Geçmişin Acısı

86 10 9
                                    

Tekrardan merhabalarr

Çok uzun bir bölüm olmasa da güzel bir bölüm olduğunu düşünüyorum. Peki siz ne düşünüyorsunuz?

Keyifli okumalar dilerimm 💗

İnstagram: biriisiiii18

Tik Tok: biriisiiii6

***************************************

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

***************************************

Zerrini ve Hasan gördüm. Onlar kim mi? Onlar şerefsiz insanlardı. Hayatımı mahv eden insan denilemeyecek kişilerdi onlar. Onlardan özellikle de Zerrinin her bir zerresinden nefret ediyordum. İnsan kendi öz annesinden ölesiye nefret edermiydi? Ederdi. Öz kızını istemeyen bir insandı o böyle birinden nefret etmeyip ne yapabilirdim ki?

Nedenini anlamadığım bir şekilde gözlerim dolmuştu. Onları izlerken annem olacak kadın başını bana doğru çevirdiğinde göz göze geldik. Beni tanımışmıydı sanmam.

Başını beni gördükten sonra çevirmedi aksine gözlerini kısıp daha dikkatli bakmaya başladı. Ansızın gelen ince sesi duyduğumuzda ikimiz de o yöne doğru baktık genç henüz üniversitenin ilk yıllarında olduğu belli olan güzeller güzeli bir kız bana şimdiye kadar annelik yapmayan kadına, beni köle yerine koyan, bana yapmadığını bırakmayan şerefsize doğru koşarak "anne, baba!" diye bağırdı.

İşte o an gözümdeki yaş sonunda yanağımla buluştu. Bana babalık yapmayı reddetmiş bana hep hizmetçiymişim gibi davranan adam o kızın saçını okşayıp öpücükler konduruyordu. Beni istemeyen, bana annelik yapmayı istemediğini defalarca dile getiren kadın "kızına" sıkı sıkı sarılıyordu. Her zaman yanındayım diyordu yanaklarına öpücükler kondururken.

(3/6/2005 - 16 yıl önce) - (ilahi bakış açısı)
"Annem beni neden sevmiyor ?" Diyerek başladı günlüğüne yazmaya henüz 6 yaşında olan küçük Açelya. Devrik cümleleri vardı hep toparlamaya çalıştığı.

"Annem neden beni istemiyor ben ona ne yaptım ki ? Bilmeyerek üzdüm mü onu özür dilerim anne... tek isdediğim beni biraz sevmen anne"

Gözlerinden düşen yaşlar önünde duran günlüğüne düşüyordu. O andan anlamıştı ağladığında yanında birinin olmayacağını.

O kızın bir annesi yoktu. Fakat babası vardı her zaman onu koruyup seven bir babası. Arkadaşı Ata vardı. Hep o güldürdü Açelyayı, onlardan başka biri yoktu yanında duran. İkisine de çok bağlıydı. Onlar olmasaydı dayanamazdı, annesinin zülmüne.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 26 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Tek ÇaremHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin