11-საბოლოო შეხვედრა

38 7 5
                                    


ლილუ : ჯანდაბა ჯეონი მოვიდა...

⬜️⬜️⬛️⬛️⬜️⬜️⬛️⬛️⬜️⬜️⬛️⬛️⬛️⬛️⬜️⬛️⬛️

ლილუს pov:

მიწას ორი მეტრი მაშორებს,ამიტომ ძირს ვხტები და
მიწაზე მჭიდროდ ვდგები,მაშინვე ღობისკენ ვიწყებ სვლას მაგრამ დაცვა მოდის და მხედავს

დაცვა:ჰეი აქ რას, აკეთებ როგორ ჩამოხვედი-მაშინვე უკან იხედება და ხედავს ზეწარს რომელიც ჰაერში კიდია,საუბარსაც კი არ მაცდის ხელს მაგრად მიჭერს მკლავზე და სახლში მივყავარ

ლილუ:გამიშვით გთხოვთ...გამიშვიით, ხელი გამიშვით

დაცვა ყვირილის მიუხედავად ხელს არ უშვებს და სახლში შეჰყავს

⬜️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬛️⬜️⬜️⬜️⬛️⬛️⬜️⬜️⬜️⬛️⬜️

ჯონგქუქის pov:

სახლში მოვედი,მანქანა იქვე გავაჩერე და გადმოვედი

სახლში როცა შევედი სიჩუმე იყო,ლილუს ვეძახდი მაგრამ ხმას არავინ მცემდა

ჯქ:ჯანდაბა ლილუ ოღონდ ის არ ჩაიდინო რაც მე მგონია
-მაშინვე ოთახში შევდივარ ლილუ იქ არ მხვდება სამაგიეროდ მხვდება ერთმანეთზე გადაბმული ზეწრები

გაბრაზებისგან არ ვიცი რა მოვიმოქმედო,მაშინვე პირველ სართულზე მივდივარ და ლილუს ძახილს ვიწყებ,მაგრამ ხმას არავინ მცემს

ქვემოთ გავდივარ და უცებ ვხედავ დაცვას რომელსაც ლილუ მოჰყავს

დაცვა:ბატონო გაქცევას აპირებდა და დავიჭირე

ლილუს pov:

ძალიან მეშინია,ჯონგქუქი ჩემს წინ დგას და საშინელი თვალებით მიყურებს,თითქოს შიგნიდა მღრღნის

მას ახლა რომ ვუყურებ...არ ვიცი ეს რა გრძნობაა...მიხარია მისი ნახვა

ვფიქრობ რა სულელი ვიყავი როგორ ვაპირებდი აქედან წასვლას

კარგად ვიცი რომ მის გარეშე ვერ გავძლებ...

ღმერთო მგონი მიყვარდება?

ჯანდაბა...მაგრამ მაინც

გატაცება.jk.(დასრულებული)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang