Sıradan Bir Gün

43 4 3
                                    

Şarkı:Can I Exist, MISSIO
Ta Uzak Yollardan, Nilüfer

  O güzel uykumdan telefon alarmı ile uyandım. Erken kalkmaktan nefret ediyorum diye söyleniyordum bir yandan. Okul formamı gitmek için ayağa kalktım. Okul formam tamamen siyah ve böyle olması hoşuma gidiyor çünkü bana siyah rengin yakıştığını dusunuyorum. Banyo ya gidip dişlerimi fırçaladıktan sonra aynanin karşısına geçip omuzlarımın biraz aşağısında biten siyah saçlarımı taramaya basladim. Saçımı taraması bitirince rimel ve gloss sürdüm. Okulda makyaj yasak olduğu için pek bisi sürmüyorum yüzüme. Annemin seslendiği duydum"Kızım gel kahvaltı hazır!",canım yemek yemek istemiyordu o yüzden "Yemeyecegim anne,canım istemiyor!" diyerek kapıya yöneldim. Annem yanıma gelip "Derslerini iyi dinle tamam mı kizim", dedi. Kendine iyi bak değil...

  Anneme sadece başımı salladım ve evden çıktım. Okula otobüs ile gidip geldiğimden otobüs dudaklarının oraya gittim. Otobüsü beklerken telefonuma bildirim gelmiş mj diye bir baktım. Bildirim yoktu. Buna sasirmamistim çünkü haftasonlari dışında İlayda ve Berna ile sabahları konuşmazdik. Ben bunları düşünürken otobüs geldi ve kartımı okutup yerime geçtim. Otobüs ile okula varmam 15 dakika sürüyordu bu da demek oluyordu ki yaklaşık 5 6 şarkı dinleyebiliyorum. Bu da harika hissettiriyor ve günümün güzel geçmesini sağlıyordu.

  Otobüsten indiğimde durakla okul arası 5 dk sürüyordu. Ama o 5 dk da beni benden alıyordu çünkü okulumuz bir tepede olduğu için bayır çıkmak gerekiyordu. Nihayet bayiri ciktigim da bir iki dakika durmak zorunda kalmıştım çünkü çok hızlı nefes aldığım için boguluyo gibi hissetmiştim. Su an kendimi iyi hissettiğimden dolayı okula girdim ve sağa döndüm sonrasında 9A yazan sınıfa girdim. Cam kenarı 5. Sıra da oturuyordum. Yerime doğru ilerledim. Bugün geç kalmamıştım ama genelde hep geç kalırdım. Yanıma Aysu geldi ve "Oooo paşam bugün erken gelmişsin", dedi. Aysu benim sinifta en iyi anlaştığım arkadaşım. Kendisi ile kişiliklerimiz benzer olduğu için hemencecik arkadaş olmuştuk. İlk gördüğüm de anlasamayacagimizi düşünsem de öyle olmamıştı.

  Aysu'nun cümlesine güldüm ve kantine gidelim mi diyecekken hoca içeri girdi.

   İlk dersin matematik olmasından nefret ediyorum.

Her ne kadar matematiği sevsemde sabah sabah katlanilmiyordu. Nihayet ders bittiğinde Ecrin yanıma geldi ve "Hadi gel voleybol oynayalım", dedi. Ecrin de benim iyi anlaştığım kişilerden biriydi. Onunla voleybol sayesinde bu kadar yakınlaşması ki şüphesiz ikimizde voleybol aşığıydık. Tabikide teklifini reddetmedim ve arka bahçeye çıktık çünkü file arka bahçedeydi. Oynamaya başlayınca üst sınıflardan da gelenler oldu ve zaten hep böyle olurdu. Üst siniflarla oynardık genelde tenefuslerde. Teneffüs 10 dakika olduğu için çabuk bitiyordu ve voleybol oynarken çok hızlı geçiyordu zaman. Sınıfa geçtiğim de başkan ile göz göze geldim. 1 oy ile başkanlığı kaçırmışım. Sonra yerime oturdum. Yanim da ise Tenzile oturuyordu. Onunla da iyi anlaşırdim genelde ona instagramdan hep reels gönderirdim.

                                ⭐️

  Nihayet okul bittiğinde kulaklığımı takıp otobüs dudaklarının oraya gitmeye basladim eve dönmek üzere... Eve.. Keşke gerçekten ev'ime gidebilsem... Huzurun ta kendisi olan ev'ime... Ama o çok uzakta... Hayalini kurmaktan korktuğum kadar uzakta...

  Durağa vardığımda otobüs gelmişti. Kartimi okutup boş bir yere yerleşmiştim. Bildirim gelmiş mi diyecektin telefonuma baktım. Bildirim yoktu. Eve gidince yazarım diye düşündüm çünkü gerçekten okulda yorulmustum. Annem ile babam işte oldukları için akşam 7-8 arasi geliyorlardi ben ise eve dört buçukta variyordum. Otobüsten indim ve eve doğru yürümeye başladım. Evimin tam karşısında bir park var, küçükken orda oynamayı çok severdim. Simdi ise sadece köpeğimi gezdirmek ve kardeşim parka gittiğinde onun yanında olmak için gidiyorum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 02 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Doğru Kişiyi BulmakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin