Dizlerinin bağı çözüldü endişeden kafayı yemek üzereydin. Senin tek arkadaşın Lia idi ki oda senden habersiz asla böyle birşey yapmazdı!
-Sophi sen ne yaptın!
-Ben ,ben çocuklar tanıyınca ar-arkadaşın sandım.
Yaşlı kadın önünde iki büklüm olurken dişlerini sıktın delirmek üzereydin! Sakinleşmek için derin derin nefesler aldın:
-Nereye gideceklerini söyledimi?
-Ben şey-
-Konuşsana be!
Yaşlı kadının kolunu öfkeyle kavradın çocuklarına birşey oldu düşüncesi gözlerini kör ediyordu:
-E-Ev gö-
Hızla kadını bırakıp aşağı koşturdun içinden evde olmaları için dua ediyordun. Titreyen ellerinle zar zor kapıyı açtın karşındaki salonuna hızla göz gezdirdin ama ev sessizdi ve görünürde kimse yoktu. Hızla koridora koşturdun yatak odasının kapısını hızla açıp içeri daldın:
-J-johan?
Şok,korku,öfke,sevinç tüm duyguların birbirine girmişti. Çocukların sapasağlam yataklarında uyuması içine bir nebze su serpsede kafalarına dönük silah ve Johan nefesini kesmişti:
-Hoşgeldin Dünya.
Johanın göz altları mosmordu yüzü olabilicekmiş gibi dahada beyazlaşmış yanakları içe göçmüştü, tek kelime ile korkunç gözüküyordu:
-Jo-han sen ne-nepıyorsun?
-Birşey yapmıyorum,şimdilik. Merak etme uyuyorlar sadece.
-Johan istediğin herşeyi yaparım yalvarırım onlara dokunma sadece yalvarırım.
Konuşurken temkinli adımlarla ona yaklaşmaya çalışıyordun namlunun sana dönmesiyle yerinde kala kaldın:
-Gerçekten herşeyi yaparmısın?
Sana bu soruyu öyle masumca sormuştu ki sanki sen hayır desen çocuk gibi ağlayacaktı:
-Evet evet yaparım lütfen onlara zarar verme.
Johanın kafasını yana eğerek sırıttı kafasında birşeyler tartıyor gibi bir hali vardı:
-O zaman bir seçim yap.
-Ne ,ne seçimi Johan?
-Çocuklarından birini seç şimdi!
-S-sen aklınımı kaçırdın ne diyorsun sen!
-Evet aklımı kaçırdım hani sen onlar için herşeyi yapardın hah!
Bağırmasıyla yerinde zıpladın dengesiz hareketleri seni daha çok çıkmaza sokuyordu:
-Johan nolur bağırma uyanıcaklar.
-Ölmelerinden değilde uyanmalarından mı korkuyorsun? Korkma uyku hapı aldılar uyanmazlar sabaha kadar hoş biri zaten asla uyanamıycak.
-Johan b-ben yapamam seçim falan anlıyormusun bak sen iyi değilsin hmm hadi oturup konuşalım.
-Sen yapmazsan ben yaparım.
Namlu çocuklarına dönerken kendini siper ettin önlerine:
-Tamam tamam yapacağım ühühühü.
Sinirden ağlıyordun artık pes etmiştin bıkmıştın artık herşeyden. Johanın gözlerindeki ışıltı artarken ürpertici gülümsemesi suratını kapladı yine. Dikkatle seni izliyordu derin bir nefes alıp ayağa kalktın anlını namluya dayayıp mavi gözlerin en derinine baktın:
