17.BÖLÜM

226 13 0
                                    

Eve geldim ve aynaya baktım kendimi böyle mahvolmuş görmek bana cidden koydu çünkü deymezdi
Sikerim aşkını da ıstırabını da diyerek çıktım banyodan ilk önce kendime nutellali ekmek hazırladım sonra ödev yapmaya koyuldum araştırma ödevleri offf bu biyoloji ne saçma ders ya derken telefonuma mesaj geldi
" ödevleri yaptın mı dilan yaptıysan bana ararmısın "
Hayır diye cevap verdim hıh geçen sene hep ödevlerimi başkalarına verdiğim için kaybettim hepsini rakip olarak görüyorum artık
Felaket uyukum vardı dört saat uyuduktan sonra gecenin iki buçuğunda uyandım ve aynayı karşıma koydum ve birini tembihliyormuş gibi konuşmaya başladım
" İlk kural kimse için üzülmek yok
adamına göre muamele herkesle arama mesafe koyuyorum ve artik kötü ve umursamaz kızı oynuyorum bunca sene hep iyi oldum biri üzülmesin diye kendimi üzdüm ve sonuç olarak hep ben yıprandım artik yeter " diyip kendimi tembihledikten sonra uyudum sabah uyandığımda aynayı aynı yerde görünce gülümsedim ve
"Günaydın Dilann :D" dedim
Kendime bir sandiviç hazırladım ve termosuma çay koyup indim
İlk ders biyolojiydi kızlar ödevleri yapmamışlardı artık hocaların gözüne girmeliydim artık teşekkür almalıyım yoksa zekâmdan şüphe edecektim çoğu hocayla geçen seneden de tanıştığım için gayet iyiydik hayatım sonunda şekilleniyodu
Artık böyle
Kafaya takmak yok
Yorulmak yok
Üzülmek yok
Ooh! keşke en başından beri böyle olsaydım ne güzel ya kafam rahat canım sıkmılıyo kendimi bunca zaman boşuna üzmüşüm bee
Yalnız hayattan çıkarttığım en büyük ders
Hayatından her zaman fazlaları çıkart
-Fazla kilo
-Fazla insan
Hayatın ancak böyle güzel oluyor ya da hayatın tadı ancak böyle çıkıyor

Çok değiştim benHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin