6000'de 1(Mrbeast x Readers) -TURKISH VERSİON-

bölüm 1

İyi okumalar..🫀

Çok erkendi. O kadar erken ki, kuşlar şakıyor olsa da 'sabah' sayıldığına inanmak zordu. Bulutlar gökyüzünü o kadar kalın bir tabaka halinde kaplıyordu ki, güneş yansa da kimse bunun farkında olmayacaktı. Kelimenin her yönüyle tamamen sefil.

Telefonum beni uyandırmak için can sıkıcı derecede tekrarlayan sesler çıkarmaya başlayacaktı, ama çok az şey biliyordu, gözlerim o kadar uzun süredir açıktı ki, tavandaki her desen tekrar tekrar zihnime yanmıştı.

Bu kadar erken kalkmam için hiçbir neden yoktu, üniversitedeki son günüm dün bitmiş, sonuçlarımı bekleyen anlamsız varoluşun aşağı doğru sarmalı başlamıştı. Bu saatte uyanmak sadece bir alışkanlıktı ve dışarının görünüşü ruh halimin mükemmel bir yansımasıydı...

Yapacak hiçbir şey yoktu, gidecek bir yer yoktu, görecek kimse yoktu. Üniversitede geçirdiğim yıllar boyunca tanıştığım herkes çoktan toplanıp gidecekti.

Buradayken arkadaş bulmak için hiçbir çaba sarf etmedim sınavlarımı geçmek(patent vs tarzı birşey) ve bir iş bulmak istiyordum.

kampüs dışında kiralayacak bir yer bulmuştum, bu yüzden herkes koridorlarda birbirine çarparken ben küçük dairemde saklanıp resimler çiziyor ve eskiz defterlerini dolduruyordum. Grafik tasarım çok zaman alıyordu(grafik tasarım okuyor üniversitede), dolayısıyla arkadaşlara zaman yoktu.

Ya da en azından kendime pozitif kalmam gerektiğinde söylediğim şey buydu.

Ama artık üniversite bitti ve eğer sınavları geçemezsem buradaki tüm zamanım boşa gitmiş olacak.

Alarmım beni tüketen sessizliğe nüfuz etmeye başladığında, düşünce zincirim sona erdi. Ayağa kalkıp bacaklarımı yatağın kenarına doğru çekerken inledim. Soğuk zemin tenimi yalıyordu..

Zihnim, boşluğu doldurmak için bugün ne yapabileceğime dair fikirlerle yarışıyordu.

Her ne kadar hiçbir şey yapacak motivasyonum olmasa da, eğer hiçbir şey yapmazsam çok geçmeden bir çukura düşeceğimi ve kendimi oradan çıkaramayacağımı biliyordum.

İş başvurusunda bulunabilirim, ancak çoğu grafik tasarım firması niteliklere ihtiyaç duyuyor ve bu niteliklere sahip olup olmadığımı birkaç hafta daha bilemeyeceğim...(sınavlar-sonuçlar)

Üniversite bu kadar uzun süre tek varoluş nedenimdi ve artık bitti, gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Günü geldiği gibi geçirmeye karar vererek kendimi yataktan kalkmaya zorladım.

O kadar çok zamanım vardı ki bu bana yabancı bir kavramdı. Genellikle bu saatlerde duş alıyorum ve sabah dersime gitmeden önce yemeği boğazıma sokmaya çalışıyorum. Bugün bazı şeylere vakit ayırmak güzel olurdu.

Hafta sonları bile erken kalkacağım ve güne diğerleri gibi başlayacağım. Eğer kendime bir süreliğine izin verseydim, Pazartesi günü rutinime zamanında geri dönemezdim. Bugün farklı, şimdilik bunları düşünmeme gerek yok, o yüzden bir buçuk saat duş almak ulaşılabilir bir istek gibi görünüyor.

Ben de öyle yaptım.

Sanki ilk kez duş almanın tadını doğru dürüst çıkarabiliyor muşum gibi hissettim.

İstediğim kadar peeling yapabildim nemlendirebildim,kısaca kendime baktım asklarim.

Buna alışık değildim açıkçası çünkü coğu zaman arkamdan at koşturuyormus gibi okula giderdim,

Şans eseri sıcak suyu açmayı hatırlamıştım, yoksa herhangi bir şey yapmadan önce suyun ısınmasını bir saat beklemek zorunda kalacaktım.

Bu özellikle derse girmem gerektiğinde sinir bozucu oluyor çünkü soğuk suya katlanmak zorunda kalacağım ya da banyo yapmadan okula gidecektim,benin altın cizgim gibi birseydi banyosuz güne başlayamazdım.

Günlük rutinimin bir sonraki adımı kahvaltıydı. Hızlı olabilmek için genellikle bir dilim kızarmış ekmek veya buna benzer bir şey yerdim.

Artık bunun için endişelenmeme gerek yoktu, bu yüzden istediğim kadar cömert olabilirdim.

Bu hafta başında, kalan son paramla yiyecek alışverişi yapmıştım. Enerjimin gidip başka bir gelir kaynağı bulmasını istiyorsam sosis, domuz pastırması, yumurta ve kızarmış ekmek iyi bir fikir gibi görünüyordu.

Küçük buzdolabıma doğru yol aldım

"oturma odasının" hemen dışında bulunan mutfak...Çok küçük bir daireydim, maliyeti olması gerekenden çok daha fazlaydı ama ne yazık ki üniversitenin başlangıcına bu kadar yakın olan tek daire oydu.

Sahip olduğum tek tavayı aldım ve pişirmeye başladım. Bütün oda yağlı kahvaltılık yiyeceklerin kokusuyla doldu ve elimde kalan fazladan zamanın kıymetini gerçekten takdir etmeye başladım.

Bunu çok geçmeden sadece tek bir tavaya sahip olmanın pişmanlığı izledi; her şeyi küçük bir daireye sığdırmak büyük bir mücadeleydi.

Yumurtalar et tadında olsa ve kızarmış ekmek biraz yanmış olsa bile, kanepede oturup dünyayla ilgilenmemenin tadını çıkarıyordum. Son işlerin ve sınavların ağırlığını omuzlarımdan alarak nihayet hayatıma başlayabildim.

Buzdolabından biraz portakal suyu almak için mutfağa döndüğümde birden yaptığım kahvaltının yemeğimin sonuncusu olduğunu fark ettim. Hesabımda 20 dolar vardı ama hepsi bu.

Bir iş bulmam lazım. Hızlı.

Bölüm nasılll???🫀💞
Önümüzdeki 5 bölüm hazır sadece yayınlanmayı bekliyorr😶‍🌫️😶‍🌫️

OY AT👺👺