Ahmet Yaman: baba
Halil İbrahim: efendim aslanım
Ahmet Yaman: eline ne oldu
Halil İbrahim: ufak bir şeydi annen biraz evham yaptı pansuman falan yaptı ama saat çok geç olmuş hadi hemen yatalım (odaya geçtik yatağa girdik Ahmet Yamanı ortamıza aldık bir süre sonra Ahmet Yaman uyuya kaldı zeynebe baktım Ahmet Yamanı izliyordu)
Halil İbrahim: Zeynep
Zeynep:şşşş uykusu hafif hemen uyanır şöminenin oraya geçelim (yataktan yavaşça kalktık odadan çıktık şöminenin karşısında ki koltuğa oturduk)
Halil İbrahim: nasılsınız ne yaptınız annen gile gittin mi
Zeynep: ne olacağını biliyordum ama kocam git dedi diye gittim
Halil İbrahim: ne dediler ne yaptılar bir zarar verdiler mi
Zeynep: y yok bir şey yapmadılar ama Ahmet Yaman daha da gitmez oraya
Halil İbrahim: niye ki bak bir şey yaptılarsa
Zeynep: ya yok yapmadılar gittik sonra annem kalp krizi geçirdi hastaneye gittik sonra buraya geldik (eğer Halil İbrahime beni kovduklarini söyleseydim gece mece dinlemez evi basardı zaten yaralıydı) sen iyisin demi hem vücuduna kurşun almayıp eline nasıl aldın
Halil İbrahim: hiiç öyle oldu Zeynep
Zeynep: ya söylesene Halil İbrahim nasıl oldu
Halil İbrahim: s sen aradın baya aradın bildirim geliyordu bende sehpadan alayım sana haber vereyim dedim telefonu alacakken elime sıktı Leventin İti
Zeynep:b b benim yüzümden (dedim ağlamaya başladım) ö özür dilerim Halil İbrahim k keşke elim kırılsaudı da aramasaydım
Halil İbrahim: şşşş güzelim niye ağlayıp kendine Beddu ediyorsun (zeynebi göğsüme çektim saçlarını okşayıp öptüm sonra ellerini tuttum) ben bu ellere kurban olurum (dedim ellerinide öptüm Zeynep hıçkıra hıçkıra ağlıyordu heralde olayların şokunu yeni attı(
Zeynep: b b ben çok korktum s sana bir şey olacak Ahmet Yamanıma bir şey olacak diya s size bir şey olsaydı b ben nefessiz kalırdım (ağlıyordum dünden beri ağlamamıştım şimdi ağlıyordum Halil İbrahim çenemden tuttu başımı kaldırdı göz yaşlarımı sildi)
Halil İbrahim: ben burdayım oğlumuz içerde uyuyor çok şükür bir şey olmadı. uyumak istermisin (Zeynep kafa salladı ve eski günlerdeki gibi koltukta sarmaş dolaş uyudular)
Sabah olur
Zeynep den
Sabah kalktım Halil İbrahim yanımda yoktu
Zeynep: Halil İbrahim (Ahmet Yamanın uyuduğu odaya gittim Ahmet Yaman uyuyordu ama Halil İbrahim yoktu alel acele hazırlandım Ahmet Yaman uyandı)
Ahmet Yaman: anne
Zeynep: annem
Ahmet Yaman:nereye gidiyorsun
Zeynep: annecim benim kısa bir işim var hemen halledip gelicem sen burda beni bekle tamam mı
Ahmet Yaman: bende geleyim anne beni tek bırakma
Zeynep: annecim sen burda kal ben işimi halledicem sonra babanla seni alıcaz burdan ve evimize gidicez
Ahmet Yaman: ben tek kalmam burda
Zeynep: ama annecim bak burdakilerden sana hiç bir kötülük gelmez
Ahmet Yaman: ailen içinde öyle demiştin bizi kovdular sana neler dediler
Zeynep: Ahmet Yaman annecim benim ailem gibi değil buradaki insanlar, çok iyi insanlar ve senide çok seviyorlar sen onlarla kal ben gelicem istediğinde söyle teyzelerine amcalarına beni ara tamam mı oğlum
Ahmet Yaman: çabuk gel
Zeynep:tamam annecim (Ahmet Yamanın elini tuttum odadan çıktık mutfağa geçtik)
Fatma: zeynebum nereye
Zeynep: benim ufak bir işim varda Ahmet Yaman size emanet teyzeleri eğer benimle konuşmak isterse hemen arayın olur mu
Edanur: tabiki demi sema
Sema: biz Ahmet Yamanla oyun oynarız hiç sıkılmaz
Zeynep: bak annecim bunuda hallettim gel bi öpeyim (öptüm ve arabayla Leventin evine gitti tahmin ettiğim gibi Halil İbrahimde burdaydı)
Halil İbrahim: Zeynep senin ne işin var burda
Zeynep: asıl senin ne işin var Halil İbrahim
Halil İbrahim: alacak bir hesabım vardı ama Leventen değilmiş onu öğrendim
Zeynep: evet ben onu dün sana diyemedim levent yapmamış
Halil İbrahim: sen nerden biliyorsun
Zeynep: (yutkundum) ş şey
Halil İbrahim: sen dün buraya mı geldin
Zeynep: e evet
Halil İbrahim: aferin sana Zeynep aferin ya sana bir şey olsaydı
Zeynep: olmadı işte bak yanındayım
Levent: aşk olsun Halil İbrahim insan hiç sevduğuna bir şey eder mu
Halil İbrahim: lan gebertirim seni (dedim ve Leventin yakasına yapıştım Zeynep bizi ayırmaya çalışıyordu)
Levent: hahaha şaka şaka ya Zeynep benum dünya ahiret (dedim sustum))
Halil İbrahim: dünya ahiret ne
Levent: (biraz durdum boynunu sıkmaya başladı) bacum da bacum (dedim)
Halil İbrahim: ha şöyle akıllı ol aklını alırım hadi Zeynep
Zeynep:nereye
Halil İbrahim: sen eve
Zeynep: sen
Halil İbrahim: yavuz itine
Zeynep: h hangi y yavuz
Halil İbrahim: Yavuz Leto
Zeynep: o o o mu y yaptırmış
Halil İbrahim: evet
