İNTİKAM GÜLÜ

2.bölüm

Ormana doğru arabayla ilerliyoduk
"Ne zaman varıcaz" cevap vermedi
"Bir şey sordum" yine vermeyince tekrar sormadım
Yarım saat sonra eski bi ev gibi kulube gibi biyere geldik arbanın bagajından tekerlekli sandalyemi aldı ve beni oturtu içeri geldimizde resmen lağam kokuyordu "biz niye buraya geldik" şafağını elini götürüp ovuşturudu "Ne çok konuşuyon be bir susta motorun soğusun" "benle böyle konuşamasın" üstüme eğilerek "prensesin diye istediğimi yapmazmıyım" ne dediğini gram anlamıyodum tabi kide yapmaz "Ne saçmalıyosu tabii kide hayır isdeğini yapmazsın" dedim bağırarak nefeslerimiz çok yakındı yüzüdeki şeyi arbada çıkarmıştı boyunudaki damarlar görünüyodu yüzü pürüsüzdü saçları simsiyah gözleri gökyüzü kadar maviydi gözünde bir iz vardı çok yakışıklıydı ama tabiki onun etkisi altıda kalmıyıcaktım gülerek
"Peki güzelik" dedi çok utanmıştım abim hariç kimse bana güzelik dememişti koltuğa oturdu ve bana çok sinir bir şekilde bakıyodu "Noldu" "yok bişey" dedi kücük bir sesizlik"buarda adın ne senın" göz ucuyla bana bakrak ve fısıltı gibi çıkan bir sesle"ATEŞ" dedi çok güzel ismi vardı "b-be" demiştimki lafımı bölerek "eva yani söylemene gerek varmı sence" "yokmu" sabır çekerek kalktı arkası dönük bir şekilde "bir süre burda kalacaksın prenses sonrasına bakarız" sonrası?"sonrası derken babam niye istedi buraya gelmemizi ben hala anlmadım"güzel olduğun kadarda safsı yada saf ayğı yapıyosun" " ne safım nede saf ayğı yapıyorum"
"Safsın dedisekte güzel olduğ kadar dedim" dedi ve kulübede çıktı gerçekten sinirimi bozumayı başardı acaba niye geldim buraya safsın dedi bir dakika buraya gelmemi aslıda babam emretmemiş olabilirmi kaçırlımış olabilirmiyim Ah karetsin