stay stay stay - nanami kento

part6

Neden bir anda yağmur kesilmişti? Başımı kaldırıp baktığımda Nanami'nin burada olduğunu görmek beni şoke etmişti.

Nanami buradaydı,hem de benim için buradaydı.

Hafifce belimden beni çekmiş ve son kalan merdivenden de çıktığımda bir yandan tam dokunmadan beni hafifce eli ile ittiriyor ve arabaya ilerlerken şok olmuş goruntumu, sürprizini ise yaramış bir şekilde gururla kendi kendine seviniyordu.

Arabaya doğru giderken elinde arabainin anahtarını çevirmiş ve otomatik olarak araba açıldığında önce benim kapımı açıp binmeme yardım etmiş ve önünde bekleyip ben bindikten sonra kapıyı kapatmıştı, bir yandan da şemsiyeyi kapatmıştı.

Sonra etrafında dolanıp arabanın sürücü koltuğuna geçtiğinde kemerini takmıştı, onun kemerini takması ve arabanın çalışma sesi ile kendime geldiğimde hızlıca boğazımı temizlemis ve emniyet kemerimi takmıştım.

"Erkenden inerken mesaj attığınız için minnettarım Bayan yn,bu saatte sizi tek bırakmak hiç istemezdim. Aslinda hiç benim etik kurallarima yansıyan bir davranış olmazdi." Diyerek bir yandan da arabayı bildigi adrese sürerken bir yandan da konuşuyordu.

Ellerimi önümde kucuk bir çocuk gibi heyecan ile yumruk yaparken heyecanım ve mutluluğum sesime yansımış olacak ki gülümseyerek konuşmuştum.

"Teşekkürler Bay Kento. Bunun beni ne kadar mutlu hissettirdiğini size anlatamam. Size yük olmak istemezdim gerçekten ama geldiğiniz için de minnettarım."

Icimde biriken şeyleri sanki Nanami bir balonmusum da sıkılmışım da ucunu gevseten tek kişi o'ymus gibi hissettiriyordu.

"Bunu duymak güzel." hafifce mırıldanarak soyledigi şey ile gulumsemis ve göz ucu ile onu izlemeye devam etmiştim.

Güzel elleri ile arabanın direksiyonunu yonlendirirken beni de yönlendirse nasıl olur diye düşündüm.

Hem de o güzel elleri ile...

Yanımda Nanami varken böyle saçma bir düş içine girmek beni aşırı utandirmisti, o yanımdaydı ve böyle saçma bir şeyden haberi olsa benden nefret eder belki de iğrenirdi.

Ergen gibi vahşi hayallere dalmisken hem de kafamın içinde.

Bir anda kafamın içinde bu anı olumsuzlestirmek ister gibi anı kamerası açıldı.

Arkada jeff buckley çalıyordu radyosunda hafifce yerimde sallanarak çalan şarkıya eşlik ederken Nanami gulumsedi.

"Taylor disinda bir şey dinlediğinizi gormek tuhaf ama sevindirici."

Gülerek şarkının sözlerine Nanami konustuktan sonra gözlerinin içine bakarak söylemeye devam ettim.

Arkada çalan hallelujah gece yarısında yağmurda beni hayallere daldiriyordu, yağmur bahane sayılabilirdi. O'nun gözlerinin içine bakıp bu kadar yakın olduğum için şanslı hissediyordum.

Birine yakın olup o'nun hayat planlarına dahil olmak istemek,onun hayatının bir parçası olmak daha da yakın olmak istemek. Bu bencillik miydi? Bencillik mi bilmiyordum ama tek bildiğim Nanami'ye yakın olmak istedigimdi.

Gecenin soğuğu beni etkilemiyordu niye etkilesindi ki? o'nun sıcaklığı varken,o yanimda iken hissettiğim tek üşüme heyecan ile karışık bedenimin titremesi iken hem de.

"Hava cidden soguk olmalı."

Anlamadım demek istercesine daldığım yerden bakışlarımı Nanami'ye çevirdim.

Bir elini direksiyondan çekti ve beni işaret etti.

"Üşüyorsunuz Bayan yn. İsterseniz arka tarafta bir battaniye olacaktı, onu alın üzerinize. Eve sizi hasta ederek götürmek istemem,sonra evde takılı kalirsiniz. Bir ay boyunca Taylor dinlerim."