Hoofdstuk 12 ~Praten

741 8 1
                                    

Pov Demi
Milo en ik waren aangekomen bij therapie. Ik vond het best spannend! Is het een man of een vrouw? Zal diegene boos zijn over wat ik doe? Ik nam die adem en we stapte naar binnen. "Gaat het Deem?" Vroeg milo en hij pakte m'n hand vast. "Oh ehh, ja gaat wel, beetje spannend." Zei ik. Dat hij mijn hand pakte, daar schrok ik van! Niet dat ik het eng vond, maar meer van geluk, blijdschap. Hij is zo'n lieve, knappe en zorgzame jongen! Nee Deem! Dit doe ik niet! Ik heb Max! We kwamen aan in een kamer met allemaal stoelen, ik denk een wachtkamer. We gingen maar zitten. Milo legde zijn hand op mijn been neer. Ik keek hem aan. Hij mij ook. Zijn mooie blauwe ogen staarde mijn ziel in. "Demi het Lam?" Riep een vrouw. Ik stond op en liep naar binnen. Milo bleef zitten in de wachtkamer, want er is een of andere gare regel dat er maar 1 persoon mee mag naar binnen. "Haai, ik ben Monica, kom lekker zitten!" Zei ze en wees naar de stoel. "Vertel maar wat over jezelf." Zei Monica. "Nou, ik ben Demi, 14 jaar en ik woon in een huis met m'n pa en 4 vrienden van hem, voor mij zijn ze meer broers. Ik heb niet heel lang een vriendje, Max, hij is heel lief voor me, maar ik niet voor mezelf..." zei ik verdrietig. "Wat gebeurt er dan als je niet lief voor jezelf bent?" Vroeg Monica. Jezus, ik wist dat deze vraag ooit zou komen! "Nouja, ik doe mezelf letterlijk en figuurlijk pijn." Zei ik met een brok in m'n keel. "Hoe doe je dat dan?" "Scheermesje." Was het enige woord dat uit m'n strot kwam. Ik begon te janken. "Ik heb hier een boekje voor je, als je je niet zo fijn voelt, moet je die gevoelens daarin schrijven of tekenen. Dit elastiekje heb ik voor je om om je pols te doen. Als je het mesje wilt gebruiken, rek je die maar uit." Ik pakte het stiekje en het boekje aan en legde die op mijn schoot. "Is er nog iets wat je wel leuk vind?" Vroeg ze. "Ja, een vriend van m'n vader, Milo, die jongen die in de wachtkamer zit, vind ik denk ik wel leuk, maar ik heb al een vriendje. Ik weet sinds kort dat ik zwanger ben en dat is dus van hem. Ik weet niet of dat heel leuk is, maar ik ga wel over 2 dagen naar een concert waar ik erg veel zin in heb!" Ik zag aan haar blik toen ik vertelde dat ik zwanger ben, dat ze schrok. "Oh, nou eh, ik zou hem wel vragen als je hem echt heel leuk vind. Ik zie net dat de tijd best snel ging, het half uurtje is al voorbij, nig gefeliciteerd en veel plezier bij het concert!" Zei Monica en ik liep naar Milo toe. Hij stond op en sloeg een arm om me heen. "Hoe ging het?" Vroeg Milo. "Ja wel goed." Zei ik. Ik liet ook ff zien wat ik mee had gekregen. We liepen naar de auto toe. "Ik heb best trek, jij?" Vroeg Milo lachend. "Haha jaa ik ook!" Zei ik. "Nou, dan pakken we ff maccie!" Ik stapte de auto in, legde de spullen neer en deed mijn gordel om. "Nou, wat wil je? Het is hier om de hoek!" Zei Miel. "K wil wel een MC chicken en een milkshake banaan." "Goede keuze hoor, die milkshake!" Zei Milo. Ik moest zo hard lachen! Toen we waren aangekomen, bestelde we het en Milo zette de auto neer op de parkeerplaats. "Deem, ik moet je wat vertellen." Terwijl Milo dat zei, pakte ik mijn milkshake om net een slok te nemen. "Het is echt een kut moment km te zeggen, het is sowieso heel kut om te zeggen, maar je bent zwanger, ik ben de vader, weet Max dit wel?" Op dat moment verslikte ik me in m'n milkshake. Ik begin keihard te hoesten. "Het gaat, maar nee, hij weet dit nog niet. Ik ga het morgen na jullie concert vertellen, want ik ben bang dat als ik het bijvoorbeeld nu zeg, dat hij boos is en dat hij dan niet meer mee wilt." Zei ik. Milo staarde aandachtig naar me. "Staren is onbeleefd schat!" Zei ik. Fuck! Waarom zeg ik nou schat?? Ik zeg dat weleens tegen Soof, maar nooit tegen Milo! Toen ik dat zei, moest hij lachen. "Deem, nu serieus, wat als Max er niet mee eens is?" "Nou, dan maak ik het uit, zo simpel is het! Ja sorry, maar hij moet ermee leven!" Zei ik lachend. Ik at snel mijn hamburger op en Milo de zijne. "Ik had dit echt nodig! Dankje Miel!" Zei ik met een lach op mijn gezicht. Hij wreef over mijn been. "Demi, ik vind je leuk, niet leuk als vrienden maar leuk leuk!" Zei Milo met grote, glinsterende ogen. Er liep een traan over mijn wang heen. Al snel veegde Milo die weg. Hij legde zijn hand op mijn wang. Z'n hoofd kwam dichterbij. Ik denk dat er echt miljoenen vlinders in mijn buik zaten. Ik voelde de warme energie van deze liefde. Milo's lippen raakte de mijne. Ik ging mee in de zoen. Ik voelde zijn mond open gaan, dus ik deed de mijne ook open. Zijn tong raakte de mijne aan. Dit gevoel heb ik nog nooit meegemaakt, niet eens bij Max! Deze liefde was nog groter naar mijn gevoel! Toen werd Milo gebeld. Wij trokken terug. Ik krabte heel beschamend op mijn hoofd en keek naar buiten. Wat is hier zojuist gebeurd?? "Heyyy Matt!" Zei Milo. Als hij gaat vertellen wat er zojuist is gebeurd.... ik weet het niet, ik denk dat ik dan voor 3 manden depri ga zijn! "Jaa ging goed, we zijn nu bij maccie, we hadden honger, we komen eraan!" Zei Milo. "Wat was er?" Vroeg ik blozend. "Oh ehh, ja, ze vroegen zich af waar we bleven." Zei Milo schamend. "Aahh okee!" Zei ik. Milo startte de auto en we reden weg. Toen we thuiskwamen, rende ik meteen naar boven. "Wat ga je nou weer doen?" Vroeg Milo. "Fotootjes kijken van ons kaboutertje!" Zei ik met een grijns op m'n smoel. "De enige kabouter in huis is Rob!" Zei milo lachend. "DIE HOORDE IK!" Riep Rob vanuit de woonkamer. Milo en ik lagen echt in een deuk. Ik liep naar boven en plofte op mijn bed. Ik zat na te denken over dat er gewoon een kind in me groeit. Wat zal er eigenlijk gebeuren als ik pap zie? Zal hij nog boos zijn? Ik ging staan en liep naar de badkamer. Ik keek in de spiegel. Niet naar mijn gezicht, maar naar mijn buik. Je ziet helaas nog niets, maar ik vond het al te mooi! Hoe gaat dat eigenlijk met school?? Loop je als enige rond met een zwangere buik als 3e klasser. Kun je daarvoor verlof krijgen? Moet ik persee naar school? Ik wil echt niet uitgelachen worden door al mijn klasgenoten, laat staan iedereen van de school! Er liepen dikke tranen over mijn wangen heen. Ik wilde naar mijn kamer lopen, tot ik pap tegenkwam. Ik keek hem 2 seconden aan en liep snel verder naar mijn kamer.

Pov Matthy
Ik zat ff in mijn kamer wat dingetjes te doen, maar ik had ff wat nodig van beneden, dus liep ik mijn kamer uit. Ik heb de hele tijd ook niet kunnen concentreren op alles wat ik doe, puur vanwege Demi. Het is niet haar schuld, nouja, weet ik niet, maar ik weet gewoon niet wat ik ervan vind dat Milo ook nog de vader is. Ik ben oprecht blij voor haar, maar ik ben gewoon erg bang dat het mis kan gaan. Ik liep langs de badkamer, maar toen ging de deur open. Het was Demi. Ik keek haar recht in haar ogen aan. Voordat ik wat wilde zeggen liep ze weer weg. Ik liep maar naar beneden, ik had geen zin meer. "Joo Matt! Zit het je nogsteeds dwars??" Vroeg Koen. "TUURLIJK! WAT ALS HET FOUT GAAT? DAN BEN IK HAAR KWIJT! IK BEN HARDSTIKKE BLIJ VOOR HAAR, MAAR ZE IS GEWOON TE JONG!" Riep ik. Ik zag dat Koen ervan schrok, maar dat boeide me niets. "Matt, moet ik met haar praten?" Vroeg Milo die de kamer inliep. "Best!" Zei ik.

Pov Milo
Ik liep naar boven, naar Demi's kamer en klopte op haar deur. "Binnen" Hoorde ik zacht. Er is wat aan de hand! Ik deed de deur open en zag Demi op haar bed liggen te huilen. "Hey wat is er?" Vroeg ik. "Ik zit mezelf gewoon dwars! Hoe doe ik het op school als ik een dikke buik heb? Ik word sowieso uitgelachen ofzo!" Zei ze huilend. Ik kwam naast Demi liggen en sloeg een arm om haar heen. "Het komt goed! We regelen wel wat daarvoor. Je kan bijvoorbeeld wel de eerste paar maanden in oversized kleding lopen!" Zei ik. "Ik hoorde net nog geschreeuw van papa volgens mij, was alles goed?" Vroeg Deem. "Je vader is een beetje overstrooid, hij houd van je, hij is blij voor je, maar hij is bang dat het fout gaat." Zei ik. Demi pakte van haar nachtkastje de foto's van de kleine. Ze keek er met een grote lach naar. Ik gaf haar een kusje op jaar hoofd en ik stond op om naar beneden te gaan.

Pov Demi
Ik stond op en liep samen met Milo naar beneden. Ik keek naar de woonkamer, daar zaten Koen, Raoul een Rob. Ik liep naar de keuken om wat cola te pakken, maar toen trend papa daar. Ik opende de koelkast voor de fles cola. Ik zag dat papa zich omdraaide en naar me keek. Ik zette de fles neer en liep neer hem toe en gaf hem een stevige knuffel. Ik voelde zijn armen om mij heen. "Het spijt me echt Deem! Ik hou echt van je!" Zei hij. Ik kek naar hem. :ik hou ook van jou!" Zei ik en ik gaf hem een kus. Ik schonk nog wat cola in en plofte neer op de bank. "Zullen we een film kijken?" Vroeg Rob. "Is goed, welke film?" Vroeg Koen. Raoul zette echt de meest saaie film ooit op. We zaten met z'n alle voor de tv. Ik zat een beetje voor me uit te staren en mijn handen lagen op mijn buik. Milo zat naast me.

Pov Matthy
We zaten met z'n alle een film te kijken. Ik vond het erg fijn dat Deem naar me toe kwam voor een knuffel! Ik keek een beetje schuin tegenover me. Ik zag Demi zitten naast Milo. Milo's arm hing over haar heen. Zal dit wat betekenen? Het zal wel. "Ik ga plassen!" Zei Deem. Iedereen begin te lachen. "Fijn voor je, maar waarom deel je dit met ons?" Vroeg Milo. "Geen idee waarom ik het deel, maar jullie moeten er maar mee leven, ik ga maar snel voordat iemand kan dweilen!" Zei ze lachend en liep weg.

Pov Demi
Nadat ik naar de wc ben geweest, liep ik nog ff naar de woonkamer. "Jongens, ik ga slapen, ben kapot en ik wil morgen wel fit zijn!" Zei ik. "Is goed! Slaaplekker!" Zei Milo. "Doegg!" Zei ik en ik liep naar boven. Ik legde nog wat kleding neer voor morgen, een witte bankzitters shirt en een leuk rokje. Ik zette nig mijn wekker en ging in bed liggen.

~1924 woorden

Oké oké, dit verhaal word echt steeds leuker!!!! Dit is echt tijdverspilling voor jullie, dus ik stop maar weer, doeggg🫶🏻

De dochter van... ~ft.BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu