XXVII.Bölüm: Varoluş

25 1 0
                                    

Yok mu sebebin varolmanın
Sıcacık yuvaya hasret kalmanın
Karanfiller kurur kurusunlar
Göğsümde ezdim onları.

Öldüler güller, karanfiller şimdi
Mutlu musun halimden?
Ağlıyorum durmadan
Yeşersinler diye bağrıyorum.

Kurtuldun unutuldun, bırakıldın
Üç günlük sevgi için mi
Canımı acıttım
Hangisinden bahsedeyim bilmiyorum.

Ellerim ellerimde tutulurduk birlik
Özlemişsin günlerimizi
Onlardan eser yok
Gülüşüm bitti artık...

Kendimden Şiirler.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin