Bekledim bekledim ama sabah olmamıştı. Saate baktım. Saat 12ye 5 var ve dedemin şu sözü aklıma
geldi. " gece yarısı beni öldürecekler" ben daha fazla duramadan dedemin yanına gidiyordum. Konu-
şuyorlardı. Konuşmalarını dinliyordum. Annem
-" Nereye sakladın kolyeyi söylesene"
-" Asla bilemeyeceğin yerde. Ölsemde söylemem."
-" Öylemiiiiii. Ölsende söylemezsin. Tamam . O zaman öldürelim seni" dediğinde bir kere ateşledi.
Dedem hala yaşıyordu. Onları dinlemeyi devam ettim.
-" Ne oldu. Yaşlı moruk. Ben sana bakmak için 9 senemi harcadım yahu. Ne için senin gözüne
girebilmek için. Ama sen torundan başka bir şey düşünmedin. O torununun annesi ile babası kim ?
Biz tabi. Ama yokkkkk. Torunda torun. Artık senin hakkında neler düşündüğümü biliyorsun. Şimdi ve-
recekmison kolyeyi ? "
-" Hayır."
-" Yaaaaa daha ne yapmam lazım. Gözüne girebilmek için söylesene."
-" Torunuma iyi bak" dedi ve bir anda dedemin sesi çıkmadı.
-" Neeeeeee. Senn ölemezzsin. Olamaz. Şimdi nasıl bulucam kolyeyi. Neyse artık öldü zaten 3-4 ateş-
lesem canı acımaz" o an yıkılmıştım. Hemen odama çıktım. Dedem doğru söylüyordu. Annemler
kolyenin peşindeydi. Yatağa yattım. Dedem hala aklımdan çıkmıyordu. Öldürülmesi. Hele öldüren
annemlerse.
...........
Sabah olmuştu. Erkenden kalktım. Dedemin söylediklerini unutmadım. Dedeme gidiyormuş gibi
yaptım. Ve çığlık attım. Ölü bedenini görünce. Annemlerde uyanmıştı.
-" Ne oldu ? Kızım ne oldu ?"
-" Görmüyormusun dedem ölmüş"
-" Gel polisi arayalım." Dedi çok güzelde masum rolü yapıyordu. Polisi aradık. İfadelerimizi verdik.
Sonra annem seslendi.
-" Hadi Maria hadi. Aşağı inde bavulları sende taşı"
-" Tamam." Dedim. Bavulları arabaya taşıdık. Eve yolculuğa başladık. Ben şundan eminim. Bu hayatta
KİMSEYE GÜVENEMEYECEĞİMİ biliyordum.
