រីករាយក្នុងការអាន
ម៉េចបានជាអត់មានអ្នកចូលអានចេងបើអត់មានទេខ្ញុំឈប់ផុសវិញហើយ
@ក្រុមហ៊ុន
ពេលនេះថេហ្យុងកំពុងតែអង្គុយញុំានំនៅលើសាឡុងចំណែកនាយក្រាសវិញគឺកំពុងតែពិនិត្យមើលអែកកសាដែលត្រូវសញ្ញេនោះ
តុក តុក តុក
«ចូលមក»ជុងហ្គុកនាយនិយាយតែមុនរបស់នាយគឺមិនបានដកឃ្លាពីអែកសានោះទេ។ចំណែកថេហ្យុងវិញគឺញុំានំបណ្ដើសម្លឹងទៅមើលទ្វាបណ្ដើគេចង់ដឹងថាអ្នកណាមកគោះទ្វា
«លោកអគ្គនាយក៤នាទីទៀតមានប្រជុំជាមួយនិងម្ចាស់ភាគហ៊ុន»មីហារ៉ាដែលជាលេខាស្រីរបស់នាយក្រាស់បានចូលមកប្រាប់នាយក្រាស
«ចេញទៅបន្តិចទៀតយើងទៅ»ឮបែបនេះមីហារ៉ាមិនចាំយូនាងក៏អោនគោរពនាយក្រាសរួចក៏ចាកចេញទៅ
«ប្រពន្ធបងនៅទីនេះហើយណាបន្តិចទៀតបងមកវិញ»ថេហ្យុងងក់ក្បាលជំនួយក៏ព្រោះតែមាត់គេពេលនេះគឺពោពេញទៅដោយនំ ធ្វើឲនាយក្រាសអត់មិនបាននិងអោនថើបមួយដង្ហើម
«ខ្នាញ់ណាស់ចង់តែលេបចូលឲបាត់ទេ»និយាយហើយនាយក៏ដើចេញទៅបាត់ទុកឲថេហ្យុងអង្គុយធ្វើភ្នែកភ្លឹះតែម្នាក់អែង
«ពុទ្ធាប្ដីខ្ញុំឆ្គួតហើយ»
ប្រហែលជា១៥នាទីក្រោយមកសម្លេងបើកទ្វាក៏បន្លឺឡើង ធ្វើឲថេហ្យុងគិតថាជាស្វាមីរបស់ខ្លួនត្រឡប់មកពីប្រជុំវិញតែពេលដែលទ្វាបើមកបង្ហាញនូវមនុស្សស្រៅម្នាក់ដែលមើលតាមការស្លៀកពាក់គឺមិនមែនជាបុគ្គលិកនៅក្នុងក្រុមហ៊ុននោះទេ
«អត់ទោសអ្នកនាងមករកអ្នកណាគេដែល?»ដោយឃើញស្រីម្នាក់នោះគិតតែពីសម្លេងមើលមកខ្លួនដូចជាបវីសាចបែបនេះថេហ្យុងក៏និយាយឡើង
«គឺមកចាំលោក អាល់ដឺឡានិងហើយ អ្នកប្រុសតូចនេះណាខ្លាចប្ដីមានថ្មីមែនទេបានជារត់តាមប្ដីមិនឈប់សោះបែបនេះ?»រ៉េមា ម៉ាតូជាកូនកាត់ជប៉ុន មានម្ដាតជាជនជាតិជប៉ុនចំណែកលោកប៉ារបស់គេវិញជាជនជាតិកូរ៉េបែបនេះហើយទើបបានជាគេឡើងចុះកូរ៉េញឹកញាប់
«បាទ គឺប្ដីខ្ញុំនេះណា ស្រឡាញ់ខ្ញុំខ្លាំងណាស់បាត់មុខសឹងតែមិនបាន ដល់ថ្នាក់អង្វរខ្ញុំនេះឲមកតានទៀតគិតមើលទៅថាប្ដីរបស់ខ្ញុំស្រឡាញ់ខ្ញុំប៉ុណ្ណាទៅ?»ថេហ្យុងមិនចាញ់ចិត្តនិងស្រីម្នាក់នេះនោះទេគេសង្ស័យមកជាយូហើយកាលពីមុនពេលនៅជាមួយស្វាមីគេនាយសម្ដែងដូចជាសុភាពនារីយ៉ាងចឹងតែពេលនៅតែពីនាក់ជាមួយខ្លួនដូចនេះនាងបែបជាបញ្ចេញចង្គូមដែលនាយលាក់ទុកនោះចេញមកទៅវិញ
YOU ARE READING
ម្ចាស់ស្នេហ៍ អាល់ដឺឡា (ចប់)
Fanfiction@អូនកុំភ័យនៅកក្នុងរង្វង់ដៃរបស់បង អ្នកណាដែលធ្វើឲទើសមុខរបស់អូនបងមិនទុកនោះទេ វាត្រូវតែស្លាប់យ៉ាងវេទនា ទោះជាគេចចេញផុតក៏គេចផុតបានត្រឹមតែវិញ្ញាណដែល ហឹុស «គួឲខ្លាចណាស់ បីសាចជាមួយគ្រប់គ្នាតែសម្រាប់ប្រពន្ធគឺថ្នម អ្នកណាប៉ះគឺមិនបាននោះទេ ហឹម»
