Crossing The Lines

Prologue

"aray, ano ba?! " Singhal ko sa kung sino mang demuho yung nakabangga sakin, dahilan upang matapunan ako ng binili kong iced coffee.

"oh, shit I'm sorry miss nasaktan ba kita? " ika ng lalake na nakabangga sakin. At ano raw?? Nasaktan ba nya ako? Wth?? Sinamaan ko sya ng tingin.

"obvious ba? I just said aray right? So probably, yes you did. You bumped to me, make tapon ng iced coffee sa uniform ko and tinapakan mo pa yung paa ko. " Singhal ko sakanya, wth yung uniform ko. Tiyak na sisihatin ako ng clinical instructor ko neto, geez!

"look miss, I didn't mean to okay? I'm sorry. Bibilhan nalang kita ng new coffee and I have wet wipes here, wipe the dirt on your uniform. " sabe nya habang may nilalabas na wet wipes mula sakanyang bag.

I scoff at him and roll my eyes. " I also have wet wipes here mister. And do you really think na this 'dirt' will be vanished once na niwipe ko lang ng wipes???? Ofcourse not right? Kase mag ma-mantya sya because it's white, myghadddd. " literal na nagdabog ako habang minumungkahi ko ang mga salitang iyon dahil sa inis.

Grabe binabadtrip talaga ako agad ng sanlibutan ng ganito kaaga. I'm on my way to school when I decided to drop off sa malapit na coffee shop here, and to my surprise I didn't expect na maraming tao agad ang bu-bungad sakin since maaga pa nga. I did buy my iced coffee to wake my sleeping nerves and brain at di ko pa man din nauubos o nakakalahati ito, I took a 3 sip from it palang pero etong lalaki na nasa harap ko ngayon ruin my mood, and ruin my uniform, and also ruin my coffee.

May mga sinasabe sya pero 'di ko masyadong iniintindi because I was busy examining him, yes I'm literally eyeing his physical appearance.

He has a pointed nose, sharp jaw, beautiful eyes, white skin, a clean hair cut, and I might say na mabango din sya kahit na 5cm lang ang layo namin na-amoy ko yung pabango nya, he has a thick eye brows, his height is so sakto lang from my height siguro mga nasa 5'3 or 5'4 sya, and napababa yung tingin ko patungo sakanyang labi, he has a pinkish lips na parang edible at malambot na masarap halika— oh no no no, damn what are you thinking Ashterielle inis ka diba? Inis ka, wth.

"hello? Miss? " pitik ng kanyang daliri sa aking harapan ang nagpabalik sakin sa realidad. I blink at him and fake cough.

"yeah? Pardon please. " I said as I'm fixing my ruin uniform.

" I said bibilhan nalang kita ng bagong uniform, just tell me your body size and give me your number and also your name and building para don ko nalang ihahatid. But I guess you didn't pay attention to what I'm saying kanina because you're busy drooling over my body and me. " ika nya sa mababang tono.

I scoff again then glared at him, ang kapal ng pagmumukha para sabihin yon. Bakit, pano nya alam.. damn, no no! Geez.

"excuse me?? I didn't drooling over you I'm just observing what kind of animal you are. And there's no need for that. I can handle this. Just please next time tumingin ka sa dinaraanan mo para wala kang nababangga o mapu-pwerwisyo na tao na katulad neto satin today, tsk. And also I hope our path didn't cross again. " as I said that tumalikod na ako at inayos yung takip ng cup ng iced coffee ko.

Naglakad na ako patungo sa trash can upang itapon ang namurder ko na iced coffee, sabay tingin paibaba sa uniform ko at napapikit na naman sa inis. My gosh, sinusubukan talaga ni lord ang pasensya ko. As I fix my self na nilalagyan ng jacket para di masyadong halata mamaya at di ako mapagalitan, may di ako ina-asahang sigaw mula sa lalake kanina.

" take care miss, and I hope our path will crossed again! " ika nya at ng lingunin ko ito, he's smirking at me like an idiot. I just roll my eyes at him then leave that coffee shop feel ko kase anytime pwede ko syang masungalngal, tsk.

Habang naglalakad ako papuntang school, napatingin ako sa phone ko nang tumunog ito at nag chat ang kaibigan ko kung nasan na raw ba ako, as i check my phone clock nanlaki ang mata ko ng makita kong 6:43am na. Shocks I'm going be late, damn. Nagmadali akong maglakad dahil alam kong sa mga sandaling iyon ay nanganganib ako. Ayoko pa naman sa lahat ay nale-late ako lalo na at lunes ngayon at terror ang prof namin sa first subject.

Nang makarating sa medical building ay dali-dali akong tumungo sa elevator, dahil nasa 6th floor ang aming classroom. Pero dahil talaga ay sinusubukan ako ng sanlibutan ngayon, sa ka-malas-malasan ko pa ay sira pala ang elevator na ito. Damn. Napapadyak nalang talaga ako sa inis, at dali-dali na tumakbo paakyat ng hagdan.

nang malapit na ako sa 6th floor ay huminto muna ako dahil sa hingal at nag face mask, inayos ko muli ang aking jacket para siguraduhin na di mapapansin ang mantsya sa uniform ko at ng masiguro ko na ayos na lahat ay naglakad na uli ako. Time check 6:54am na, damn yes makakahabol pa. At nang nandito na ako sa tapat ng classroom ay laking gulat ko ng mag bukas ito ng di ko pa man din nahahawakan ang handle ng pinto. Ang akala ko ay si prof Mendez ang lalabas mula sa loob dahil akala ko ay maaga syang nakarating at hindi na ako papasukin kahit hindi pa naman oras.

Pero nanlaki ang mga mata ko ng hindi ang professor ang lumabas, kundi dalawang lalaki.

"oh, our path crossed again, miss coffee. " he said, while saying that ang kanyang mga kamay ay nakalagay sa loob ng kanyang bukas at ngumiti saakin.

Wtf is he doing here sa building namin?!????