Son kez

|

Ne kadar sıradan bir gülüş seninkisi...
Herkes mi aynı güler. Herkes mi sana benzer.
Kahverenginin binlerce tonu gözlerin...
Herkes gibi bakarlar bana.
Herşeydir oysaki benim için.
Sözlerin diğerlerinden farksız ama canımı daha çok yakarlar.
En çok senin söylediklerin yer eder aklımda.
Son şarkı, son şiir, son sözler.
Son sözlerini bile duyamadım daha.
Bunları yazmamın sebebi sessizliğin. Şimdi senin için ilk defa yazıyorum.
Öncesinde de denedim yazmasını. Sebebini bulamamıştım.
Zaman değil, paylaştıklarımız değil, sana verdiğim değer değil. Sana verdiğim sevgi.
Sana verdiğim kalbim...

Vurdum duymazsın biliyorum. Ben sana sayfalarca yazsam sen bana saniyelerce cevap verirsin. Ben seni yollarca düşünürüm. Gittiğim yerlerce... Gelemediğim yanının verdiği özlemi anlatmaya sayfalarım yetmez.
Ne kadar sıradan değil mi sana yazılan binlerce son sözün arasında bunlar.
Herkes gibi...

Oysa son bir kere daha sarılmalıydık bana sarılamadığın o gün için. Konuşamadığımız günler için yazmalıydın. Ben sana şarkılar çalmalıydım. Hayatının bir köşesinde durmalıydım. En azından bir hoşçakalınla ağlatmalıydın beni.
Herkes gibi bakmalıydın.
Kendimi başka sebeplere inandırmasaydım keşke...

Duygular insanı güçsüz kılar diyorlar...
Sana olan duygularımdan arınmayı diliyorum. Sana karşı güçlü olmayı istiyorum.
Bir bağımlı gibi her seferinde başa dönmek ne kadar zor tahmin edebilir misin.
Vazgeçtiğini sandığın şeyin aslında her defasında baştan başlaması.
İnsanı yorar... Ben bu gece yoruldum. Herşeyi baştan düşünmekten yazıp çizmekten.
En çok da; ben bunları düşünürken, senin aklının ucundan bile geçmiyor olma ihtimali canımı acıtan...
Yoruluyorum.
Başka bir yolu yok gibi.
Seçenek yok...
Bana verdiğin değersizliğin içinde eziliyorum. Bense sana tüm kapılarımı açmıştım. Gizlim yoktu. Saklım yoktu. Hayatım; ellerimden kalbime kadar senindi isteseydin. Yanına bir dost, bir arkadaş olarak da yakışırdım. Yılda bir kere arardın belki. Bende iyi olduğunu bilirdim. Bilmek isterdim...
Senin hayatında diğerlerinden farklı mıydım bilmek isterdim... Yada sıradanlığımı...

Çevremde beni güçlü sanan o kadar insanın içinden, en savunmasız halimle geldim sana. Yasak içinde yasak çiğnedim. Güzeldin.

Güzel kalman dileğiyle...