Childminder ╭╯Beomgyu╰╮

11. Bölüm

Arabayla bir süre sessizce ilerledik

Nereye gideceğini bile sormamıştı

Evimi biliyor olamazdı

O zaman nereye gidiyorduk?

Hinjia: Nereye götürüyorsun beni?

Beomgyu: Evine

Hinjia: Evimin nerde olduğunu sana söylemedim nerden biliyosun yolu?

Beomgyu: Daha önce evine giderken falan görmüştüm seni

Hinjia: Hmm

Anladığımı belirtmek için mırıltılar çıkarıp susmuştum

Çok geçmeden beomgyu konuştu

Beomgyu: Hinjia... Ben gerçekten çok özür dilerim lütfen hatamı telafi etmeme izin ver

Hinjia: Hatanı nasıl telafi edeceksin? O kızların bana söyledikleri iğrenç şeyleri nasıl sileceksin beynimden? Okula gittiğimde herkesin bana olucak bakışlarını nasıl engeliyceksin? Zormalık görücem, dışlanıcam muhtemelen beni nasıl korıycaksın?

Beomgyu: Evet biliyorum yaptığım şey saçma gereksiz ve kırıcıydı bana güvenmeni söylemek aptallık ama lütfen bana güven belki o kötü anıları silemem ama diğerlerini engellemek için elimden gelenin fazlasını yapıcam

Neden yine böyle hissediyorum?

Ona inanmak, güvenmek istiyorum

Ama yapamıyorum...

Bir kere yapan tekrar yapar derler

Ya yine aynılarını yaşatırsa bana...

Ya bi öncekinden daha fazla canımı yakarsa...

Bir şans daha vermeli miyim?

Herkes ikinci bir şansı hak etmez mi?

Hinjia: Bana karışma işleri daha karmaşık hale getirme onun dışında istediğini yapabilirsin

Beomgyu heycanla konuştu

Beomgyu: Yani hatamı telafi etmem için bi şans veriyosun bana öyle mi

Hinjia: Hmm öyle

Beomgyu: Yes be yes be herşeyi düzelteceğime söz veriyorum verdiğin karar yüzünden seni pişman etmiycem

Hinjia: Umarım...

Bir süre sonra yollar tanıdık gelmeye başlamıştı

Bu yol onların evine gidiyo

Hinjia: Evime götüreceğini söylemiştin

Beomgyu: Evine götürüyorum zaten

Hinjia: Orası senin evin benim değil

Beomgyu: Hayır seninde evin

Hinjia: Ha-

Beomgyu: Lütfen

Aynadan bana bakıyordu

Yine o bakışlar

Yapma diyorum sana ooluuummmm

Red edemem ki

İç ses: Red etmemek için bahane arıyo gibisin ama hadi hayırlısı

Hinjia: Tamam

Beomgyunun yüzünde bi gülümseme oluşmuştu

O gülünce istemsizce bende güldüm

Beomgyu: Neye gülüyosun?

Ha! Gördü mü?!

Hinjia: Kim? Ben mi? Ben gülmedim. Hayal görüyosun sanırım

Beomgyu daha çok gülümsedi

Beomgyu: İyi bakalım öyle olsun

~~~~~

Eve varınca ikimizde arabadan indik

Beomgyu hızla koluma girdi

Beomgyu: Dikkatli ol

Hinjia: Beomgyu kendi başıma yüriyebilirim!

Beomgyu: Çok laf edip kendini yorma nasıl olsa bırakmıycam

Hinjia: Üffff

Kapıyı bayan Choi açtı

Bayan Choi: Hinjia güzelim iyi misin

Hinjia: İyiyim efendim

Bayan Choi: HİYORAAA HEMEN GEL TATLIM!

Hiyora koşarak mutfaktan çıkıp yanımıza geldi

Hiyora: Buyrun efendim

Bayan Choi: Hinjiayı odasına çıkar ve ne istiyosa yap sakın yerinden kalkmasın

Bana döndü

Bayan Choi: Ne istersen hiyoraya söyle sakın yorma kendini tamam mı?

Hinjia: Efendim gerek yok iyiyim ben

Bayan Choi: Hayır canım olmaz öyle şey sadece odana çık ve dinlen

Hinjia: Ama-

Beomgyu arkama geçip sol eliyle sol elimi sağ eliyle de belimi tuttu

Ahhhh amk yine kalbim

İç ses: Abi şu çocuğu benden uzak tutun yoksa hinjia ya dalıcam

Neden beeeennn

İç ses: Çocuğa düşen sensin de ondan

Heeee

Ha! Hayır! Ben düşmüyorum!

İç ses: He he taam taam inandım

Beomgyu beni merdivene çevirirken konuştu

Beomgyu: Yorma kendiniiii hadi odana çıkalım

Bayan Choi: Hiyora götürürdü

Beomgyu: Ben götürürüm annee

Bayan Choi: Peki oğlum

Birlikte merdivenleri çıkarken konuştum

Hinjia: Bu kadar yakın olmamız beni rahatsız ediyo

(Yazar: At yalanııı🙄🙄)

Beomgyu: Neden? Kalp atışların mı hızlanıyo? Bana karşı bir şeyler mi hissediyosun?

Durup şaşkınlıkla gözlerine baktım

Beomgyu: Ş-şaka yapmıştım yaa niye bi anda ciddileştin

İç ses: Anladı

Neyi?

İç ses: Duygularını

Haağğğ!!!

İç ses: Bozuntuya verme salla bişiler gitsin

Hinjia: BEN_SANA KARŞI_Bİ ŞEYLER HİSSEDİYORUM_ÖYLE Mİ? _KAFANI PARÇALARIM!

İç ses: Parçalarsın haaa

Sus gerizekalı herşey senin yüzünden oldu

İç ses: Benim ne suçum var yaaa

Beomgyu: Tamaammmm bi şey demediiimmm