12: Modelo Officiel

5.6K 395 106
                                    

Το πρακτορείο μοντέλων είπε ότι και οι δύο μας έχουμε φυσικό ταλέντο στο μόντελινγκ και ήμουν πολύ χαρούμενη γι' αυτό γιατί συνεχώς μου κάνουν κομπλιμέντα αλλά μέχρι στιγμής δεν είχα κάνει επαγγελματικό μόντελινγκ.

"Παιδιά είστε σίγουροι ότι θα είστε εντάξει μόνοι σας?" Ρώτησε η μαμά ανήσυχοι, ενώ στεκόταν κοντά στην βεράντα περιμένοντας να φύγουμε. Παράτησα το σάκο μου μέσα στο φορτηγάκι και έκλεισα δυνατά την πόρτα.

"Ναι Marissa" O Tristan βεβαίωσε την μαμά μου και τοποθέτησε τα γυαλιά ηλίου του στα μάτια του. Μου στραβοχαμογέλασε κι εγώ του συνοφρυώθηκα. Θεέ μου, αλήθεια εύχομαι να μπορούσα να διαβάσω το μυαλό του ή να δω τα μάτια του για να κατανοήσω την έκφρασή του.

"Λοιπόν τότε, καλά να περάσετε! Θα πω τα νέα στον Steve και θα είναι σίγουρα πολύ περήφανος για εσάς." Με αγκάλιασε μία τελευταία φορά  και με άφησε όταν ο Tristan ξεκίνησε την Mercedes Benz AMG μου, που ήταν το δώρο μου για τα δέκατα έκτα γενέθλιά μου από την μανούλα μου." Οοο και μην περάσεις υπερβολικά πολύ καλά με τα αρσενικά μοντέλα, εντάξει!?" Με προειδοποίησε η μαμά κι εγώ την κοίταξα περίεργα. Αρχίζω να πιστεύω ότι η μαμά μου νομίζει ότι είμαι τσούλα, και επί τη ευκαιρία δεν είμαι σαν αυτήν, με έκανε όταν ήταν μόνο 17.

"Οκει..." Άνοιξα την πόρτα και γλίστρησα  μέσα στο αυτοκίνητο.

"WOW, το ξέρει η Marissa ότι εγώ είμαι το αρσενικό μοντέλο?" Με πείραξε ο Tristan και τον χτύπησα στο μπράτσο. Τι ηλίθιος βλάκας.

"Σκάσε!" Μπορεί να γίνει τόσο εκνευριστικός κάποιες φορές, βασικά τις περισσότερες φορές και αρχίζω να του παίρνω το κολάι. " Αυτό είναι περίεργο! Ίσως το ξεχνάς ότι είσαι ο θετός μου αδερφός, το θυμαίσαι?"

" Υποτίθεται ότι είμαστε καλύτεροι φίλοι, το θυμάσαι?" Είπε σαν απάντηση. Σωστά... Η ιδιοφυής μαμά μου μας βοήθησε και τους δύο να πάρουμε αυτή τη δουλειά, με το να μην τους πει ότι έχουμε συγγένεια.

" Ο,τι πεις βλάκα!" Μουρμούρισα ψιθυριστά και κοίταξα εγώ από το παράθυρο.

" Δεν είμαι βλάκας μωρό μου." Δήλωσε υπερασπίζοντας τον εαυτό του. Πσσςς! Ααα....ναι είσαι! Κράτησα το στόμα μου κλειστό και δεν του απάντησα.

Μετά από λίγα λεπτά, " Αρα... Όχι γονείς..." Είπε σέρνοντας τη λέξη γονείς και το κεφάλι μου γύρισε αστραπιαία να τον κοιτάξει.

"Συγγνώμη?" Τα φρύδια μου πετάχτηκαν προς τον ουρανό και ήξερα τι σκεφτόταν.

" Όχι γονείς τριγύρω...Μόνοι οι δυο μας για απόψε" Ο Tristan μου χαμογέλασε πλατιά και εγώ προσποιήθηκα μια τρομοκρατημένη έκφραση. ΟΥΤΕ ΚΑΝ!

My Step Brother Is A Player (Greek Translation)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora