Ölüm Bizi Ayırmış - MinSung

meleğim

   Kafamda bir sürü soru işareti var. Onu seviyorum, ona deli gibi aşığım ama. O ölü.

   Filmlerde derler ya "biz farklı dünyaların insanlarıyız" işte ben tam olarak bunu yaşıyorum.
 
    Paranormal olaylara inanmazdım. Ruhlar, cinler, şeytan ve iblisler... Bana göre insanlarım uydurduğu efsanelerden fazlası değildi. Ama birden kendimi ölümden sonraki hayatı ve ordaki varlıkları araştırırken buldum. Jisung ile beraber olmanın bi yolu olmalıydı.

    Ne ara bu hâle geldim bilmem. Sevmek güzel bi duygu ama imkansız olunca acı veriyor. Hem de her şeyden çok. Üzerimden tır geçmiş gibi. Kemiklerim paramparça olmuş ve kalbim ezilmiş gibi. Her taraf kan içindeymiş gibi...

  Bunu sonra düşünürüm diye kestirip attım doğruca Jisung'un yanına ona duygularımı anlatmaya gittim. Yine aynı yerde oturuyordu. Elimde beyaz nergizler, heyecanla uzaktan onu izledim bi süre. Sonra yanına gidip banka oturdum.

- Naber?

- İyi. Sen?

- İyi..

-...

- İlk tanıştığımızda demiştin ya, aşka inanır mısın diye..

- Evet, sen de inanmadığını söylemiştin.

- Hayır. Artık inanıyorum.

- Senin adına sevindim.

- Teşekkür ederim Jis

- Neden?

- Beni yeniden aşka inandırdığın için

-...

  Bi süre sessizlik oldu. Hafif bi' sırıtışla yüzüme bakıyordu. Elimdeki çiçekleri ona uzattım. Avuçları arasına alıp kokladı ve banktan kalkıp bi mezarlığın yanına gitti.

Han Jisung
2000-2022

  Mezara yaklaştı ve çiçeği toprağa dikti. Sonra bana döndü, ellerimi tuttu ve ellerimi çiçeğin toprağına bastırarak sabitledi.

- Gerçekten benimle olmak istiyor musun?