Acı
Kalbimin orta yerine bir acı oturmuştu
Bu acının sebebi neydi böyle
Abimin peşinden mi gitmek
Yoksa
Özgürün peşinden gitmek mi
Abim özgürün annesini bulduğunu söylüyordu
Özgür ise onu evde beklememi istiyordu
Abimin peşinden gitmek en iyisiydi
Özgürü evde kös kös oturarak beklemek yerine abimin peşinden giderim daha iyiydi
Kişileri açtım ve abımı aradım.
Çaldı.
Çaldı
Çaldı
4. Çalışta açtı
Açtığı anda arkadan bir fren sesi geldi ve telefon aniden kapandı.
Hemen abimin konumunu açtım ve taksim'deki soföre gösterdim
Şoför hemen U dönüşü yaptı ve konuma ilerledi.
Ne olmuştu böyle?
Abime bişey mi olmuştu
Eğer olursa ben napardım onsuz.
Annemin ve babamın tek emaneti bendim ona bana bişey olsa o kaldıramaz ona bişey olursa ben kaldıramazdım.
Ya kaza yaptıysa.
Ya beni bırakırsa?
Bunun gibi ihtimalleri sıralamak bile istemiyordum
İyi düşünelim iyi olsun
Konuma yaklaştığımızda kalbimin sesi adeta dışardan duyuluyordu
Korkuyordum.
Şoför arabayı durdurdu ve bana baktı
Benden ücret bekliyordu
Yanıma sadece telefonumu almıştım
Hemen QR kodunu açtım ve telefonunu çıkarmasını bekledim ve ücreti aldı
Hemen hızlıca abimin attığı konuma doğru yürümeye başladım
Bir yandan hızlıca yürüyorken bir yandanda vücudum titriyordu
Özgürün annesi ve babasının yerini bulduk dedi abim
Özgürün karşısına anne ve babasıyla çıksam ne tepki verebilirdi?
Özgürün naptığınıda merak ediyordum
O adama napmıştı
Hemen kişilerden özgürü açtım
Kısa bir mesaj yazıp gönderdim.
"Nasıl gidiyor sevgilim. Akşam evde olmayabilirim. Sana mutlu bir haber'de verebilirim bilmiyorum sadece eve gelirken kendine dikkat et. Seni seviyorumm! "
Özgür anında çevrim içi oldu ve mesajımı gördü
Özgürüm
Yazıyor...Özgürüm
Tamam sevgilim evde seni bekleyeceğim. Birazdan işim bitecek eve geleceğim kendine dikkat et. Seni seviyorum;)Mesaj yüzümü güldürmüştü
Fark etmeden abimin attığı konuma gelmiştim bile
Burası eski bir stadyum gibi birşeydi
Yavaşca dikkatli bir şekilde içeriye girdim
Hızlıca kişilerden abimi arayıp açmasını bekledim.
Bir kaç defa çaldı
3. Çalışta açtı
İlk önce bir sessizlik oldu
Ve arkamdan bir çıtırdama sesi geldi
Bu çıtırdama seslerinden korktuğumu sadece abim ve özgür bilebilirdi.
Özgür ve abim işbirliği kurmuş olabilirlermiydi?
İmkanı yoktu
Özgür eve gideceğini söylemişti
Dikkatlice arkama baktım ve orda bir karanlık gördüm
Koşmam ve bağırmam bir olmuştu
Hızlıca stadyumun merdivenlerinden yukarıya çıktım
Uğlama sesleri yükseliyordu
Titrediğimi bile yeni fark ediyordum
Abımı veya özgürü aramalımıydım?
Telefonumu açtım ve hemen özgürce konumunu gönderdim
Altına bir dip not bırakmıştım
"Bu attığım konuma gel özgür. Abim bir şeyler planlıyor. Geldiğinde karşında bir stadyum göreceksin içine gir ve bana bağır geleceğim"
Gönderdiğimde hemen okundu oldu
Bir şey yazmadan direk çevrim dışı oldu
Bu iyi haberdi geliyordu
Uğlama sesleri beni ne kadar korkutsa bile korkusuz olmayı deniyordum
Acaba dışardan beni biri böyle görse ne zannederdi.
Hemen bir köşeye girip yere çöktüm ve montumla her yerimi sardım.
30 dk sonra
Bir bağırma sesiyle aniden yerimden sıçradım
Özgür bana bağrıyordu
Hemen merdivenlerden indim ve sesin olduğu yere doğru koşmaya başladım.
Özgüre yakınlaştığımı anlamıştım
Bağrış sesleri yakınlaşıyordu
Bir kaç dakika sonra özgürün tam karşısında durdum.
Özgür sadece bana baktı bir kaç dakika
Sonra bir anda bana doğru koşmaya başladı
Bana sıkı bir şekilde sarıldığında ben şok içerisinde yerimde kala kaldım.
O parfüm kokusunu koklamayı özlediğimi fark ettim
Hemen benden ayrıldığında beni sarstı ve iyi olup olmadığıma baktı
Yüzüme hafif bir gülümseme oluşmuştu
Yüzümdeki elini tutarak sakin olmasını söyledim
Israrla uğlama sesleri geliyordu
Bu uğrama sesleri beni ürpertirken özgür ile birbirimize baka kaldık
Ve bir an stadyumun içini bir ses kapladı
Bu ayşen teyzenin sesiydi..
_________________________________________
YENİ BÖLÜM CUMARTESİ YAYINDA!