İnadına Aşk ~ Afram ~

6. Bölüm

Afradan

Mert çıktıktan sonra Mertin babasının karşısına geçtim. " Çocuğunuzu biraz sevmeyi deneyin . Belki istemiyorsunuz ama çocuğunuza ona yalnız olduğunu hissettirmeyin onu istemediğinizi belli etmeyin .

Karşınızdaki çocuğunuz dusmaniniz değil. Ona karşı beslediğiniz nefret resmen gözlerinizden okunuyor . Oğlunuzun bir baba şefkatini bir baba sevgisini başka insanlarda aramasına yol açıyorsunuz şuan bence kendinize bir çeki düzen verin yoksa bu dünyada sizi sevecek bir karınız bile olmayacak yakında " dedim ve bende ceketimi alıp evden çıktım.

Merti aradım ama tahmin ettiğim gibi acmiyordu . Nereye gidebilir diye düşündüm. Taksiye binip evine gittim . Tüm odalara baktım yoktu . Evin çevresindeki barlara ve cafelere dahi baktım sokakları gezdim ama yoktu .

En son Ersini aradım ve mertin nerede olabileceğini sordum . O da sahile bakmami söyledi . Ve birkaç mekan ismi verdi . Şansıma Ersinde acil bir işi çıkıp şehir dışına gitmişti.

Taksiye bindiğimde bir yandan hala Merti arıyordum ama meşgule atıp atıp duruyordu . Şuan çok kötü hissettiğine emindim . Kendini rezil olmuş ve yalnız hissediyordu . Babasına karsi kin doluydum . Resmen çocuğuna vurmuştu .

Ve defalarca yapmıştı bunu ona onu istemediğini bile söyleyecek kadar yüzsüzdü . En son merte mesaj attım. Sahilin başından sonuna kadar yürüyecektim her banka bakacaktim . Bulamazsam da mekanlara bakacaktim .

İnsanlara fotoğrafını gösterip görüp görmediklerini soruyordum . Sahilin yarısına gelmiştim ama hala yoktu . Ellerimi dizlerime koyarak eğildim ve nefeslendim. O sırada bir gölge belirdi . Ve o gölge " Yorulmadın mı aramaktan " dedi .

Dönüp baktığımda Mertti . Endiselenmistim onun için kısa bir süre gözlerine baktıktan sonra hemen ona sarılmıştım . " Mert aklım çıktı neredeydin sen bu kadar saattir ?" diyip geri çekildim ve üstüne baktım.

" Birseyim yok korkma biraz yalnız kalmaya ihtiyacım vardı özür dilerim ." Dedi . Bende " Tamam Mert anlıyorum seni ama insan bir telefonumu açar bir mesaj atar kaç kez aradım seni görmedim demeyeceksin herhalde " dedim .

O da " Yok gördüm neden yalan söyleyeyim ki açmak isteseydim açardım kafamı dinlemeye ihtiyacım vardı. " Ben ona şaşırmış bir şekilde bakarken o da " Bak afra ben böyleyim birsey olduğunda yalnız kalırım ve kendimi toparlarım herkes bunu böyle bilir .

En yakınım olan Ersin bile beni aramaz böyle zamanlarda çünkü kendi kendime toparlanacagimi bilir o yüzden buna alissan iyi olur " dedi .

Bende " Mert bu ne demek karşına geçmiş burada semi merak ettiğimi söylüyorum sende umursamaz gibi davranıyorsun merak ettim seni diyorum neden anlamıyorsun." dedim .

Mert ise " Afra yalnız kalmak istedim diyorum bunun neresini anlamıyorsun hem niye beni bu kadar önemsiyorsun ki üstelik daha yeni tanıştığın bir kişi için neden bu kadar korkuyorsun ki kimim ki ben senin için iki üç gün ayni evde kaldık ettik eee yakın mı olduk yani zaten babamın bana vurduğunda da beni gördün neden odandan çıktın ki sen " dedi .

Mert ne diyordu ? Onu merak etmem suç muydu ? Kırılmıştım ona karşı. Bende kırılmamın verdiği etkiyle ona bağırmaya başladım .

" Mert anlamıyorsun galiba seni merak ettiğimi söylüyorum burada karşıma geçmiş beni suçluyorsun hayatında kimse seni benim kadar onemsememis diye garipsiyor olabilirsin ama bu kadar kırıcı olmana gerek yoktu ayrıca beni hayatında istemiyorsan bunu da acik açık dile getirebilirsin alttan alttan imalar yapmana gerek yok ben giderdim zaten " dedim ve ona dolu gözlerle baktım.

Arkamı dönüp yürümeye başladım . Gözlerimden yaşlar suzuluyordu ağladığımı yeni farkediyordum . Ellerimle yüzümü sildim.

Kısa süre sonrs kolumda bir el ile arkamı döndüm ve dudaklarımda sıcak dudaklar hissettim. Ellerim havada kalmışken gözlerimi açtım. Mert Mert beni opuyordu .

Hellooooo ilk Kiss imiz geldiiiii

Nasıl buldunuz bolumu

Biraz erken olsa da hersey tam ayarindaydi bence

Yorumlarınızı alayım

Sizleri seviyorum bir sonraki bölümde görüşmek üzere..💗🌟