Bab 39

232 5 2
                                    

"Rizzkey." Fea memanggil Rizzkey yang sibuk dengan iPhone nya itu.

"Em." Sepatah je jawabnya.

"Rizzkeyyy." Panggil lagi.

"Iyaa." Masih tak pandang. Fea senyum. Best kacau ni.

"Rizzkey Daimmm."

Tak jawab.

"Rizzkey Daim Bin Rayden Nadim." Kan full name dia bagi. Rizzkey pandang Fea lalu angkat kening.

"Don't play play phone. Makan." Cam mak-mak gayanya. 

"Jap." Rizzkey pandang iPhone nya semula. Fea putarkan bola matanya. Kejap la sangat.

"Apa la yang ditengoknya tu." Fea geleng-geleng kepala lalu minum air bandungnya. Nak order milo tapi kena boikot adeh.

"Uish Rizzkey tengok tu, lawa la perempuan tu." Ujar Fea, sambil tunjuk satu arah.

"Em." Padahal tak pandang pun. 

"Tengoklah, lawa macam doktor awak." Kite pancing. Rizzkey angguk je tanpa memandang ke arah yang Fea tunjuk. Sibuk benar dengan iPhone nya. Fea senyum sambil angguk-angguk, statisfied.

"Pakwe dia pun hensem." Sambung Fea lagi. Rizzkey angkat kepala pandang Fea tapi wanita itu hanya memandangnya.

"Mana?" Rizzkey toleh belakang. Tidak kelihatan orang yang dimaksudkan Fea itu.

"Ee saya cakap laki hensem baru nak pandang. Tak wujud pun pakwe makwe yang saya puji tu." Tahniah, anda diprank. Rizzkey menguak rambut lalu minum sikit air teh limau aisnya. Buat derk je lepastu sambung main phone. Fea pandang Rizzkey atas bawah walaupun tau mamat tu tak sedaq.

"Rizzkey." Panggil lagi sampai dia annoying.

"Ya sayang." Tapi still pandang iPhone.

"Siapa sayang awak? Saya ke phone tu?" Gedik punya soalan. Rizzkey senyum lalu pandang Fea. Jarang ni Fea tanya gini.

"Awaklah sayang saya Akma Sofea Abdul Rahman." Cey saya awak gak tuch. Fea senyum. Saya suka saya suka.

"Kenapa cakap sayang tapi pandang phone? Chat sape tu?" Soalan yang hanya boleh dikemukakan oleh mereka yang taken. Yang single tu saya tibe.

"Chat member." Rizzkey tunjuk skrin iPhone nya. Fea angguk. Okay, boleh dipercayai. 

"Awak nak makan ke tak ni? Sejuk tak lama nasi goreng kampung awak tu." Ujar Fea. Rizzkey pandang nasi goreng kampungnya yang sudah dicuri sedikit oleh Fea. Makanan member sedap, kita curi ler.

"Suap aku." Edei, mula dah perangai baby tua dia ni. Fea buat muka.

"Zaman dah moden. Dah wujud sudu supaya boleh main phone sambil makan." Ghisau. Rizzkey tahan gelak. Benda la minah ni.

"Suap jela. Kira pahala bonus untuk kau." Kalau pasal tu je semua nak dikaitkan dengan pahala. Bagi kang. Fea nak tak nak, mengambil sudu di atas pinggan Rizzkey itu.

"Baca bismillah." Suruh Fea. Rizzkey akur baca bismillah. Dah baca dah tadi, dia yang imamkan tapi tulah makannya tak. Main fon aje. Kena baca bismillah balik.

Nyam nyam. Rizzkey senyum bila Fea suapkan nasi goreng itu untuk dia. Tetiba rasa macam makan masakan chef wan wkwk.

"Ee kite suap dia, dia pandang phone pulak. Mintak la phone tu suap, malas dah saya." Ha member dah majuk. Rizzkey pandang Fea semula dengan senyuman tak bersalahnya.

"Fea." Kalini dia pulak panggil member. Fea tak layan. Kitenye dah tawar hati ach senang beno tawar hatinya ya wkwk.

"Sofea." Lain bunyinya. Tapi haku kesah apa? Kita tunggu sampai dia give up wkwk.

FATE (HIATUS)Where stories live. Discover now