~İzgi İrem~ (Gerçek Ailem)

19.Bölüm Doğum Günü

Gözlerimi birinin dürtmesi ile açtım. Kafamı yastıktan kaldırdığımda ters ters mirana baktım

"Ne istiyorsun be" dedim sinirle

"Uyanmanı ve aşağı inmeni istiyorum" dedi esnerken

"Uykum var" dedim soğuk sesle ve kafamı geri yastığa gömdüm. Birinin üzerime düşmesi ile hiç bir şey olmamış gibi uyumaya devam ettim. Neredeyse 15 dakikadır üzerimdeki ağırlıkla uyuyordum. Sonra birinin bağırması ile üzerimdeki kişi yere düştü. Ama bir sorun vardı düşerken beraberinde benide düşürmüştü

"Uyanın ya okul vakti ve siz hayla uyuyorsunuz" dedi yaren hanım bağırarak

"Anne okullar tatil ya hani" dedi Miran üzerimden kalkarken

"Aman neyse işte hadi kalkın daha bir sürü işimiz var" dedi yaren hanım ve dışarı çıktı. Onun arkasına da Miran çıkınca odada tek kaldım.

Kendimi çok halsiz hissettiğim için yataktan bile kalkamadım. Ne kadar uyuduğumu bilmiyorum. Birinin bana seslenmesi ile gözlerimi açmaya çalıştım ama açamadım.

"Abi o iyi mi" dedi bir ses

"İyi galiba. Hastalığından dolayı böyle" dedi bir ses daha. Sonrası bir daha sessizlik
.
.
.
.
"Güzelim"

"Ela gözlüm"

"İzgim"

"Sevgilim uyanacak mısın artık" dedi bir ses. Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Ellerimle gözlerimi ovup etrafa baktım. Odamdaydım ve yanımda sadece Barlas vardı

"Saat kaç" dedim kurumuş boğazımla

"16.30" dedi

"Nasıl bu kadar uyumuşum ya ben" dedim yatakta doğrulurken

"Valla dünya rekoru kırdın güzelim. Normalde sen en ufak bir seste hemen uyanırsın. Ama bu sefer ne kadar sana seslenilsede sen uyanmadın. Hatta bir ara Serkan abim senin öldüğünü düşündü" dedi hafif gülerken

"Hastalığımdan dolayı böyle galiba. Sürekli temoterapiye giriyorum ya belki ondan dolayı"dedim

"Neyse uyandığına göre hadi kalk seni bir yere götüreceğim" dedi beni göğsüne yatırırken

"Yorgunum" dedim halsiz sesimle

"Olsun belki gideceğimiz yer senin için daha iyi bir yerdir" dedi saçlarımı okşarken

"Uykum var ayakta zor duruyorum" dedim gözlerimi kapattığımda

"Hadi ama beni mi kıracaksın" dedi dudağını büzerek

"Offff tamam sen aşağı in ben geliyorum" dedim ve barlastan ayrıldım.

Barlas odadan çıkınca hızlıca üzerime siyah sweatshirt ve altıma da siyah eşofman giyinip odaya geri döndüm. Yatağımın yanındaki komidinin üzerindeki silahımı kulaklığımı ve öğrenci kartımı alıp arka cebime kattım. Yatağımın üzerinden de telefonumu alıp aşağı indim.

"Ben hazırım çıkabiliriz" dedim halsiz sesimle

"Kızım iyi misin sabahtan belli aklımda sen vardın" dedi yaren hanım

"İyiyim" dedim sadece

"Abicim bir dakika gelebilir misin" dedi Sarp abim. Kafa sallayıp abimin peşine takıldım.

"İrem gerçekten iyisin değil mi" dedi yüzümü avuçlarken

"Halsizim abi. Kendimi çok yorgun hissediyorum" dedim

"Temoterapiye girdiğinden dolayı oluyor. Ama sen gene de dikkat et tamam mı" dedi yanağımı öperken

"Tamam abi. Peki ameliyat ne zaman olacak" dedim merakla