Chapter 7: Player Talk

7.2K 515 39
                                    

O Lucas κι εγω πηραμε το πρωινο μας στο μπαλκονι του δωματιου μας,παρατηρωντας ολοκληρη την παραλια και ηταν υπεροχα αλλά δεχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον προπονητη του,ο οποιος του ειπε ότι πρεπει να παει για προπονηση σημερα.Προσπαθησε να το ακυρωσει αλλά ο προπονητης του ηταν πολύ δυσκολος να τον πεισεις.Στην πραγματικοτητα,ο πρπονητης του του φωναζε από το τηλεφωνο λεγοντας του να παρει τον κωλο του και να τσακιστει στο γηπεδο σε μια ωρα.Μονο ένα μικρο προβληματακι.Ηταν αδυνατο να παει εκει μεσα σε μια ωρα γιατι η διαδρομή διαρκουσε τρεις ωρες,αλλά μαντεψτε!Ο προπονητης δεν νοιαζοταν.Η ζωη είναι σκληρη.

Μαζεψα τα πραγματα μου αμεσως μετα το πρωινο και ο Lucas μου δανεισε ένα φουτερ του το οποιο ηταν εξτρα τεραστιο πανω μου.Δεν εχω όμως άλλη επιλογή,αφου όλα μου τα ρουχα είναι ειτε βρεγμενα,ειτε βρωμικα και επισης μου αρεσε να φοραω τα φουτερ του.Ειναι βολικα και μου τον θυμιζουν.

Οδηγήσαμε μεχρι την πολη της Calabasa και ο Lucas με αφησε σπιτι μου,χωρις να σταματησει και να μπει μεσα,γιατι βιαζοταν.Για να λεμε την αληθεια,φοβαται κατά καποιο τροπο τον προπονητη του και νομιζω ότι είναι χαριτωμένος όταν πανικοβαλεται.Ο Lucas με φιλουσε για πολύ ωρα μεχρι που αναζητουσα μανιωδώς οξυγονο πριν να φυγει από το σπιτι μου.

Ετρεξα στην μπροστινη βεραντα και ανοιξα πλατιά την πορτα και παραλιγο να χτυπησω μια κοπελα,στο προσωπο,που φορουσε το πιο ελλιπές φορεμα που εχω δει ποτε μου.Ανασηκωσα το φρυδι μου,αλλά αυτή μου χαμογελασε.Υποτιθεται ότι θα επρεπε να με φοβαται,οχι να είναι φιλικη μαζι μου.

"Hey"Ειπε,βγαινοντας από το σπιτι μου,περπατωντας γρηγορα για να φυγει.Γιατι στο καλο είναι μια τσουλα στο σπιτι μου παλι?Ελλειψα για μια νυχτα και μαντευω ότι ο Tristan εφερε στο σπιτι κανα δυο κοπελες χθες το βραδυ.Gah!

Μπηκα μεσα,περιμενοντας να δω το σπιτι μπαχαλο αλλά στην πραγματικοτητα ηταν πεντακαθαρο.Τα ματια μου επιασαν τον Tristan,ενω κατεβαινε τις σκαλες και προχωρησα,στεκομενη μπροστα του στο τελος των σκαλοπατιών.

"Κοιτα ποιος γυρισε!"Ειπε ενθουσιασμένος και τα ματια του φωτιστηκαν όταν με κοιταξε.Το μυαλο μου πηγε πισω στην μπερδεμενη πολη,γιατι είναι τοσο απρόβλεπτος.Χθες το βραδυ ηταν αναστατωμένος και τωρα είναι χαρουμενος που με βλεπει.Ειναι διπολικος ή μου φαινεται?

"Ναι γυρισα" Ειπα σαρκαστικα.

"Περασες καλα μωρο?Ακομα παρθενα?"Ρωτησε ενώ εγειρε στο χερουλι της σκαλας,σταυρωνοντας τα χερια του μπροστα από το στηθος του,στραβοχαμογελωντας μου.Στριφογυρισα τα ματια μου και τοποθετησα το ένα χερι στο γοφο μου.

My Step Brother Is A Player (Greek Translation)Onde histórias criam vida. Descubra agora