Tenime değen ılık havayı hissettim, gözlerimi açamıyordum yine bayılmış olmalıydım. Yanımda dikildiğini hissettiğim birinin sesiyle irkildim, kendime geldim.
İlâhi ses:Uyan yavrum,yolun sonunu çoktan aştın. Ayağa kalk tamamlaman gereken görevler var.
Ne diyordu bu? Yolun sonu, tamamlanacak görevler?? Bunları düşünmemin gereksiz olduğuna karar getirip ayağa kalktım.
Serap:Nerdeyim ben? Sen kimsin? NOLDU BANA!? Yanımdaki göbekli mavi takımlı adama bağırdım.Şuan içinde bulunduğum durumda siz olsaydınız eminim sizde pek farklı bir tepki vermezdiniz.
İlâhi ses:Sakin ol yavrum, öldün. Buraya ise sana bir şans vermeye geldik. Ayrıca ben Yıldırım.
Serap:Ne şansı bu? Nasıl öldüm ben!?
Yıldırım:Sakinleş artık, Dünya'da ki hayatın sona erdi ancak hayatında çok fazla yanlış yaptın. Bunları telafi etme şansı veriyorum sana. Ah, şunu unutma ölümünde senin hatandı.
Serap:Ne nasıl yani,kendimi nasıl öldürmüş olabilirim ki?
Yıldırım:Çok fazla soru soruyorsun. Hadi şimdi görevinin başına, seni ölümüne sürükleyecek ilk hatanı düzeltmeye geri dön. Ben seni buradan izliyor olacağım, ancak sakın zamanın paradoksunu ısıtacak bir hata yapayım deme!
Bu kelimeleri anlar anlamaz, geri döndüm geçmişime. O zamanları ne kadar özlediğimi anladım, ölümümün benim suçum olmaması için buradan başlamalıydım demek?
~
Z. D.
25.01.2024
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çöl Ateşi =͟͟͞͞❤🔥🪱CİDDİYE ALMAYİN
Fantasix:Peki ya ben bir solucan olsaydım, çölde donmuş bir solucan, beni yine de sever miydin, bekler miydin çözünememi... 42 yıl boyunca? y:Değil 42 yıl, seni ömrümün sonuna kadar beklerdim. x:Yalancı. ~ Hayatını yoluna sokmak için Dünya'ya tekrar gönd...
