Okullar yarın açılacak ve sadece hazır olmayan şey ise benim. Çok korkuyorum ve tanıdığım kimsem yok. İzmir'e taşınalı iki ay oldu ve sadece evi, okulu, birkaç market, tanıştığım çocuğun evini ve küçüklüğümden beri tanıdığım gerektiğin de abim olarak gördüğüm, gerektiğin de küçük bir çocuk olarak gördüğüm benimle İzmir'e gelen Ege'yi biliyorum. Hayatımda çok kez taşındım ve neden bilmiyorum. Ege de her seferinde benimle geldi. Annemler evde babam yine çarşıya çıktı bende can sıkıntısından ne yapacağımı bilmiyorum. Ama bir anda telefonumdan ses gelmeye başladı eski arkadaşım Eda beni arıyordu bende açtım. Aslında yollarımızı ayırdık derken sadece konuşuyorduk ve arkadaşlığımız uzun sürmemişti.
- Selam
- Selam
- Yarın okullar açılıyor öğretmenimiz Ümit hocayı bir ziyaret edelim mi? Diye sordu aslında şaşırmış değildim ilginç bir kızdı.
- Olur saat kaç gibi buluşalım?
- 15 dk. Sonra eviniz önünde olurum dedi. Anlık bir korku yaşadım.
- Tamam hazırlanıyorum.
Nasıl bu kadar hızlı olduğunu anlamadığım kız Eda. Neyse buluştuk yollardayız derken zaman çok hızlı geçmiş ki saat 18.12 olmuş yaklaşık bir buçuk saattir misafir olmuştuk. Evlere dönerken kahve alıp kulaklığımı taktım şarkı Gökyüzünü tutamam bayıldığım bir şarkıydı. En sevdiğim kısım ise ben gökyüzünü tutamam yıldızları çalanlar var diyordu. Aslında hayatım boyunca ne yıldızlarımı ne de hayallerini çalan oldu tek çalınan sevgimdi. Bu konudan nefret ediyordum hala...
Neyse ki evdeyim ailem ileyim mutluyum geleceğim için kaygılıyım ama umurumda da değil ortası işte bilmiyorum kendini ne anlatabiliyorum ne de sevebiliyorum...
(OKUL GÜNÜ)
Günaydın! Korku ,mutluluk bir arada ne olur bilmem ama siz beni iyi anlamışsınızdır umarım. Saat altı yirmi yedi geçiyor ve okul sekizde açılıyor biraz abartmış olabilirim. Kahvaltı yapıp hazırlandık bütün aile fertlerim geliyor. Arabaya binerken ellerim tir tir titriyordu ve yola çıktık. Arabadayız ve okulum eve çok uzak en az yirmi, yirmi beş dakika servis ayarladık. Okulun bahçesi çok kalabalık değildi sınavlı okul olduğu için az kişi alında. Sadece A ve B şubeleri var ben A sınıfındayım sınıflar yirmi kişilik çok rahat. Herkes uzun boyluydu bende tabi ki hiç eksik kalır mıydım? Sınıflara geçince en arka bana kalmıştı. Ders fendi kendimizi tanıttık ailemizi tanıttık hoca kendini tanıttı. Çok eğlenceli geçmişti. İki ders fenden sonra matematik dersimiz. Bu arada fencimiz Selçuk hoca matematikçimiz Orhan hoca ikisi de çok tatlıydı. Matematik de ilk dersimiz geçti ikinci ders de konferans salonuna çıktık. Pasta yedik ayıp olmasın ama çok lezzetliydi fotoğraf çekindik. Arkadaşlarımı tanıdım hepsinin adlarını saymak zor olabilir ama olsun. Canan, Yağız, Sevilay, Bahar, Emir, Ömer, Efe, Aylin, Gece, Alya, Salih, Nazlı, Kaan, Berk ve Ege idi. Birkaç kişi dönem sonu geldiler onlar da Şeyma, Mine, Azra, Yeliz, gidenlerde oldu ama onlar hikayenin ortasında sakın açıp bakma!
İlk gün Canan diye bir kız ile geçti saçları upuzun bir kızdı tatlıydı.
En son ders ile bilişimdi sevdim hem de hoca süperdi adı Onur'du. Sınıf pek sevmiş gözükmüyordu ama benim çok hoşuma gitti. En sonunda okul zili çaldı ve servise geçtim. Pek bir şey yapmadım sadece dışarıyı izledim yağmur yağıyordu aynı için gibi hava soğuktu.
Eve geldiğim de ise yorgunluktan kendimi yatağa atmıştım ve yağmur sesiyle uyuya kalmışım. Annem söylemişti yorgunluktan yemek bile yiyememişim. Neyse günüm güzeldi arkadaşlarım iyiydi yani öyle düşüyorum. Canan'ı sevmiştim aslında ama güvenebilecek miydim?Travmam:)))))))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin Dikenleri
Novela JuvenilKüçüklüğünden beri beraber büyümüş birbirine daima yardımcı olmuş Gece ve İklim, hayata başladığı andan beri birlikte olan Ege ve Kardelen, babası okulun sahibi olan Emir ve Kardelen'in eskiden hoşlandığı Berkay' la tekrar aynı okulda karşılaşmalar...