Zeynep: Ahmet Yaman oğlum koşma annecim düşeceksin Allah korsun
Ahmet Yaman: bişe olmaz anne
Zeynep: bende kime laf anlatoyorsam aynı babası
Ahmet Yaman: babam nerde anne
Zeynep: annecim bir iki işi varmış gitti gelecek
(Kapı çalar)
Zeynep: hatta geldi bile (yaman koşar) anncim dur bi ben açayım
(Kapıyı açar)
Zeynep: siz kimsiniz
Adam: sen Halil İbrahimin eşimisin
Zeynep: evet Zeynep KARASU
Adam: o kocana söyle artvinden buralar geldi ama ona burda da rahat yok
Zeynep: siz kimsiniz
Adam: siz kocanıza bu kan davası bitmeyecek asla kurtuluş yok deyin ha birde (elindekş kurşunu alır zeynebin eline verir) dikkat etsin bir kez ıskaldım ikincisinde ıskalamam direk tam onikiden vururum onu
Zeynep: n ne Halil İbrahim nerde
Adam: vurdum onu inşallah ki kan kaybından geberir (der gider Zeynep ağlar Ahmet Yaman da ağlıyordur Zeynep Halil İbrahimi arar telefonu kapalı en az 50 defa arar saat 01:30 olmuştur )
Zeynep: annecim hadi uyu bebeğim
Ahmet Yaman: ama babam
Zeynep: annecim hadi lütfen (zorda olsa uyutur ama yanından ayrımak istemez koltuğa yatırır kendiside oturur her ihtimale karşı yatak odasına gider sakladığı silahi alır tekrar oturma odasına gider bekler bir süre sonra kapı çalar silahı alır yavaşça gider kapının merceğinden bakar Halil İbrahimdir hemen kapıyı açar)
Zeynep: halil ibrahim (der sarılır) iyimisin
Halil İbrahim: iyiyim de birazdaha sıkı sarılırsan boğulup senide dul bırakıcam
Zeynep: ya şu halde nasıl espiri yapıyorsun gel (der yardım eder içeri koltuğa oturtur)
Halil İbrahim: yamanım niye burda yatıyor hem senin elimdeki silah ne
Zeynep: ııı şimdi şöyle bir şey diycem ama sinirlenme
Halil İbrahim: çok geç söyle
Zeynep: b bi adam geldi silahlı yanında da bir iki adam vardı dediki o kocana söyle artvinden buralara geldi ama kurtulamadı kan davası bitti sanmasın asla bitmeyecek birde b bunu verdi (der kurşunu gösterir) bir kez ıskaladım bir daha ıskalamam dedi
Halil İbrahim: lan ben sizin (der ayağa kalkar)
Zeynep: (oturtur) bi sakin ol ya anlattığıma pişman etme
Halil İbrahim: size bir şey yaptımı
Zeynep: hayır hiç bir şey yapmadı
Halil İbrahim: yapmasa bile korkutmuş sizi yamanı odada yatırmadın çünkü bir anda sakdırırlarsa ona bir şey olmasından korktun eline silah aldın çünkü saldırırlarsa kendini ve oğlumuzu korumak istedin daha ne yapsınlar Zeynep
Zeynep: ya tamam ama bir dur yarana bakayım
(Yara omzundadır Zeynep pansuman galan yapar yarayı temizler bantlar falan)
Halil İbrahim: Zeynep şimdi hiç bir şey demeden beni dinle bunlar tekrardan gelirler o yüzden sen şimdi Yamanında kendininde eşyalarını topluyorsun ilk uçakla Artvin'e gidiyorsun annen gilin evine gidiyorsun zaten bunları yapan Kulpalılar onlarda babandan çekinir sana zarar vermez
Zeynep: hayır seni burda bırakmama
Halil İbrahim: yapacaksın oğlumuz için
Zeynep: ya sana bir şey olursa ben yaşayamam olmaz bırakmam senş
Halil İbrahim: güzelim bak lütfen sana söz bir şey olmayacak hatta ben bu şerefsizleri öldürdükten sonra artvine gelip o Levent Şerefsizinide öldürücem
Zeynep: Halil İbrahim ben seni bırakmam
Halil İbrahim: oğlumuz için zeynep hadi sen eşyaları hazırla ( Zeynebi zorda olsa ikna eder zeynep bavulları hazırlar halil ibrahim yamanı kucağına alır arabaya biner havaalanına gelirler)
Halil İbrahim: Artvine en yakın uçuş ne zaman
Danışman: saat 03:00 da 10 dakika sonra
Halil İbrahim: tamam iki bilet alalım (alır bileti)
Ahmet Yaman : (uyanır) baba
Halil İbrahim: oğlum
Ahmet Yaman: nerdeyiz
Halil İbrahim: havaalanındayız oğlum
Ahmet Yaman: neden
Halil İbrahim: annen ailesini özlemiş o yüzden gidecek sende annen ile gidecksin
Ahmet Yaman: sen?
Halil İbrahim: ben, ben bir kaç gün sonra geleceğim oğlum bana bak ben yokken annen sana emanet
Ahmet Yaman: tamam babacım anneme çok iyi bakıcam
(Halil İbrahim güler)
Halil İbrahim: güzelim (dee Zeynebe sarılır)
Zeynep: Halil İbrahim sende gel
Halil İbrahim: şşşş (der Zeynebin göz yaşını siler ) yapma böyle
Zeynep: kendine çok dikkat et
Halil İbrahim: tamam güzelim sen merak etme
Zeynep: seni çok seviyorum
Halil İbrahim:bende seni çok seviyorum (der sarılırlar sonra Zeynep ve Ahmet Yaman uçağa binerler ve giderler Halil İbrahim eve döner içeri girer oturur bekler bu arada evleri ormanlığın içindedir bir süre sonra cama taş atarlar ve çatışma başlar)
