I Can't / Hyunlix

⑦

Şimdi kurtul kurtulabilirsen
Lee Felix.
_______________________

Şokla ekrana bakıyordum hala.
O an tekrar ve tekrar aklımda canlandı.

Flashback

"Sevdiğim çocuğun gözlerim önünde ölmesine izin veremem.."

Yavaşça silahı indirdi ve bakışlarını bana doğrulttu.

"Ne? Sevdiği-"

"Sus, Hyunjin. Tek kelime duymak istemiyorum"

Sözüne devam etmedi. Silahı yere bırakıp kollarını bana sardı.

Flashback End

Arkadan gelen Jisung'un mesajlarıyla okula gitmem gerektiği geldi.

Bekle, okul?

Hyunjin'in de bizim okulda, hatta bizim sınıfta olduğunu hatırlayınca kıpkırmızı oldum.

"Of Felix, salak mısın sen ya! Orda gebermesine izin verseydim keşke. Şimdi Seungmin iki saat rahat bırakmaz beni, of!"

Ardından kapıda bekleyen Jisung'u hatırlayıp hızlıca evden çıktım.

"Kapının yolunu mu kaybettin Felix."

"Jis, lütfen. Zaten çıldıracağım şimdi birde sen üzerime gelme!"

"Tamam tamam, ne oldu?"

Sıfır moralle Jisung'a çevirdim yüzümü.

"Ne olmadı ki. Salaklığım tuttu yine!"

"Uzatma da anlat şunu"

Oflayıp anlatmaya başladım.

"Anlatmıştım ya, ben buna ölmeme izin veremem falan demiştim. Bu da dün akşam bana böyle bi mesaj atmış"

Telefonumu çıkarıp Jisung'a mesajı gösterdim.

"PUAHAHAHAHAHA REZİLSİN FELIX"

Telefonu kapatıp cebime geri koydum ve oflayarak yürümeye devam ettim.

"Sus Jisung sus, zaten ne yapacağım bilmiyorum. Aynı sınıfta olmasak ne olurdu sanki ya!"

Söylene söylene okula yürürken çoktan vardığımızı fark ettim. İçeri girdiğimizde Jisung'un birden durup kıkırdamaya başladığını gördüm.

"Neye gülüyorsun be"

"Sadece sola bak, hemen!"

Kafamı sola çevirdim, çevirmez olaydım.

Hyunjin, bize doğru geliyor. Olduğum yerde durdum öylece. Kaçmayı düşündüm ama, kaç kaç nereye kadar. Jisung'a dönüp hiç bir şey yokmuş gibi konuştum.

"Bir daha dediğini yapanı siksinler Jisung"

Jisung daha fazla gülmeye başlarken ben gözlerimi kısıp iğrenir biçimde ona baktım, beni taklit edip gülmesine devam etti, köpek.

Ona söylenirken arkamdaki biri varmış hissiyle kafamı arkama çevirdim. Hyunjin tepemde dikilmiş bana bakıyordu. Onu gören Jisung bana iyi şanslar bakışı atıp sınıfa kaçtı.

"Ne bakıyosun be, hoşt"

"Sakin ol civcik, sadece yediğim görüldünün hesabını sormaya geldim."