Birbirlerinden ölesiye nefret eden iki öğrenci; Sasuke ve Sakura. Lisenin başından beri nedensiz bir şekilde anlaşamıyorlar. Kendi guruplarıyla beraber birbirlerine zorbalık yapmaktan asla vazgeçmiyorlar. Ama bu zorbalıkların sonucunda ceza almaya b...
Sasuke, Sakura'nın evinin önünde bekliyordu. İçeri girip girmemekte kararsız kalmıştı. Ya onu istemezse diye düşünüp duruyordu. Ya da anne ve babasının onu içeri kabul etmeyeceklerini.
"Korkanın çocuğu olmaz Sasuke. Çal şu zili." Kapının zilini çalıp beklemeye başlamıştı. Birlikte Konohamaru'ya baktıklarından beri evine gitmemişti. Tek başına olduğu için ayrı bir streste olan Sasuke'nin düşünceleri kapıyı açan biraz koyu olan pembe saçlı bir adam görmesiyle son bulmuştu.
Kizashi Haruno, Sakura'nın babası. Aşırı korumacı ve Sakura'nın eski sevgilisiyle yaşadıkları için hiçbir erkeğin kızına yaklaşmasına asla izin vermiyor. Hem de hiç.
"Yanlış kapıdasın evlat." Tam kapıyı kapatmak üzereydi ki arkadan bir kadının ona seslenmesiyle bunu yapamadı.
Mebuki Haruno, Sakura'nın annesi. Kızına bir damat adayı bulmak için aşırı hevesli, kocasının aksine. Bazen bulmak için o kadar çok uğraşıyor ki kızıyla bütün gün kavga edebiliyor.
"Hoş geldin canım. Kocamın kusuruna bakma o bazen çok garip davranabiliyor. Özellikle konu kızı olduğunda ama merak etme sana bir şey yapmaz değil mi Kizashi?" Tehtihkar bir şekilde sorduğunda, Kizashi korku ile karısına baktı. "E-Evet hayatım."
"Efendim ben Sakura'nın-"
"Erkek arkadaşısın!" Annesi Sasuke'nin sözünü hemen kesip heyecanla konuşmaya başladı. "Ahh. Tanrım, sonunda bir erkek arkadaşı var. Bir önceki tam bir aptal çıkmıştı ama bu hem yakışıklı hem de zeki duruyor-"
"Hayatım bırak da çocuk kendini tanıtsın." Kocası lafını böldüğü için sinirlense de kaşlarını çatıp Sasuke'nin cevabını bekledi. Sasuke ise kendine gelip konuşmaya başladı.
"Ben Sakura'nın sınıfından arkadaşıyım. Hasta olduğunu duydum ve iyi olup olmadığını kontrol etmek istedim sadece." Sonda sesi utançtan biraz kısılsa da sessiz bir şekilde cevap vermelerini bekledi.
"Vay canına. Canım bu gerçekten çok tatlı bir hareket. Sakura yukarıda odasında dinleniyor."
"Teşekkürler efendim." Sasuke babasının ona attığı bakışları görmezden gelerek yukarı doğru çıkmaya başlamıştı. Zor adımı geçtiği için kendisiyle gurur duyuyordu. Şimdi kiraz çiçeğinin iyi olup olmadığına bakabilirdi.
*
Sasuke, kapıyı açtığında içerinin çok sessiz olduğunu fark etti. "Sasuke?" Kendisine seslenen kızı gördüğünde içi parçalandı. Çünkü Sakura'nın göz altları fazla uyumaktan morarmış, burnu ve gözleri sulanmış her yeri ateşten dolayı kızarmıştı. Yavaş bir şekilde yanına yaklaştı Sasuke.
"Sakura. Berbat gözüküyorsun." Sakura ona yastık fırlattığında sırıtmaya başladı. "Ve hala gücün yerinde. Hasta olduğuna emin misin?" Sakura başka yastık atacakken Sasuke kendini diğer yastıkla kurtarmıştı. Yanına geldiğinde bu sefer konuşan Sakura olmuştu. "Dikkat ette, bu güçlü kız seni de hasta etmesin."
"Bana bir şey olmaz. Endişelenmene gerek yok."
"Endişelenmiyorum. Sadece hasta olduğunda mızmız olan insanlara benziyorsun. Zaten seninle uğraşamıyorum, hasta halinle hiç uğraşamam." Kıkırdadığında öksürük krizine girmişti. Sasuke hızla yaklaşıp onun rahat etmesi için yastıklarını düzeltmişti.
Sakura öksürmeyi bitirdiğinde burnunu çekip sızlandı. "Of, hasta olmaktan nefret ediyorum."
"Kimse hasta olmaktan hoşlanmaz Sakura." Ona garip bir bakış attığında ne olduğunu anlamamıştı Sasuke. "Noldu?"
"Sasuke, neden evime geldin?" Sasuke bu soru karşısında afallamış ne diyeceğini bilememişti. "İyi olup olmadığını kontrol etmek için-"
"Sasuke. Kızlar bile iyi olup olmadığıma bakmak için gelmediler." Sasuke ağzını açıp bir şey diyecekken Sakura onu durdurdu. "Sen söylemeden söyleyeyim. Arkadaş olmakla ilgili olsa diğer erkekler de gelirlerdi. Bence bana söylemediğin başka bir nedenin var."
Sasuke tam anlamıyla şok olmuştu ve kızarmıştı. Sakura'nın suratına bakmaktan başka bir şey yapamıyordu. Ona söylemeli miydi? Aşık olduğu gizli kızın kendisi olduğunu şimdi mi söylemeliydi?
