Arkadaşlar hikaye benim değildir tiktok hesabını bırakıyorum yağmur_falan burdan bakabilirsiniz ama içindeki isim ve konu hariç benimdir. eyer beyenirseniz her cuma yeni bölüm gelicek.İyi Okumalar❤
Gözlerimi açtığımda hastanedeydim ve canım dehşet acıyo ve başım çatlıyodu kafamı sol tarafa çevirdiğimde marcus uyuyodu şaçlarına dokundum kapı açılınca hemen elimi marcusun saçından çektim.Gelen doktordu doktor kapıyı hızla çarptığı için marcus uyandı
hemen gözleri beni buldu
'İyi misin bişeyin yok dimi?'
dedi endişe dolu sesiyle buruk bi gülümseme oluşturup
'iyiyim marcus sakin ol'
Oda gülümsedi doktor
'Kendinizi nasıl hissediyorsunuz emily hanım?'
'Gayet iyiyim doktor bey'
'Peki o zaman son tahlilleri yapalım çıkabilirsiniz'
Dedi gülümseyerek karşılık verdim.
Doktor son defa marcus ile konuştu ve odadan çıktı marcus'a baktığımda üstü başı kırışmış saçları dağılmıştı ama böyle de hala çok yakışıklıydı;)
'Ben sana hemen tost ve ayran alıyım'
'Ben ayran sevmem'
'Çok özür dilerim düşünemedim'
'Sorun değil en azından benim hakkımda bi bilgi daha öğrendin'
Diyip göz kırptım.
Gülümseyerek
'2 dk bekle tost getiriyim'
Kafamı olumlu şekilde salladım.
Bi süre sonra elinde tost ile marcus ultra yakışıklılığı ile karşımda duruyordu.
Hepsini yedim tabikii marcus ise beni gülerek izliyordu yemeğin bittikten sonra
'Sahi sen ağladın mı?'
O tam cevap vericekti ki doktor içeri girdi.
Şansımı.. Neyse doktor bana dönüp
'Tahlilleri yaptık hiç bir sorun yok çıkış yapabilirsiniz'
Dedi ve çıktı marcus
'hadi giyin sen ben çıkış yapıyım'
Başımı onayladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Emily'nin giydiği (Saçı açık ve makyajsız)
Giyindikten sonra kapının önüne çıktım marcus arabaya yaslanmış kollarını göğüsünde birleştirmiş bi şekilde beni bekliyodu.
Yanına gittiğimde kapımı açtı. Arabaya sürmeye başladığında fazla yavaş sürüyodu marcus'a dönüp 'Niye bu kadar yavaş sürüyosun' 'Yaran acımasın diye'
O az önce beni mi düşünmüştü istemezsizce yüzümde aptal bi gülümseme oluştu. Eve gelene kadar bi daha konuşmadık.eve geldiğimizde arabadan inip kapımı açtı centrmen bi erkek diye geçirdim içimden.
Tam yukarı kata çıkıcaktım ki marcus içerden seslendi 'Emily bi gelir misin?' 'Noldu önemli bişey mi' 'Benim için evet' Kafamı onaylayıp yanına gittim tam karşısındaki tekli koltuğa oturdum.
'Şimdi nasıl söyliyiceğimi bilmiyorum' 'Hadi söylersin sen' Derin bi nefes alıp 'emily hani nişanlanıcaz evlenicez ya' 'Evett' 'Emily bunlar bi oyun değilde gerçek bi aşk hikayesi olsun mutlu bi aşık hikayesi biliyorum saçma gelicek ama senden çok hoşlanıyorum' Lafını bitirir bitirmez oh çekti O kadar şaşırmıştım ki ağzım açık kalmıştı derin bi nefes alıp
'Peki' 'Neye peki' 'Gerçek aşka' 'CİDDİ MİSİN' 'VALLA' Marcus oturduğu yerden kalkıp bi anda bana sarıldı o kadar sarıldı ki boğuluyodum....
