Crazy In Love

9

Kinabukasan 

Maaga akong gumising at dumaan dito sa pinakamalapit na coffeeshop doon ako muna ako tumambay at tsaka nagbabasa ng libro. Maya maya pa ay natapos narin ako sa aking ginagawa kaya namana napag-isipan kong umuwi na. Mga ilang minuto pa habang naglalakad ako ay may naramdaman kong may nahuhulog na maliliit na patak sa braso pag tingala ko ay nagsisimula ng umaambon. 

Umuulan sa labas tapos nakalimutan ko pag magdala ng payong jusko,at isa pa malay ko bang uulan eh tag init ngayon grabe naman itong weather na ito. Sumilong muna ako sa isang maliit na tindahan at doon muna nagpapalipas oras hanggang sa tumila ang ulan. 

Na i-inip na ako dahil basa na ang sapatos at medyas ko. Hindi pa rin talaga tumitigil ang ulan. Kainis naman may bagyo ba ngayon.''Mahinang bulong ko sa sarili. 

Nakita ko na umilaw ang cellphone ko kaya naman agad ko itong chineck at tinignan nakita ko na nagchat siya tinanong ako kung saan ako. Sinabi ko ang lugar pero hindi ko na siya pinapunta , alam kong busy siya ngayon at tsaka maaga pa.

Nakaupo lang ako at hinihintay ang pagtila ng ulan. Nagsimula narin na kumulo ang tiyan ko sa gutom. Nakalimutan ko rin magdala ng malaking pera Hay naku!Malas naman. Napalingon  ako nang may pamilyar na boses aking narinig . 

Umuwang  ang labi ko nang makita si josh na naka t-shirt na green at naka short na mahaba. May dala dala itong payong, kunot noo ko naman siyang tinignan bakit naman umabot iyan dito?Teka hindi ko naman siya pinapunta ah. 

Binilhan kita ng payong.''Gulat kong sabi niya habang ina-abot ang isang payong sa akin.
 

Ano ang ginagawa mo dito?''Taas kilay kong tanong.
 

I came here with my dad.''Sabi niya.
 

Ah akala ko..''
 

Akala mo ano?'Sabi nito.
 

Wala.''Ani ko.
 

Ikaw bakit ka  nandito? buti nalang sinabi mo nandito ka."

Umu-ulan pa tapos wala kapang dala na payong pano kung magkasakit ka?"Direstong sabi nito.
 

Bakit Concern ka?''
 

Bakit?''
 

Wala !concern ka nga?''
 

Lagi naman.''
 

Iuwi na kita. " Aya niya sabay hawak sa baywang ko, ang lapit ng katawan niya. 

May payong ako oh! Kita mo? " Turo ko sa payong na binili niya sa akin.

Share tayo. " Ngumisi siya. 

Kumalas ako. " Hindi tayo kaysa. 

Sumimangot siya. " Sige hayaan mo nalang ako magkasakit. "

Pfft, ewan ko sayo, may payong ka naman kasi. " Paliwanag ko. Nanatili siyang nakatayo habang pinapayungan ko, suplado siyang tumingin sa akin at lumayo. Lumuwa ang mata ko ng magpaulan ito. 

Ano bang ginagawa mo?"

Ayaw mo akong kashare sa payong. " Mahina niyang sabi. 

Suminghal ako at tumingin sa kanya ng nakatingala. " Masyado kang matangkad  Hindi tayo kasya, tsaka may payong ka diba. Edi yun ang gamitin mo. Kita muna nag aaway tayo dahil lang sa payong na'to. " Bulalas ko sa kanya. 

Butas na yung payong ko. " Diretso niyang sabi. Napalunok ako sa sinabi niyang iyon kinuha ang payong niya at chineck kung saan banda ang butas nakita kong banda sa ibabaw ang butas nito, bakit kasi Hindi niya sinabi agad na butas ang payong niya, binunga-ngaan ko na-naman tuloy siya. 

Bakit hindi mo sinabi. " Naningkit ko siyang tinignan. 

Hindi na kailangan. " Seryoso niyang sabi.

Sorry. " Paumanhin ko ng Hindi nakatingin sa kanya. 

Narinig kong natawa siya ng mahina. " Anong nakakatawa. " Side eye ko siyang tinignan.

Wala." Napansin kong ngumiti siya ng malambot sa akin, Hindi ko mapigilan ang umiwas ng tingin sa mga mata niya dahil nagsimula na akong makaramdam ng kabog sa dibdib. 

Lumapit at tumingkayad ako sa kanya para maabot siya ng payong, seryoso siyang nakatingin sa akin sa ginawa kong iyon. Hindi kaya ng height ko ang pag tingkayad kaya natapilok ang kanang paa ko ng umatras  ako. Mabilisn niya akong nasalo, napansin kong nahawakan niya ang baywang ko ng isa niyang kamay at ang isa nasalo niya ang payong. Iba ang sitwasyon na nangyari ngayon parang kung anong romantiko ang naganap sa ginawa niya, ang lapit ng mukha niya. 

Napakurap ako at mabilis na umayos ng tayo. Napansin kong basa na ang sapatos ko.

Ako na maghahawak ng payong ang liit mo. " Rinig kong sabi niya sabay tawa ng mahina. Dahil dun namuo ang inis ko sa kanya, iritado ko siyang tinignan ng masama. 

Hinampas ko siya." Kapal. "Tinaasan ko siya ng kilay. 

Bagay tayo may potential height natin. " Ngumisi siya. 

The hell! Nanga-ngasar kaba? " Iritado kong sabi sa kanya. 

I get that you're trying to be funny but I'm not in a mood for joke right now. Naabutan lang tayo sa ulan at basang-basa na ako. Can you take this any more seriously ?" sabi ko sa medyo naiinis na tono. Seryoso ko siyang tinignan.

Ano kaba, hindi ah. " Tanggi niya, dahil dun umalis ako katabi niya nabasa ako ng ulan , mabilis kong nilagay ang kamay ko sa ulo ko. 

Shit gwen ano bang ginagawa mo. " Mabilis siyang lumapit sa akin, magkasalubong parin ang kilay ko na nakatingin sa kanya. 

Gusto mo bang magkasakit?" May pag-alala na sa tono niya, napansin kong nagsimula narin siyang mainis. 

Anong pakialam mo kung magkasakit ako, Hindi naman ikaw ang mag-aalaga sa akin. " Bawi ko. 

Tumingin siya sa akin ng diretsong mukha. "Tama ka, hindi ako ang mag-aalaga sa'yo kapag nagkasakit ka. Pero ayokong magdusa ka sa isang bagay na hindi maiiwasan. Kaya please... " Lumapit siya sa akin at pinayungan ako.

Sorry na. " Mahinahon niyang sabi. 

I was stunned by his gesture. He looked so serious and genuine. It was unexpected, but it was sweet. I couldn't deny that I started feeling flustered. I tried to hide my blush but the rain and wet hair were making it difficult. 

Oo na..."