#enjoy reading❤️
ថ្ងៃរះកម្ពស់ចុងដូងទៅហើយថេហ្យុងទើបតែងើបពីគេង ចំណែកអែជុងហ្គុកវិញគឺនាយបានចេញទៅតាំងពីព្រឹកប្រលឹមមកម៉្លេះ មិនដឹងជាមានកាអ្វីសំខាន់នោះទេមើលទៅនាយពិតជាប្រញាប់ប្រញាល់ខុសពីរាល់ដង
ងាកមកមើលភូមិគ្រឹះវិញក៏ដូចគ្នាពេលនេះកំពុងតែមានមនុស្រីម្នាក់ដើចូលមកដូចមានអូសវ៉ាលីមកជាមួយផងដែល
«អត់ទោសអ្នកនាងមករកអ្នកណាដែល»អ្នកមប្រើស្រីដែលនៅទីនោះបានប្រញាប់សួទៅកាន់មនុស្សស្រីដែលស្លៀកខេចលើខេចក្រោមនោះ
«ខ្ញុំមកនៅទៅនេះព្រោះវាជាបញ្ចារបស់លោក អាល់ដឺឡា»នាងនិយាយទាំងភ្នែករំពៃសម្លឹងមើលសភាពជុំវិញផ្ទះ ចំណែកក្នុងចិត្តរបស់នាងមិនដឹងជាគិតអ្វីខ្លអនោះទេ
«អ្នកនាងគឺ?»
«កាង ហាណា»ស្រីស្រស់បបូមាត់ក្រហមសម្លឹងមើលទៅមនុស្សប្រុសខ្លួនតូចដែលដើចុះពីលើកាំជណ្ដើមក
«នាងជាអ្នកណា?ហេតុអ្វីបានជាមកភូមិគ្រឹះរបស់ខ្ញុំទាំងព្រឹកបែបនេះ»ថេហ្យុងឈានជើងចុះមកទាំងចម្ងល់ព្រោះតែគេមិនដែលឃើញមានអ្នកណាមករកជុងហ្គុកឬក៏ខ្លួនឡើយរយះពេល៥ខែមកនេះតែនៅសុខៗក៏ស្រាប់តែលេខស្រីម្នាក់នេះឡើងមកវាគួសង្ស័យខ្លាំងណាស់
«យើងមែនទេ? យើងគឺជាសង្សារបស់បងជុងនោះអី ជុងហ្គុកអាល់ដឺឡាដែលជាម្ចាស់ភូមិគ្រឹអមួយនេះ ចុះអែងវិញជាអ្នកណាដែល»ហាណា និយាយទាំងមើលលើមើលក្រោមទៅកាន់ថេហ្យុង
«ខ្ញុំជាប្រពន្ធរបស់ម្ចាស់ភូមិគ្រឹះនេះយ៉ាងម៉េចត្រឹមតែជាសង្សារបស់ប្ដីខ្ញុំសោះមានអ្វីអស្ចារ្យទៅ»
«ប្ដីចឹងហេស? អរការពិតចាខ្ទើយសោះ ស្មានតែអ្នកជាប់សាច់ញាតិមកពីណា ព្រោះមើលទៅអ្នកបងនេះណាខោមិនខោ អាវមិនអាវចឹងហើយងាយនិងធ្វើឲអ្នកអូននេះណាយល់ច្រឡំ តែយ៉ាងណាយើងប្រើរបស់រួមតែមួយជាមួយគ្នាដែលមែនទេអ្នកបង»
«ក៏មែនហើយអ្នកអូន តែយ៉ាងណាបងក៏ជាអ្នកភ្លក់រសជាតិបានមុនដែលចឹងហើយអ្នកអូន ទេដែលជាមនុស្សដែលអត់ឃ្លានភ្លក់របស់ក្រោយគេ សល់ត្រឹមតែកាកសំណលដែលគេបោះចោល មនុស្សអូនមើលទៅប្រហែលមិនរុងរឿងទេមើលទៅគួឲអាណិតដល់អ្នកដែលខំបង្កើតអូនមកណាស់ មិនដឹងគាត់ស្លាប់ហើយឬនៅទេ»
YOU ARE READING
ម្ចាស់ស្នេហ៍ អាល់ដឺឡា (ចប់)
Fanfiction@អូនកុំភ័យនៅកក្នុងរង្វង់ដៃរបស់បង អ្នកណាដែលធ្វើឲទើសមុខរបស់អូនបងមិនទុកនោះទេ វាត្រូវតែស្លាប់យ៉ាងវេទនា ទោះជាគេចចេញផុតក៏គេចផុតបានត្រឹមតែវិញ្ញាណដែល ហឹុស «គួឲខ្លាចណាស់ បីសាចជាមួយគ្រប់គ្នាតែសម្រាប់ប្រពន្ធគឺថ្នម អ្នកណាប៉ះគឺមិនបាននោះទេ ហឹម»
