Begin Again (Countryside Series 1)

CHAPTER 4

Wearing a pink V neck long chiffon ruffle sleeve dress with a slit on my right thigh. I looked at my reflection in my full length body mirror. I applied light make-up and just let my shoulder length hair fall, I just curled it to have a volume. I also put a color pink flower hair pin on the side of my hair.

Nang makontento sa ayos ko ay umupo ako sa kama ko at isinuot ang white satin ankle strap pearl trim bow pointy pumps. I also wore my pearl necklace and earrings. I heaved a sigh and pout.

Owen told me about the event we will attend to just last night kaya naman wala akong time para makapag-handa ng susuotin. Hindi na sana ako sasama pero may bumili na siya para sa akin. Nakalimutan lang daw niyang sabihin dahil no'ng isang linggo pa pinadala sa kaniya ang invitation.

Maaga akong nag out sa trabaho dahil kailangan ko pang maghanda, sinundo na rin kasi ako no Owen. Mabuti nga at pumayag si Madam Mario, well hindi naman siya mahigpit masyado at iyon naman daw ang unang beses na umuwi ako ng ma-aga sa end ng duty ko.

6:30 pm ang simula ng event na pupuntahan namin. Napatingin ako sa phone ko, 5:50 pm. Nanlaki ang mga mata ko, dali-dali ko nang kinuha ang white purse ko at inilgay ang phone ko doon, saktong pagbukas ko nang pinto ay ang pagtigil ng kamao ni Owen sa ere, mukhang kakatukin na sana ako. I smiled a little.

"I'm sorry, natagalan ako."

Pinasadahan ako ng tingin ni Owen, nahiya ako dahil baka hindi bagay sa akin ang ayos ko kaya napa-atras ako ng bahagya. Kumunot ang nuo niya.

"What's wrong?"

I shook my head, "Wala… b-baka lang kasi hindi bagay sa akin," sabay tingin tingin ko sa suot ko. Bumagay naman ang kulay ng dress ko sa maputi kong balat, pero hindi ko pa rin maiwasan ang ma-concious.

I heard him chuckled kaya napa-angat ako ng tingin sa kaniya. Amusement danced in his eyes. I blinked. It always makes me happy when I make him happy. Seeing amusement in his eyes feels like I've achieved something I always want. Hindi ko maiwasan ang ngumiti ng malapad.

"Sylv," he smiled and held both my arms. "Beautiful dresses always suits you… and you deserve to wear beautiful dresses… always."

That melt my heart. I looked at him softly. He never really failed to compliment me and whenever he does that my heart felt so full. I can't help but be thankful that I met him. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung wala siya. Huwag lang talaga akong gagawa ng bagay na ayaw niya, still I am so lucky to have him.

Lumapit siya sa akin at inilapit ang bibig sa tainga ko at bumulong, "You're so beautiful tonight that makes me want to keep you here, love."

Namula ang ang mukha ko at hinampas ang dibdib niya. Tumawa siya at bahagyang lumayo sa akin. Ngumuso ako.

"Bolero,"

Ngumisi siya, "I am not."

Pinasadahan ko siya ng tingin. Saka ko lang napansin ang suot niya. He's sporting a pink coat, underneath it is a white long sleeve polo, pink necktie, pink slacks, and white leather shoes. The side of his hair is neatly brushed upwards. He's so handsome right now. Well, he's already handsome but it feels like he's more handsome now! At tsaka his outfit compliments mine! Halatang pinag-handaan niya ito.

Napailing na lang ako lalo at nakita ko ang pang-aasar sa mga mata niya ng mag tama ang mga mata namin, umirap ako dahil alam kong a-asarin niya ako dahil sa paghagod ko ng tingin sa kaniya, bago pa mangyari 'yon ay inaya ko na siyang umalis. Kung ayaw niyang ma-late kami ay dapat na umalis na kami. Wala naman na siyang nagawa kundi ang ngumuso.

Inalalayan niya akong maka-upo sa passenger seat ng kotse niya. Kung ano-ano lang ang pinag-usapan namin habang papunta sa venue. Turns out it's an engagement party of his friend, Lianne. They're family are close friends… I guess Owen is now communicating with his family dahil siya ang pinapunta sa event na ito. I am happy for him. I always pray for this moment to happen… ang maging okay na ulit si Owen at mga magulang niya.