Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yine bi okul gününden sonra iğrendiğim o eve gidiyorum. Hayır, evde hasar sorunu yoktu içindeki kişiler bana berbat hissettiriyordu. Annem ve babam beni bırakıp gittiğinden beri bana amcam ve onun karısı bakıyordu, bakıyordu dediğime bakmayın ben onların hizmetçisi olarak büyümüştüm, daha küçük yaşlarımda yemek yapmayı, temizliği, çamaşır makinesinin nasıl çalıştığın, ütü yapmayı ve daha çoğunu öğrenmiştim.
Ne kadar acınasıyım bu durumumu her düşündüğümde acınacak durumda olduğumn aklıma geliyordu, çok kırıcı ve can yakıcıyıdı kalbimin bir cammışcasına kırlıp etime battığını hissediyordum bu düşünceler bana bunları hissettiriyordu.
Bu durumlarda kaçıp ve sığna bildiğim tek kişi jimin'di onu çok seviyodum zaten tek sevdiğüm insan oydu, o olmasaydı şu anlara kadar gelebiliceğimi düşünmüyorum. Tanışma hikayemiz de pek iyi denilemez ama o her zaman ki gibi beni korumuştu, Jimin beni zorbalıktan koruyordu onunla böyle tanışmıltık sanırım 7.yılımıza giricez, minik boylu olmasına rağmen beni şu zamanlara kadar koruduğu için ona minnettarım.
Ama maalesef evimde Jimin'im yok bu yüzden ev benim cehennemim kadar kötü ve iğrenç. Amcam ben küçükken beni çok severdi ama evlendiğinden beri sanki büyü yağılmışcasına bütün aileden nefret etmeye başlamıştı, büyük ihtimalle o lanet karısı Miranda'nın başının altından çıktı bu olaylar zaten onun yüzünden evin resmen hizmetçisi oldum. Ah amca ah bütün ailemi bozduğun için senden ve Miranda'dan nefret ediyorum. En azından çocukları yok çocuğu olsa o'da onlara benzerdi.
Bahçe kapısının önüne geldiğimde yavaşça kapıdaki tel düğümü çözdüm ve bahçeye adım attım, çakıllı yürüme yolunda küçük taiların birbirine öarpma sesini bile duyabiliyordum. Yine gerilmeye başladığımı hissetmiştim evin kapısına geldiğimde çantamdan anahtarı alıp anahtar deliğine yavaşça anahtarı soktum kapıyı açıp çantamı kenara koydum ayakkabılarımı çıkarmak için elimi bağcıklarıma attığımda arkadan gelen topuklu ayakkabı sesiyle ofladım hemen bağcıklarımı çözüp içeri adım attım.
Adım attıp kafamı kaldırdığım an Miranda ile göz göze gelmem bir olmuştu, süslenmeyi pek seviyordu makyaj yapmıştı her zaman ki gibi siyah far, eyliner ve rimel sürmüştü ayrıca kırmızı saçları ile uyumlu bir ruj sürmüştü kendince güzel olduğunu ve amcamı etkileyeceğini düşünüyordu, birincisi yanlış olsada maalesef ikincisi doğruydu.
"Sen miydin ya bende amcan geldi zannetim neden erken geldin okuldan mı kaçtın he söyle" bu akşam evden gitmek zorunda kalıcaktım sanırım "şey ders erken bitti telefonumun şarjı bittiği için söyleyemedim üzgünüm" suçlu olmama rağmen özür dilettiriyordu resmen "neyse ne git güzel bi yemek yap ayrıca.. bu akşam amcanla yanlız kalmak istiyorum yani siktirip gidiceksin akşam" dediğim oluyordu "ama bu akşam yağmur yağacaktı" umursamıyıcak ama "banane nerde duruyorsan dur umrumda değilsin git yemek yap sonra tavan arasında uzun kırmızı mum olucaktı git ona bak eğer yoksa gidip alrısın marketten falan" iğrençler "tamam" karşı çıkmaya hakkım yoktu.
Odama çıkıp üstümü değiştirmiştim şimdi ise biftek pişerken bi yandan salata yapıyordum ondan sonra da çorba yapıcaktım onun malzemeleri zaten hazırdı o yüzden onu en son yapmaya karar verdim ayrıca Miranda sıcak olmasını istemişti, salata malzemelerini karıştırım özenle hazırlamak zorunda olup hazırladığım kırmızı örtülü yuvarlak masaya salatayı beyaz ve büyük tabakta koymuştum(🥗🍲). Bifetiği çok pişmiş olmasını istediği için uzun süre fırında tutucaktım, sadece yakmamam gerekiyordu, şimdi ise çorbayı yapmaya başlamıştım.
Masayı tamamen kurduktan sonra iki tane kırmızı mum almak için çokta yakın olmayan bir bakkala gidiyordum, hava soğumaya ve kararmaya başlamşıtı ve benim akşam için sadece hırkam vardı mont alıvak param hiç olmamıştı Miranda ve amcam da bana mont alma gereği duymamıştı.
Bakkala girdiğimde direk kasiyere sormuştum mumların yerini "sol köşede beyefendi" teşşekkür edip kasiyerin işaret ettiği yere doğru ilerlemeye başladım, karşılaşacağım kişiyi hiç beklemiyofum ama karşılaşmıştık. Önüme çıkan kişi "V" lakabı olan Taehyung yani ingilizce öğretmenimdi "iyi akşamlar jeon"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AGAGAGAGAGAGAGGAGAGAGAGAGAGGAGAGA COK TATLIS GIDIYORUZ🙆🏻♀️🙆🏻♀️🙆🏻♀️🙆🏻♀️
