Unutulmuş aşkların izi

382 113 27
                                    

"Gökyüzünde dans eden yıldızlar,gecenin şarkısını söylerken kalbimizde ki umutlarla dans ediyordu"

Gözlerinin gülüşü,kalbime şarkılar söyler


Sevgili 2010 yılı...

Kırık bir saat sesiyle uyandım, zamanın gizemli dansı başlamıştır.

Gözlerimi açtığımda,gri bulutlar gökyüzünü kaplamıştı. İçimde bir hüzün belirdi, bugünün zor geçeceğini hissediyorum.

Yağmur damlaları camlara vururken, içimdeki boşluk büyüyordu ve beni sahil'in eşsiz sesine sürüklemek istiyordu.

Yataktan kalktığımda, yüzümdeki hüzün izleriyle birlikte, ağır adımlarla banyoya gittim.

Banyonun girişinde bulunan aynaya baktığımda, yüzümdeki hüzün belirginleşiyordu. Yavaşça saçlarımı taradım ve banyo'dan çıktım.

Montumu kapının yanında duran askılık'tan aldım.

Yağmurlu sabahın ardından işe gitmek için evden ayrıldım. Islanmış saçlarım ve hüzünlü bir gülümsemeyle yola koyuldum.

Hüzünlü bir sessizlik etrafı sarmıştı.
Adımlarımı hızlandırmaya çalışsam da içimdeki hüzün beni bir türlü terk etmiyordu.

Her adımım sanki beni geriye çekiyordu ve rüzgar ile üstümü örtüyor gibiydi.

Hüzün ile yürüdüğüm yolda tüm acımı geri de bırakmalı ve işe odaklanmalıydım.

Şirket'in önüne geldiğimde,ellerimi montun cebine koydum ve şirket'in büyük kapısından içeri girdim.

İş hayatım'da,okul hayatım'dan farksızdı.

Okul yıllarında hiç arkadaşı olmayan ve okul'dan hiç bir katkı almadan geri dönen bir gençtim.

Fakat şuan az da olsa hayatım değişti.

Girdiğim şirkette yanıma gelen asistan Buket hanımı gördüm.

"Hoş geldiniz,Yaman bey bugün dün'den kalan bir kaç evrak vardı. Onları sizin odanıza bıraktım ve az sonra başlayacak olan toplantınız için toplantı salonu hazırlandı,haber vermek istedim"dedi ve elinde duran bir kaç dosyayı bana doğru uzattı.

Verdiği dosyayı elime aldım ve 'bu ne' dercesine bir işaret yaptım.

"Bunlar bugün toplantı için hazırlanan tasarımlar"dedi.

Elimde duran dosyayı açtım ve içindeki tasarımları göz geçirdim.

"Harika"dedim soğuk bir sesle.

Elimdeki dosya ile odama doğru ilerlerken odamın kapısının açık olduğunu gördüm.

Odaya girdiğimde, gördüğüm şey içimdeki ateşi canlandırdı.

UNUTULMUŞ AŞKLARIN İZİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin