Yaralarımı Sar

14.

"ne istediğimi kendim de  bilmiyordum hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum ama genede hayattan birşeyler bekliyordum"

tolsoy

hoşgeldinizz ✋🏻

öncelikle ben deneyimli bir yazar değilim acemiyim o yüzden kusurlarım olursa af ola

kemerlerinizi bağladıysanız buyurun 

Gözümü açtım rahatsızca yerimde kıpırdandım koltukta uyuya kalmışım telefondan saate baktığımda 04:30 geçiyordu koltuktan kalktım  merdivenlere doğru yürüdüm odama çıkmak için kapının zorla açılma sesini duydum kapının yanındaki beyzbol sopasını aldım ve kapıya doğru adımladım kapıyı acmamla üzerime düşen bir kişi bir oldu

Yere düşerken kafamın arkasında bir el hissettim gözümü açtığımda düşen kişinin mert olduğunu gördüm  üzerimden kalkmaya çalıştı ama geri düştü burnuma buram buram içki kokusu geliyordu 

"pardon karıcım "dedi sarhoş olduğu her halinden belliydi 

"mert iyi misin "

"senin gözlerine bakıp da kötü olunur mu hiç iyiyim  "

gülümsedim oda gülümsedi 

"nerdesin sen bu saatte kadar"

üstümden kalktı merdivenin başlığına tutundu ama ayakta yalpalayarak duruyordu ayağa kalktım kolunu omzuma koydu  merdivenlerden çıkmaya başladık mert şarkı mırıldanıyordu

"isyan eden kalbimi

biraz olsun duy yeter"

odanın kapısını açıp mertti yatağın üstüne koydum merttin gözü kapalıydı  yatağa koyduğum gibi yatağa düştü  onu yatakta bırakıp dolabından  pijamasını çıkardım  mertti geri oturtmaya çalıştım ama olmuyordu beceremiyordum  ceketini çıkardım  yanına koydum göleğinin düğmelerini açtım merte çok yakındım birden bana döndü dudaklarımız birbirine çok yakındı nefesini yüzümde hissediyorumdum kendime çeki düzen verdim ve ondan uzaklaştım gömleğini indirdim

Kolunda dövme vardı baktığımda gözlerimin dövmesini olduğunu gördüm ayağa kalktım

"Bu ne "

"Begenmedin mi karıcım"dedi dudağını büzerek 

Gözlerimin içine öyle bir bakıyordu ki sanki kalbimi kor eden bir ateş gibi onun bakışı beni yakıyordu gözlerimi çevirdim boğazımı temizledim oda önüne döndü 

"beni hiç sevmeyeceksin dimi "dedi sesi yorgun ve kırgın çıkıyordu 

bilmiyordum eğer sevginin ne olduğunu bilseydim bunu cevaplardım belki sessizliğimden bir şey anlamış gibi  kafasını sallayıp güldü 

 yüzümü ellerinin   arasına aldı

"senin bir suçun yok" dedi birden 

"o ne demek" 

yarım bir gülümsemeyle baktı ama gözlerinde başka bir şey vardı bir karanlık sanki ben o karanlıkta kaybolacakmışım gibi gibiydi  bakışları dudaklarıma kaydı gözlerini kapatıp bana yaklaşmaya başladı tam dudaklarıma değecekken  

"olmaz bunu yapamam "dedi gözlerimi açtım

"ne" dedim sadece şaşkınlıkla 

"uykum var" dedi yatağa uzandı