Yandere/Bonten Mikey X Reader

Ölüm

Koridor boyunca koşmaya devam ettim, O insanların ölümleri çığlıkları kesilmiyordu Ve Manjironun adamları arkamdan yavaşça geliyordu.

Buranın tamamen bir labirent olduğunu düşünmeye başlamıştım Koridor sanki sonsuza kadar devam edecek gibi geliyordu Arkamdan gelen kişi sayısı artmış gibiydi Manjironun diğerlerine bağırışlarını duyuyordum. Karşıma çıkan ilk odadan içeri girdim. Oda loş bir ışıkla aydınlatılıyordu, İçeridekileri fark ettikten birkaç saniye sonra midem bu görüntüyü kaldıramadı ve kustum. Tavana sabitlenmiş onlarca insan bedeni vardı, derileri yüzülmüştü ve üzerlerine mürekkepe benzer birşeyle boşaltıldı yazıyordu. Boşaltılan şeylerin organları olduğunu anlamam uzun sürmedi.
Manjiro gittikçe benim için daha korkunç ve ölümcül olmaya başlamıştı. Artık kaçmak için gücüm olduğuna inanmıyordum.

Sanzunun sesini duymamla harakete geçmem bir oldu saklanacak tek bir yer vardı o da organların olduğu kutulardı, oldukça genişlerdi ve üstleri kapanıyordu Hemen aralarından en boş olana girdim ve kartonun kapaklarını kapattım kapatmamdan 4-5 saniye sonra odaya tahminimce 6 kişi girdi birisi de mikeyin sağ kolu olan Sanzuydu.
Etrafı incelemeye başladılar, kutunun kenarındaki boşluktan onları izliyordum ve  adamlardan biriyle göz göze geldim. Kalbim git gide hızlanıyordu, adam kutuya bakmayı bıraktı ve diğerleri odayı boşaltınca kapının kenarına küçük bir bıçak bıraktı. Uzaklaştıklarından emin olduktan sonra kutudan çıktım ve bıçağı aldım içimden ağlamak gelsede bunu yapamazdım.

Manjiro tüm arkadaşlarımı ailemi gözümün önünde öldürmüştü ve hepsini kendi gücünü göstermek için ona muhtaç olmamı sağlamak için yapmıştı. Bu haphishaneden kurtulmanın bir yolu yokmuş gibi geliyordu içerisi çok büyüktü ve ben çok yorulmuştum ayrıca üstüm İğrenç bir şekilde organ kokuyordu. Yavaşça odadan çıktım ve çıkışı aramaya devam ettim, etrafta yürürken dikkatli olmaya çalışıyordum. Yaptığım şey çok riskliydi karşıma kim çıkarsa çıksın beni yakalardı. Öylece dolaşırken burdan çıksam bile gidecek hiçbir yerimin olmadığını hatırladım.

Sevdiğim insanların bir mezarı bile olmayacaktı. Tüm bu olanların üzerinden sadece 2 gün geçmişti ama herşey gözümde canlanıyordu, Şans eseri beni tutukları ve diğerlerini öldürdükleri odanın kapısını kitlememişlerdi ve bende bu boşluktan yararlanıp kaçmıştım ama çok uzun sürmeden fark ettiler. Manjironun kaçtığımı öğrendiği anda 2 el ateş ettiğini duydum o an bacaklarım kendi kendini haraket ettirircesine koşmaya başlamıştım ve şimdi burdaydım ama yapacak veya gidecek hiçbir yerim yoktu susuz ve açtım.

Nihayet karşıma bir başka kapı açıldı ve içeride kimsenin olmadığına emin olduktan sonra girdim. Etrafta işime yarıyacak birşey var mı diye bakınırken boğazımda soğuk bir el hissettim.

______________________________________________

Nasıl olmusss 😍

Oy verirseniz super olur arkadaslar 😊😊🤭🤭