Sonunda beklediğimiz an gelmişti fakat Erna bir türlü gelemiyordu. Üçümüz ve kaçış evinin görevlisi kapıda onu bekliyorduk. Ne zaman buluşacak olsak hep geç kalırdı zaten. 15 dakika sonunda gelmeyi başardı. Görevli Erna'nın da adını soyadını ve imzasını aldıktan sonra öne doğru eğildi ve kapıyı açtı. Sanırım girmemizi bekliyordu fakat biz öylece beklemeye devam ediyorduk. En sonunda Erna "Ee Kuralları bana da anlatmayacak mısınız"diye sordu. Fakat kuralları bizde bilmiyorduk. Miran"Bilsek anlatırdık."dedi sıkılmış bir sesle. Ben ise görevlinin anlatmaya niyetli olmadığını anlayınca biraz sinirli bir sesle sordum " Kuralları anlatacak mısınız,yoksa daha bekleyelim mi?". Görevli sabit ifadesiyle cevap verdi "Kaçış evimizin bir kuralı yok. Tek yapmanız gereken bulmacaları çözüp,engelleri atlatarak burdan kaçabilmek. İstediğiniz yolu kullanabilirsiniz." Sarp düz bir sesle hepimizin aklındaki o soruyu sordu "Peki belli bir süremiz de mi yok". Görevli yine aynı ses tonuyla "Hayır. Başka sorunuz yoksa girebilirsiniz"diye yanıtladı. Hiçbirimiz böyle bir cevabı beklemiyorduk ve şok olmuştuk. Daha önce de kaçış evlerine girmiştik fakat hepsinin kuralları en azından belli bir süresi vardı. Kararsızlıkla birbirimizin suratına bakarken Erna her zamanki gibi sabırsızlıkla atladı " E hadi artık girmiyor muyuz?" Elimi tuttu ve içeriye doğru çekti diğerleri de peşimizden geldi. Görevli arkamızdan "Pek öyle olmasa da kolay gelsin" diye seslenip kapıyı kilitledi. Artık oyun başlamıştı.
-
Selamm. Hikayeye an itibariyle başlamış bulunmaktayız ve ben çok heyecanlıyım. Umarım seversiniz.
