Hola. Yazarcık geri geldi çünkü sıkıldım. (lmao-) Neyse bu bölüm:
Sadist insancıklar,
İşkence,
Kendine zarar verme,
Ve son olarak bol bol dram içerir <3
Void gözlerini gri bir tavana açtı. Kulağında artık şarkı çalmadığını fark edince panikle oturur pozisyona geçti. Void her hareket ettiğinde bir tür ses çıkıyordu ve buna hiç aldırış edicek durumda değildi. Void yoğun baş ağrısı ile uyandığı için elini başına götürdü. Ancak elleri yere zincirlenmişti. Void panikle çığlık attı ve sesi yankılanmaya başladı. Anlaşılan o bir bodrumdaydı. Void korkuyla etrafa bakıyordu ve zincirleri kırmaya çalışıyordu. Ve o sırada bir kadın içeri girdi...
"Şuna da bir bak!~ küçük yemimiz uyanmış. İyi uyudun mu bari?" Kadının samimiyetsiz ses tonu Void'in dikkatini çekti ve korkuyla ona baktı.
"S-Sunrise arkadaşlarım nerdeler?! Ben nerdeyim ve niye burdayım?!" Void sözü bitince kadının arkasından gelen adama baktı ve devam etti.
"Sunset! Lütfen bana ne olduğunu söyle! Lütfen sana yalvarıyorum." Void dolmaya başlayan gözlerini hızla kapatmaya başlayıp, ağlamaya başlama olasılığını engelledi.
"Void, ben özür dilerim..." Sunset kafasını eğdi ve gözlerini yere dikti.
"Niye özür diliyorsun ki?" Void sözünü bitirmeden Sunrise elindeki kumanda ile onun zincirlerini yerden duvara hareket ettirdi. "Noluyo lan?!" Void şaşkın ve sinirli gözlerini Sunrise'a dikti.
"Awwwww Sunset şu aptal ava bir bak! Ne kadar acınası durduğundan bahsetmiyorum bile!" Sunset kafasını kaldırmadan yere bakmaya devam etti. Üzerindeki hayalkırıklığı ve şaşkınlık ile bakan gözleri görmek için kafasını kaldırmasına gerek bile yoktu esmer çocuk için. "Sunset, sen çıkabilirsin." Sunset bunun bir izin değil bir emir olduğunun farkındaydı bu yüzden hızlı adımlarla kapıdan çıkıp gitti.
Sunrise, eline bir maket bıçağı aldı. Void'in korku dolu bakışlarına aldırmadan onun arkasına geçip sırtını açtı. Daha sonra onun sırtına bıçakla gün doğumu çizdi ve imzasını ekledi. Void, soğuk bıçak her derisinin üzerinden geçtiğinde, ardında bıraktığı acıyı umursamadan duvardaki işkence aletlerine bakıyordu. Sunrise, taslağı attığında eline keskin bir bıçak alıp cebinden çıkardığı çakmak ile ısıttı ve çizdiği taslağın üzerinden bastırarak geçti. Void, sırtında hissettiği acı ile çığlık atmaya başladı. Void, çığlık attıkça Sunrise'ın sırıtışı artıyordu. "Noldu kötü kadın, canın mı yandı? Awwww ama ben sana kıyamam... Dürüst olmak gerekirse... Evet, kıyarım!" Sunrise, kulak kanatıcı kahkahasını attı ve kızın tişörtünü geri indirdi. Void, acı yüzünden ağlamaya başlamıştı bile. Sunrise, bir sigara yaktı ve Void'e yaklaştı. "İster misin?" Void ona dik dik baktı. "Asla. Bu zehiden nefret ederim." Sunrise, omuz silkti "senin kaybın." Sunset, sigarasını içine çekti ve Void'in yüzüne üfledi. Void, onun yaptığı hareket ile öksürüklere boğulmuştu. "Napıyosun lan-" Sunset, bir süre köşeye doğru baktı daha sonra konuşmaya başladı. "hiç iyilerden olmak istemiş miydin?" Void bu soru karşısında Sunset'e bir süre baktı sonrasında devam etti. "Dirt, akıl hocasına çok bağlı ve onu bırakmaz." Sunrise, Void'e bir süre "banane lan bundan" bakışları atınca Void, devam etti. "Ve ben de onları bırakamam." Sunrise, gözlerini devirdi ve kısalmış sigarasına baktı. Ardından Void'in kolunu tutup sigarasını onun kolunda söndürdü. Void ani hareketi ile çığlık attı ve o çığlık atınca Sunrise, sırıttı. "Void, çığlıkların bana şifa gibi geliyor biliyor musun. Sen acıyla çığlık atınca içim zevkle doluyor..." Sunrise, sigarayı çekip kenara attı ve aynı yanık izini yalayıp, öptü. "Neyseki daha çok çığlık atıcaksın..."
Sunrise, ayağa kalkıp bir silah aldı ve Void'in ayağına nişan alıp, tetiğe bastı. Void'in sesi yine tüm odanın içinde yankılandı. "Bu kaçmaman içindi." Sunrise, Void'e yaklaşıp zincirleri çıkardı, gözü korku ve şok içinde kanlı ayağına bakan Void'e ilişti. Kurşun izinin olduğu yerden akan kandan bir damla parmağı ile tattı. "Kan grubun ne?" Sunrise, Void'in gözlerine baktığında dolmuş bir şekil de ona baktığını fark etti. "Üzülme ama :(" Sunrise, Void'in yanağından akan bir damla göz yaşını hafif kan izleri olan parmağı ile silip, parmağını yaladı. "0 rh pozitif." Void sorusunu cevapladı. "Güzel kanmış."
"Niye bana zarar veriyorsun?" Void, Sunrise'a baktı ve Sunrise gözlerini kaçırdı. "Çünkü sana zarar verip vücudunda iz bırakmazsam içim içimi yiyo, kendime zarar veriyorum." Sunset, uzun kollusunun kolunu sıyırdı ve izleri gösterdi. Kırmızı bıçak kesikleri ve etrafındaki kızarıklıklar Void'i far görmüş tavşana çevirdi.
----------#--------
Tıkandımamkyardımedin.
Kelime: 647
