Tekrardan hepinize selamm♡
Bugün sizinle birlikte birinci bölümü okuyacağız.
Aşağıdaki yıldıza tıklayarak beni mutlu edebilirsiniz:)
Ve isterseniz yorumda yapabilirsiniz.
Her neyse ben izninizle birinci bölümü sizinle beraber
İyi okumalar♡♡
Gözlerimi ilk açtığımda sabah olduğunu fark ettim. Saate baktığımda daha erken olduğunu ve alarmdan çalmadan kalktığımı fark ettim.
Geri yatmak için gözlerimi kapatarak bir süre beklemeye başladım.
Ama tabi sonuç nafileydi. Yataktan kalkmadan önce telefonumu elime alıp parmak izine okutturup alarm uygulamasına girerek alarmı yeşil kısmına basarak gri rengine çevirerek telefonu kapattım.
Kalkmaya çalıştığımda ilk önce ayaklarımı havaya kaldırıp parke zemine koyarak daha sonra kendimi oturma pozisyonuna getirerek ayağa kalktım.
Bir kaç kez esneyince perdeyi hafiften aralayarak hem kendi yansımamı hemde havaya görerek bakmaya başladım... Hava yine aynı şekilde yağmurluydu, sorun değil Japonya'da her gün yaşanan bir durum.
Kendi odamın lavabosuna giderek ilk önce lavaboya giderek rastgele elimi uzatıp sensörü olan musluk elimi algılayıp su hemen akmaya başladı, daha sonra ellerimi bir güzelce ıslatarak ve ardından ellerimi sabunlamak için ellerimi çekince su akmaya hemen durdu. Bende artık bu duruma alışarak takmadan ellerimi sabunluğa götürerek, bir elimi yukarıya kaldırıp sıkarak diğer elimi sabun gelmesiyle ellerimi yavaştan ellerimi köpüklemeye başladım.
Ellerimi köpükledikten sonra, köpüklü elimi musluğa götürerek hemen algılayarak ellerimi hemen suyun altına götürerek köpüklerin yavaştan yok oluşunu izlemeye koyuldum.
Daha sonra elim musluğa avucuma su dolmaya başladı. Daha sonra dikkatlice su dolu elime köpüklü olan yere dökerek musluğunda köpüğün gittiğini izledikten sonra, tekrardan ellerimi çekince musluk kendi kendine kapatarak ellerimi yine sıvı sabununa götürerek elimin bir kısmı sabun gelince ellerimi ovarak hafiften yumuşamasını sağladım. Daha sonra ellerimi yüzüme götürüp yüzümü köpüklemeye koyuldum...
İşlem aynı şekilde tekrarlanınca işlerimi bitirip hemen lavabodan çıktım. Okul yine her hafta olduğu gibi yarın yine okul vardı. Ama bugün günlerden pazardı. Bende yine boş durmayarak yine her zamanki gibi bugün yine günümü kütüphanede geçirecektim.
Canım matematik hocamız hem bize yirmi soruluk geometri ödevi hemde matematikten sayfa otuz yediden kırk üçe kadar deftere yazmamızı istedi.
Yav hocam kitaptan yazılan şeyleri niye deftere geçiriyoruz ki biz maatba mıyız? Sadece meraktan soruyorum?
Neyse ki onları daha dün Hallederek biraz olsun rahat bir şekilde nefes almamı sağladı.
Tabi canım o matematikçinin verdiği yirmi soruluk ödevi bir tarafımıza girecek daha haberimiz yok...
Mutfağa giderek acaba kahvaltıda ne yesem diye düşünürken odamdan telefonumun çaldığını duyarak odama doğru adımladım, telefonumu elime aldığımda arayan kişinin babam olduğunu anlayarak yeşil tuşuna basarak babamla konuşmaya başladım.
"Kızım günaydın," şimdi birazdan babamla klasik konuşma yaparak beş dakikadan az gerçekleşecek hazır mısınız?
"Sanada günaydın baba."
"Bugün nasılsın iyi uyanabildin mi?"
Herhangi bir kişinin ailesi: iyi uyuyabildin mi kızım/oğlum?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİKENLİ GÜL
ActionKitabın başlarında birşey yok ama ortalarına geldiğimizde kan ve vahşet olacağı için ona göre okuyunuz.
