Chapter 8🔖
------------(kinaumagahan)----------------
— laking pagtataka ko ng ako'y papasok na, wala ang aking nga kaibigan kong kaya't nag antay ako ng ilang minuto, at d katagalan ay dumating rin sila, pagkaratinh nilay agad narin kaming naglakad papuntang paarlam, nang biglang…
Shaira: Guys!!! Diba si Edwyn yon
Nisha: oo nga no! bakit kasama niya si Kryziel (takang patanong)
Rica: ouch, saklap (huhu)
Daniela - Jana: hmmmmmm ( napa buntong hininga sabay tingin sakin)
Kyzhie: andami niyong napapansin tara na baka mahuli pa tayo sa klase…
(fast-forward)
(9:40 a.m)
—Recess time namin lumabas kami at nagpunta ng canteen, habang naglalakad nag mumuni-muni ako na siyang ikinatanong ko sa sarili ko, " bakit kaya sila magkasama?" bakit kaya sila nag usap?" ano kayang pinag usapan nila?" hayst… nasaktan ako sa nakita ko, yon ata yong first pain ng buhay ko haha, grabi naman yon Edwyn, ansakit mo naman…
Daniela: ahm… Kyzhie okay kalang ba?
{Rica, Nisha, Jana, Shaira} ²
Kyzhie: ah oo naman, okay lang ako anoba kayo haha (pilit na sagot)
— nagpatuloy sa paglalakad hanggang sa makarating sa room at makapasok, nakitang nag kwekwentohan at nagtatawanan ang magkaibigang si Kryziel at Sha na tila pa sulyap-sulyap pa samin, na animoy nang iinsultong mga tingin…
— hinayaan ko nalang at ibinalinh ang tingin sa mga kaibigan ko.
(12:00 n.n)
—lunch time, nang makita naming magkasabay na lumabas ng room sina Edwyn, Kryziel at Shaina nagtaka nalang talaga kami kong bakit mula kaninang umaga ahy magkasama sila…
(Fast-forward)
(4:00 p.m)
—nagpaalam ako sa mga kaibigan ko na mauuna nakong umuwi… habang naglalakad ako mag isa sa daan, muli ko namang nakita sila Edwyn, hayst grabi yong nararamdaman kong sakit sa mga araw nato, binilisan ko nalang ang paglalakad hanggang sa makarating sa bahay namin…
— umakyat nako sa itaas, pagkapasok kopa lamang sa kwarto ko ahy agad nanganh tumoloy ang aking mga luha, humagulgul ako sa mga nakita ko kanina mula umaga…
Kyzhie pv:
— ansakit-sakit Edwyn, bakit naman ganon kong kaylan mas nahulog nako ng subra sayo, bakit kong kaylan minahal na kita at hindi na lamang crush ang turing ko sayo, bakit ganto pa… bakit?!!!!!!!
— hindi ko namalayang, ako ay nakatulog dahil sa aking pag-iyak, at nang ako'y magising, bigla akonh napatingin sa orasan, alas quattro na nang umaga… kong kaya't bumangon narin ako, naligo at nag handa para sa pag pasok muli…
End for this part 📖
