Safderun | AlGon

Çaşıt

Yorumlarınızı merakla bekliyorum.

Bu bölümün kurgusunu dizinin 146. bölümünün devamı gibi yazmaya karar verdim çünkü Alaeddin beni deli etti.

Kızın anasının davranışlarını gördün,sabahı kız senin önüne atladı hiç düşünmeden.

Medreseli boynumu büktü mü kopardı mı anlamadım valla.

Bu bölüm Yakup Bey hâlâ yatakta yatarken Saadet,Mehmet ve Gonca'nın onun başında beklemesinden itibaren devam ediyor.

⚜️

"Beyime bunu kim yaptıysa andolsun ki ellerini gövdesinden sökeceğim."

Saadet Hatunun yüreği bir türlü soğumazdı.

"Sökeceğiz ya. Hele bu işin ardında Osman olsun...Kuracağı devleti başına yıkarım onun."

Ağabeyi ve anasının siniri dinmez üstüne bir türlü susmazlardı da.Gonca eliyle şakaklarını ovaladı, başı bir hayli ağrıyordu.

"Sen eyi misin kızım?"

"Babam...Vurulmadan önce bize çok kırgın baktı."

Mehmet'le Saadet bunu duyanda yatakta ki Yakup'a dönüp baktılar.

"Biz atamın dediği gibi ne ettiysek milletimiz için ettik Gonc- "

Birden sesini yükseltti kız, bağırmazdı ama sözleri ok gibi saplanırdı insana.

"Ne milletinden bahsedersin sen ağabey?"

Sesini biraz daha alçalttı, buradakilere daha fazla rezil olmak istemezdi.

"Atamı işitmedin mi? Senin yerinde ben olsam Görklü Hanı öldürdüğüm pusatla senin kelleni alırdım dedi. Sence babam tasvip eder mi bu durumu?"

Gonca konuştukça içindeki öfke kabarırdı ama Mehmet de geri durmazdı.

"Ya ne yapsaydık? Bıraksaydık da Osman kendi beyliğini mi kursaydı? İnsanlar bölünürse kan çıkar Gonca! Düşünmez misin sen bunu?"

Oturduğu sedirden hızla ayağıya kalkıp ağabeyinin karşısına dikildi Gonca, Mehmet geri adım atmadan ayaklanıp aynı öfkeyle kardeşine bakardı.

"Kursaydı! Seninle anamın tek istediği şey, o bütünlüğün sağlanması değil her şeyin başında olma arzusu. Kibrinizden bizi düşürdüğünüz hale bakın."

Anasına dönüp kırgınlıkla baktı.

"Beni düşürdüğün hale bak."

"Kendine gelesin artık. Atamın ahvali yüzünden ne dediğini bilmez saygısızlık edersin."

"En doğrusunu hep sen bilirsin değil mi ağabey?"

Ağzını bıçak açmayan Saadet ayağıya kalkıp neredeyse birbirine girecek kardeşleri ayırdı.

"Kızım çık dışarı bir hava al,biz atanın başındayız."

Kolunu anasından kurtardı.

"Ben heç bir yere gitmiyorum."

Saadet'in iyice yüreği sıkışmaya başlamıştı. Mehmet'e dönüp sert bir bakış attıktan sonra tekrar kızına döndü. Kızın öfkeden yüzü boynu her yeri kıpkırmızı olmuştu.

"Gonca'm üzme beni ne olursun. Aklım zaten babandadır, siz de böyle yaparsanız ben ne edeceğimi bilemem."

Gözlerini kapatıp derin bir nefes verdi Gonca. Durum her ne olursa olsun karşısındaki anasıydı. Daha büyük bir sorun çıkmadan gitmesi gerektiğini o da bilirdi.Buz gibi bir ses tonuyla konuştu: