It's a battle for me to wake up and not to cry, knowing that the one whom I used to love everyday isn't around me anymore, forever. Twing naaalala ko yung mga masasakit na sinabi nya, pag naaalala kong lahat ng pangako nya wala syang tinupad, gusto ko magalit, pero hindi ko kaya, hindi ko makaya.
Minsan gusto ko na mamatay, pero pumapasok din sa isip kong ilang beses na ko pinatay ng bawat salitang sinabi nya, unti-unti akong pinapatay ng mga sinambit nya, pinipilit kong mabuhay, pero oras na maibangon ko ang ulo ko, pinapatay nya ulit ako. Bawat oras, bawat minuto, hindi nawala sa isip ko yung sakit, galit at panghihinayang.
Masama pala talaga magmahal ng sobra, yung sobrang lalim na, kasi malulunod ka.
Ringggg..... Ringggggggggg...
I picked up the phone, even though I only want to cry all day long, hindi ko naman masikmurang may kaibigan akong nag-aalala sakin.
"JAAANNNEEEE! Buti buhay ka pa!" Narinig kong suminghap si Sam.
"O.A mo naman, syempre buhay pa ko."
"Anong O.A dun?! For your own life information malapit ng malunod buong katawan mo kagabi kakainom! Kami lang ni Marky naguwi sayo. Oh ano?"
Parang tumatagos yung mukha ni Sam sa phone ko e.
"S-Sorry Sam." Nanginginig na ang boses ko dahil sa nsgbabadyang luha sa mga mata ko.
"Punta kami dyan. Wait for us."
BINABASA MO ANG
Nostalgia and Euphoria
Novela JuvenilSome stories dont start with once upon a time. Some are just continuation of unfinished chapters. Some stories doesn't have a happy ending because it's not about the happy ending, it's about the happy journey.
