Geçmişin Dikenleri

1. BÖLÜM BAŞLANGIÇ

Adım Kardelen hayatımın bir tarafı rüzgarlı bir tarafı ise çiçeklerle dolu. Karşılaştığım sıkıntılar, sorunlar, bana öğretilmemiş yanlışlar ve her zaman yanlış yoldasın diyen biri...

İlkbahar zamanı üniversite için özel kolej sınavına hazırlanıyordum. Sınav pazar günü saat 10.00 yapılacaktı. Herkes okulun bahçesindeydi ve bende oradaydım. Tanıdık arkadaşlarım yoktu bu beni garip hissetmiştirdi. Saat 10.00 olmuş sınav başlamıştı, elim titriyor çok korkuyordum eğer bu sınavı kazamazsam her şey biterdi. Çünkü KPSS'de çok yanlış yaptığım için hiçbir okula giremedim bu benim son şansımdı. En sonunda sınavda 20. olduğumu duyunca çok sevindim. Girdiğim için mutluydum arkadaş çevremi, öğretmenlerimi, okulu, sınıflarını her şeyini o kadar çok merak etmişim ki uyuya kaldığımın farkında bile değildim. Sabah olunca erkenden kalkıp okul alışverişine çıktık. Okulun açılmasına 4 gün kalmıştı hem korkuyor hem de mutlu oluyordum şimdiden eski öğretmenimi özlemiştim ve arkadaşlarımı da ama ben çok fazla arkadaş çevrem yoktu, hep tek gezerdim. Ama neyse ki o günler eskide kaldı üniversiteye başlamak yeni sayfa açmak gibiydi...

(2 GÜN SONRA)

Okulun açılmasına 2 gün kaldı ve çok heyecanlıyım yapacak bir şey yok bende karar verdim ki biraz geziyim tozuyum ama nerde! Diye bağrınca annem odama elinde terlik geldi ve ŞLAP! Şaka şaka öyle bir şey yok ama terlik ile geldiği doğru. Annem dedi ki hayır olmaz gün var bugün başına bir iş gelirse babam benim canımı okur çiçekli toka. Anneme soğuk bir bakış attıktan sonra annemi ikna ettim. Ha bu arada annem, Bilge babam, Gökhan kardeşim ise Masal unutmadan söylemeyi tercih ettim. Neyse annem güne gitti babam kursta bende dışarda geziyorum ki önüme hem de dibime giren bisikletli çocukla göz gelince şok içinde birbirimize bakıyoruz 1.70 boylarında kumral bir çocuktu.

- Bitti mi?

- Ne?

- Bakışmamız.

Ona hala bakarken kendimi geri çektim ve gözlerimi ondan ayırdım. Bir anda bisikletden inip yerdeki elmaları toplamaya başladı. Aaa ben markete gitmiştim ve elma alıp geri dönerken bu olay yaşanmıştı. Beynim aydınlanma yaşarken ona yardım ettim.

- Özür dilerim

- Sorun değil ikimizin de aklı havadaydı.

- Sana yeni elmalar almamı ister misin?

- Hayır sağ ol evdekiler bana yeter.

Evde olmadığı için aldın saf

- Peki ısrar yok bu arada adım Emir.

Ne yani ısrar mı edecekti?

- Bende Kardelen tanıştığıma memnun oldum.

Derken tanıştık pek bir şey değişmedi ama aması yok. Zaten anlamıştım 1. 70 boyunda

14 -16 yaş arası kumral yakışıklı bir erkekti. Aşık olduğumu sanmayın sakın...