Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazen insan yok olmak ister şu an tam o durumdayım, en sevdiğim öğretmenimle resmen pijamam ile karşılaşmıştım, utancımdan evrenden silinicem"iyi akşamlar bay kim, nasılsınız"aptal gibi gözüküyorum kesin oofff "iyiyim jeon sen nasılsın"iyi olmasamda iyi demem gerekiyor şu durumlarda"bende iyiyim napıyosunuz"neden kısa kesmiyosun KISA KESMEMEK YERİME KENDİMİ KESSEM DAHA İYİ OLUCAK "yeni bi tarif denemek için alışverişe geldim, sende neyapıcaksan çabuk yap Jeon hava kararmaya başladı ayrıca yağmur yağıcak şemsiyen falan var mı" adam resmen beni düşünüyor çıldırıcam o harika
"şey şemsiyem yok ama zaten işim kısa evimde yakın" değil yakın falan değil "olmaz öyle hava soğuk ben bırakırım istersen seni yolumun üzerindedir" sesi neden çok güzel "altınızda kalmayı tercih ederim" az önce ne dedim ben "efendim" NE DEDİM BEN "ah şey yani alt aşşağı aşşağı taraftayım ben hahah-" MAL JUNGKOOK "sorun değil benim yolum o tarafa zaten işini bitirince gel arabam kapının önünde" şu lanet mumları alıp hemen gitmek istiyorum.
Mumları aldıktan hemen sonra kapının önündeki bay kim'in arabasına ilerledim, geldiğimi fark edince kapıyı açtı"kemerini tak jeon" keşke sürekli böyle konuşsa"tamam takarım" offf takıntı yapmamalıyım ya, düzgün düşün jungkook o senin öğretmenin "evi koklayarak bulamam" hayatımda daha fazla utanmadım sanırım "ay pardon şu taraftan sola" işaret parmağımla gidiceğimiz yeri gösterdim "okkeyy" bu adamın ingilizce konuşması da çok taşşaklı lanet olsun, aradan 15 dakka geçmesinden rağmen hala eve gelmemiştik "baya da yakınmış jungkook" of ya "yürürken yakın gelmişti" ne dediğimin farkında bile değilim "yürürken yakın mı gelmişti çilek yanaklı çocuk" nE "ney" NEEE "şaka yapıyorum, dediğim her şeye kızarıyosun dikkatimi çekti sadece" allahım beni kurtar "ö-öyle mi oluyo" al konuşmayı da unuttum harika "hmm öyle oluyor" en azından adam sempatik ya.
En sonunda evin önündeydik son konuşmamız kafamda dönüp duruyordu ta ki Miranda bağırana kadar "nerde kaldın velet" bıktım "bakkal uzaktaydı" başka ne diyebilirim ki "neyse ne gel şu mumları ayarla hızlıca evden çık amcan gelicek, kapının orda bi yerlerdede oturma görmiyim seni" hava çok soğuk ağlıyıcam "hava cidden çok soğuk evde dursam olmaz mı?" napıcam ben hava çok soğuk zaten hasta olmaya yakın bi durumdayım "hayır duramazsın bi kaç şey al çık git otur bi yerde" evden atılıyorum ve donucam ve hasta olucam "tamam"
Odamdan hızlı bi şekilde biraz para ve hırkamı alıp öylesine yürümeye başladım nereye gittiğimi bilmeden sadece adım atıyordum, bu sessiz sokakta nefes alış verişim yankı yapıyordu ve düşüncelere dalmak için sanki bi ortam hazırlanmış gibiydi.
Kim Taehyung... bu adamı seviyor muyum aşık mıyım yoksa sadece bir hoşlanma mı? ne olursa olsun güzel hisler barındırıyor içinde, tatlı hisler ama bunu iyi kavrayıp hareket etmem lazım çünkü artık kendime güvenemiyorum bir çok kişiyi kendimi kandırarak incittim ve bi şekilde onları kagamda haksız çıkardım çünkü unutmak için en iyi yol nefrettir.
Aşk ve nefret insanın kulağına ne kadar ters iki kavram gibi geliyor değil mi? ama hiç de öyle değil aslında birbirlerine tam uyan iki parça gibiler, bunu anlamak çok şey kaybeytirir insana ki genekde kaybedilen şey sevgidir kaybettiğinin yanında kazandıklarında vardır tabiki kazandıkların acı, nefret ve kindir çünkü en kolay unutma yolu budur.
Ama ben unutmak istemem sonuçta yaşandığı sırada mutluydum, unutmak anılara saygısızlıktan başka bir şey değildir benim fikrimce, unutmak istememenin unutmak ile artı noktası acıdır fark ettin mi seçtiğin seçimler genel olarak seni acıya çıkarır çünkü hayat acıdan başka bi şey değildir acı çekmeden hayatın gerçek yüzünü göremezsin, gördüğün zaman da unutamazsın.
Sokak lambalarını tek tek geçiyodum biraz parlayıp sönüyordum sonra tekrar ayfınlığıma ulaşıyordum, bay kim ile yaşanan anları anımsamaj için tekrar o 7/24 açık bakkala geri gelmeyi planlamıştım, tamam kesinlikle takıntılıyım şu an bunu düşünüyorum tek sorun şu...
bu bir takıntı mı? yoksa aşk mı?
bakkala girdiğimde mum alırken gözüme çarpan yeni aburcuburu alıcaktım, bu bir çikolataydı normalde çikolata ile çok aram yoktur ama nedense gözüme çok güzel gözükmüştü, alkollüydü bu çikolata ayrıca paketleri çok tatlıyıdı, pembe ve sarı renkliydi. Likörlü, Şaraplı ve bira aromalı vardı, ben likörlüyü tercih etmiştim, kasanın yanın gidip ödeme yapıcaktım ki bi müşteri daha içeri girmişti kapı sesi geldiği için o tarfa baktığımda yine bay kim ile aynı bakkalda karşılaşmış olmuştuk."tekrar merhaba jeon, seni buraya atan şey ne" bismillahirrahmanirrahim "şey çikokyata" ağzım yamuldu aw "çikokyata mı(tatlıymış)" yine rezil oldum al işte.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
OOOFFFFFF BU BOLUM KISA OLDU YA AMA GUZEL OLDUUUUU🥳🥳🥳
