Tahmin ettiğim gibi olmamıştı Poyraz değildi, Ogeday'dı. İlk günden bu kadar yakınlık saçma sayılabilirdi ama en azından Poyraz değildi. Ogeday bırakınca Poyraz yanıma gelip sarıldı ama bakışları biraz hayal kırıklığına uğramış gibiydi. Niye böyle olduğunu bilmiyordum ama saçmaydı bence sonuçta kız arkadaşı vardı ve bana bizden olamayacağını söylemişti, hiç imkanımız yoktu yani. Oyun devam ediyordu ve ard arda alınan sayılarla bizim takım 8-3 öndeydi şimdi bayrak yarışı vardı.
"Kim kiminle"
"Sen benimle"
"Ben Poyrazlayım"
"Ben Nefiseyleyim"
Poyrazla aynı anda dediğimiz şeyden sonra gülmeye başladık. Bu sırada Yasin bize döndü.
"Ya niye onu aldın ben alacaktım belki onu"
"Ben aldım bırakmam"
Poyraz bunu derken bana sarılmıştı.
"Hepinize yetecek sevgim var arkadaşlar"
Bunu dememle tüm takım gülmüştü ve Poyrazla beraber Aleyna ve Turabiye karşı oynayacaktık. Parkuru hızla gelip bayrağı kaldırıp Poyraza kolay bi parkur bırakmak istiyordum.
"Hazır başla Nefise önde Nefise hızla ilerliyor Aleyna arkasında denge tahtasındalar Nefise geçti sürünme engeline girdi Aleyna Aleyna düştü Aleyna baştan geçmeye çalışıyor sürünme engelinden Nefise çıktı Nefise bayrağı kaldırdı Poyraz geliyor Poyraz uçuyor Aleyna bayrağı kaldırdı Turabi atak yaptı hızla geliyor Poyraz geldi atışlar başladı Poyraz 1 Turabi geldi atışlar başladı Aleyna 1 Turabi 1 Turabi 2 Nefise 1 kırmızın bir kaldı mavi takımın hızlanması lazım Aleyna kaçırdı Nefise 2 Poyraz Poyraz 2 Mavi takım kazandı"
Derin bir oh çekip Poyraz'a sarıldım Poyraz da bana karşılık verip elini belime doladı ve aradan geçen bir kaç saniyeden sonra ne yaptığını anlayıp geri çekildi. O sırada ben bench'e geçmiştim. Poyraz ise bench'e dönüp başka bir tarafa gitmişti. Nereye gidiyordu ki acaba?
"Nefise süperdin"
Bunu diyen Ogedaya gülümsemekle yetinmiştim.
"Aynen Nefise güzeldi atışın falan baya hoşuma gitti yani"
Bunu diyen de sarı papatyaydı.
"Sağolun arkadaşlar"
Poyraz'ın sırası yaklaştığında Poyraz hala görünürde yoktu. Takımdakiler merak etmişti Poyrazı ve tabiki bulmam için beni göndermişlerdi. Hayır yani sanki aramızdaki şeyleri biliyorlarmış gibi Poyraz konusunda bana çok değişik davranıyorlar. Bunları düşünürken kayalıkların orda oturan Poyrazı görmemle yanına gitmem bir oldu.
"İyi misin?"
"Bilmiyorum Nefise ya ailemi çok özledim"
Bunu diyince afallayıp yanına oturdum ve başını kendime doğru döndürüp konuştum.
"Biliyorum Poyraz ben de çok özledim ama onlar için şampiyon olman gerekmez mi? Hem hepsi seni severek izliyordur. Sevgilinde öyle"
Poyraz dediklerimi duyunca bana tebessüm etti ve tam kalkacaktım ki söylediği cümleyle afallamam bir oldu.
"Beni kıskanıyorsun"
Poyrazın sanki biri duyacakmış gibi bana eğilip kısık sesle kurduğu o cümle yutkunmama sebep olmuştu.
"Sanmıyorum"
Kıskanıyor muydum bilmiyorum ama şöyle bir gerçek vardı ki gerçekten gözümdeki değeri ilk günden farksızdı. Ama burası Survivor love star değildi, olsa bile sevgilisi vardı yani açıkçası bunun ne yeri ne zamanıydı. Ayağa kalkıp Poyraza da elimi uzattım kalkması için ve beraber bench'e gittik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
nasıl anlaşmıştık? -nefpoy
Não Ficção"Nefise, sana hiç bilmemen gereken bir şeyi söyleyeyim mi?"
