"Yıllar önce dağılan tek şey Sovyet Rusya değildi, aynı zamanda benim ailemdi. Yıllar geçti, kayıplar yaşandı, kalbimdeki yangında en çok onu yakmayı diledim. Benim canım yandı, ödediğim bedeller çoğaldı; ama yemin ederim hiçbiri senin ödeyeceğin be...
UYARI: Bu bölüm Ramazan'dan çok önce yazılmıştır. +18 sahne mevcuttur, dilerseniz atlayabilirsiniz ya da okumayı sonraya bırakabilirsiniz. İyi okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnsan her yerde özgüvenli olmazdı. Her yer, ona evi gibi gelmezdi. Ben çocukluğumdan beri laboratuvarlara giriyordum, babam beni de götürüyordu. Birçok şeyin yapımını daha lisedeyken öğrenmiştim. Babam, krallığını sağlamlaştırmak için beni elindeki en iyi silah olarak kullanıyordu. Ve bunu bana asla zarar vermeden yapıyordu. Canımı hiç acıtmadan yapıyordu. Babam, beni sevdiğini iliklerime kadar hissettiriyordu. Ama sonuç olarak, o da başkasının hikâyesindeki kötü adamdı.
Ama herkes kendi hikâyesini yaşardı.
Benim hikâyemde, babam kahramanımdı.
Ve benim kahramanımı elimden alan kişi, tam olarak dün gece saatlerce seviştiğim adamdı. Kendimi bildim bileli sekse önem vermezdim. İlklerimi daha on sekiz yaşındayken kaybetmiştim. Olgun bir kadın olduğumda, beni durduran hiçbir şey olmamıştı. Hiçbir zaman da sevişirken bir duygu hissetmemiştim, zevkten başka.
Ama itiraf etmeliyim ki, yaşadığım hiçbir seks, dünkü kadar olamazdı, olamayacaktı.
Çocukluk arkadaşlarımla buraya gelene kadar görüşmeye devam ediyordum. En yakınım, Katya vardı mesela. O da benim gibi köklü bir aileden geliyordu. Onunla olan konuşmalarımızı anımsayınca, ister istemez gülümsüyordum.
"Seninle terbiyesiz sohbetler yapmaktan çok zevk alıyorum," dedi arkadaşım, yaptığı kahveyi önüme koyarken. "Kahvelere votka damlattım, iyi gelir," dedi keyifle.
"En sevdiğim," dedim ve kahveyi dudaklarıma götürdüm. Kahvenin acısına, votkanın acısı eklenmişti, tadı çok güzel olmuştu.
"Dün gece hayatım boyunca hiç yaşamadığım orgazmı tattım," dedi gülerken. "Gerçekten böylesi yoktu."
"Hem de nasıl," dedi iç çekerken. Bana döndü. "Geçen senin şu Türk arkadaşınla böyle bir sohbet yapayım dedim, kız kıpkırmızı oldu."
"Herkes Rus'larla baş edemez bebeğim," dedim ve göz kırptım. "Ki Rus olmakla bağlantısı yok aslında, biz çok rahatız. Benim seks konuşmaktan nefret eden Rus arkadaşlarım da var." Dudağımı büktüm. "Herkes bizim gibi arsız değil sonuçta."
Kahkaha attı. "Arsız ikili," dedi keyifle. "Sevdim bunu."
Gözlerimi yumdum sıkıca. Katya'yla burada bir gün karşılaşacağımı biliyordum. Ben on dokuz yaşıma gelene kadar görüşmeye devam etmiştik, sonra onu evlendirmişlerdi. Sırrımı bilen birkaç kişiden biriydi. Bayan Babaevsky onunla görüştüğümü bilse, muhtemelen canımı okurdu. Planı riske giriyordu çünkü.
