aska carem yok-berat ozdemir

-4-

Güneş gözlüğümü taktım ve arabanın sesini son ses yapıp İrem'in attığı konum için yola çıktım.

Açtığım şarkıyı dinlerken bir yandan da eşlik ediyordum.

"öyle düştüm ki kuşkusuz
öyle sevdim ki seni sorgusuz
üzülmemek,elde değil.
ıssız bir adada doğmuşum
yalnızlğın ilacını bulmuşum
içmişim,içmişim
aşık olmuşum."

Vardığımı farkedince arabayı park ettim ve hemen arabadan inip hızlı adımlarla ofise girdim.

Dış kapıyı çaldım ve kapıyı açan kişiye bakıp konuşmaya başladım.
"İrem Hanım'ın ofisi değil mi burası?Berat ben."

Karşımdaki kadın gülümsedi ve elini uzatıp konuşmaya başladı.
"İrem Yazgı Uysal."

Gülümseyip elini sıktım ve kısaca kendimi tanıttım.
"Berat Ayberk Özdemir."

Eliyle içeriyi gösterip konuşmaya başladı.
"Buyurun içeri girin,konuşalım."

Dorukhan'ın dediği gibi gerçekten çok güzel bir kızdı.Üstünde siyah boğazlı bir elbise vardı.Yeni kesildiği belli olan kumral saçları ve kahverengi gözleri ile gerçekten çok ama çok güzeldi.

İçeri girdim ve kapıyı kapattım.Bana dönüp konuşmaya başladı.
"Buyurun beni takip edin Berat Bey."

Dudağımın kenarı kıvrılmıştı etkilendiğimi belli etmeden hemen cevap verdim.
"Zevkle İrem Hanım."

vay bero bey begenmisiz demek.