6000'de 1(Mrbeast x Readers) -TURKISH VERSİON-

🎀bölüm 5🎀

55 okunma için teşekkürler🔥🔥

OKUYUNNN LO

Önceki(4.) Bölümü düzenledim sonları tekrar okursanız sevinirim😬

Hangi tarihte başlıyorsunuz?:

°~🍧❄️~°

_______________________________________

Mağazadan çıktığımızda hava kararmaya başlamıştı ama ben faturanın muazzam büyüklüğüyle o kadar meşguldüm ki bunu fark edemedim. Chris onu sanki kısa bir atkıymış(fatura) gibi boynuna takmıştı ve yeni aldığı tüm eşyalarla övünüyordu. Birkaç adım ötede olan adamın kameraya karşı konuşmasını izledim. Bunların hepsinin

"ShopMrBeast" sayesinde mümkün olduğunu söyledi ve kapüşonlusunun kumaşını çekti. Üzerindeki tasarıma baktıkça onu daha çok tanıdım. Yemin ederim üniversitemin çevresinde gömleklerinde bu tasarımı taşıyan bazı insanlar görmüştüm.

Ya da onun gibi biri

Tareq çekim yapmayı bıraktı ve Chris'e işaret edip arabaya kadar ona eşlik etmeden önce onlara birkaç şey söyledi.

Daha önce tanıştığım adam yanıma geldi ve bana içinde yeni tabletim olduğunu tahmin ettiğim bir Walmart çantası verdi. Ona gülümsedim. "Peki  hazel,.." Devam etmeden önce durakladı, "Walmart'a belirli bir nedenden dolayı mı geldiniz?"

Ona sorgulayıcı bir bakış attım. "Sadece kendi başına alışveriş yapamadın, bu yüzden dikkatini dağıttığımızı ve unuttuğunuzdan falan emin olamadım." Oldukça aceleyle söyledi ve farkına vardım.

Bir şey söylemek için ağzımı açtım ama sanki içeri girmek için o anı beklemiş gibi az önceki kasiyer yanımızdan geçti. "Eşyalarını sana alabilecek birini bulmayı başardınmı? İyi günler " Bana başını salladı ve ardından ceketini omuzlarına çekerek yürümeye devam etti.

Karşımda oldukça şaşkın görünen adama baktım. "Kartım reddedildi." Ona ani bir utanç dalgasının bana geldiğini hissederek söyledim..🥲

"Bir şey söylemeliydin!" dedi. "Senin için yiyeceklerini almaktan mutluluk duyardım!" Başımı salladım, "O zamana kadar seninle tanışmamıştım, üstelik adını bile bilmediğin birine sormak alışılagelmiş bir soru değil." Güldüm. Elini uzattı, ben de sıktım.

"Jimmy." o gülümseme tekrar yüzüne yayıldı. "Hazrl." Ona gülümsedim.

Jimmy'nin tüm çantaları ve kutuları iki farklı arabanın arkasına boşaltmasına yardım ettim. Chris'in aldığı pek çok eşyanın başkaları için de olduğunu fark etmemiştim. Chandler yüzünde neşeli bir ifadeyle birkaç eşyayı alıp onlara yakın tutuyordu. Onun için olduklarını sanıyordum,

Siyah SUV hâlâ park halinde olduğundan ve içine hiçbir şey konulmadığından Jimmy'nin kendisi için hiçbir şey almadığını fark etmeden duramadım. Bunun Jimmy'nin arabası olduğunu biliyordum çünkü ilk geldiğimizde telefonunu oradan almıştı.

Hepimiz genel sohbetler yapıyorduk, çoğu bana kendimle ilgili sorular soruyordu. İnsanların benimle gerçekten ilgilendiklerini, sadece mecbur hissettikleri için bana sormadıklarını hissetmek güzeldi.

Herkes çok tatlıydı ve onlara yaklaşan sınav sonuçlarımı anlattığımda bana şans dilediler.

Arabaların bagajlarında hiçbir şeyin kırılmayacağına veya devrilmeyeceğine emin olduktan sonra sıra vedalaşmaya geldi.

Jake Tareq'i, Chris ise Chandler ile gidiyordu. Arabaya binerken hepsi el salladı, Chandler açık ara en coşkulu olanıydı ve ben de gülmeden duramadım.

_______________________________________

Jimmy'yle yalnız kaldım, otoparkın etrafındaki ışıklar her şeye turuncu bir renk veriyordu ama gözleri hâlâ dikkat çekiyordu. "O halde sanırım iyi geceler demeliyim. Bunun için çok teşekkür ederim."

Çantayı biraz kaldırdım ve ona gülümsedim. "Seninle tanışmak çok güzeldi." Birkaç adım geri atmaya başladığımda "Dur bir saniye, gideceğin yer uzak mı? Eve bırakmamı ister misin?"

Bana endişeli bir bakış attı. "Hayır, çok uzakta değil, hemen orada yaşıyorum." Yolun karşısındaki boktan kasabayı işaret ettim;

sokak lambalarının parıldadığını görmenize rağmen karanlık ve korkutucu görünüyordu.

Bakışları daha da endişeli bir hal aldı ve başını salladı. "Herkes şu anda o tarafa gidemeyeceğini biliyor"

biraz güldü ama yine de endişe doluydu. "Seni bırakacağım."(ADAMMMMMMM😭💗)

Parka baktım, daha önce toplanan kalabalık çoktan gitmiş, yerini bir grup genç almıştı. Buradan kabadayılıklarını duyabiliyordunuz. "Sorun değil."

"Yolundan değiştirmeni istemiyorum, sadece dolaşacağım.

" diye iç çektim. Gülümsedim ve o yine başını salladı. "Saçmalama, saatler sürer! Zaten eve giderken o bölgeden geçiyorum, hadi."

Tam kuyruktayken bir grup genç yere bir şişe atmış olmalı, şişe parçalandı, tezahürat yaptılar ve ben de Jimmy'ye baktım.

Arabanın kapısını açarak

" Teşekkür ederim.."

_______________________________________

Bölüm nasılll🎀

Önerileriniz:

Beğenmediğiniz veya beğendiginiz bir bölüm:

5 oy gelirmi?🥲