«មានរឿងអីម៉េចបានជាប្រពន្ធយើងជាំមាត់បែបនេះ?»នេះនាយចេញទៅតែមួយភ្លេតសោះប្រពន្ធសំណព្វរបស់ខ្លួនក្លាយទៅជាបែបនេះទៅហើយ
«គឺអូនមិនអីនោះទេ លោកប្ដី»ថេហ្យុងឆាប់សម្រួសសភាពការព្រោះមើលទៅជុងហ្គុកដូចជាខឹងសម្បាខ្លាំងណាស់កែវភ្នែកគេពេលនេះគឺប្រៀបដូចទៅនិងសាតានកំណាចមួយយ៉ាងចឹងដែល
«តែ/គ្មានតែគ្មានស្ករស្អីទេ»ថេហ្យុងប្រញាប់អូសដៃនាយក្រាសចេញទៅព្រោះបើនៅយូជាងនេះទៀតនាយច្បាស់ជាសម្លាប់មនុស្សនៅនិងកន្លែងកាថាបានដែល
«យើងលើកទោសឲនាងម្ដងទៅចុះតែបើជួបនាងលើក្រោយ មិនចាំបាច់ដកដង្ហើមនោះទេចាំទុកក្នុងខួដល់តូចចង្អៀតរបស់នាងទៅ»ថាហើយនាយក៏ដើទៅតាមការអូសទាញរបស់ថេហ្យុងដោយមានអង្គរក្សដើតាមប្រហែលជា៤-៥នាក់។
[Skip]
មកដល់ក្នុងឡានគ្មានអ្នកណានិយាយរកអ្នកណាមុននោះទេគឺថាស្ងាត់ឮតែសម្លេងដកដង្ហើមតែមួយគត់ដល់ថ្នាក់អង្គរក្សក្បាលត្រអោលដែលនៅក្នុងឡានតឹងទ្រូងស្ទើប្រះ ព្រោះតែលោកជំទាវនិងលោកម្ចាស់របស់ខ្លួនដូចជាងក់ងរនិងគ្នាដល់ហើយ ។
«លោកប្ដីបងខឹងអូនមែនទេ»ដោយឃើញអ្នកជាប្ដីស្ងាត់មិននិយាយរកខ្លួនដូចនេះគេក៏កើតចិត្តមិនស្រួលទាល់តែសោះ
«មិនមែនទេប្រពន្ធបង បងគ្រាន់តែអន់ចិត្តដែលអូនមិនឲបងចាត់ការនាងដូចនេះ នាងធ្វើឲអូនឈឺប៉ុណ្ណឹងហើយ អូននៅលើកលែងទសឲនាងបានទៀត »ដែលនាយស្ងាត់ស្ងៀមនេះមិនមែននាយខឹងនិងថេហ្យុងនោះទេតែនាយកំពុងតែសម្រួលអារម្មណ៏របស់នាយព្រោះមិនចង់ឲកំហឹងរបស់ខ្លួននេះជះទៅលើប្រពន្ធតូចរបស់ខ្លួននោះទេគិតមើលទៅថានាយស្រឡាញ់ប្រពន្ធនាយប៉ុណ្ណា
ថេហ្យុងគេដឹងថាជុងហ្គុកស្រលាញ់គេខ្លាំងណាស់ទើបគេមិនហាមមិនឃាតតែគេមិនចង់ឲជុងហ្គុកសម្លាបមនុស្សជាហូហែបែនេះវាប្រៀបដូចជាយកចីវិតមនុស្សមកលេងសើចខ្លាំងណាស់ គេមិនចង់ឲជុងហ្គុកឃោឃៅដល់ថ្នាក់នេះនោះទេ តែគួឲស្ដាយមិនដឹងធ្វើយ៉ាងណានោះទេមានតែបណ្ដោយទៅចុះ
YOU ARE READING
ម្ចាស់ស្នេហ៍ អាល់ដឺឡា (ចប់)
Fanfiction@អូនកុំភ័យនៅកក្នុងរង្វង់ដៃរបស់បង អ្នកណាដែលធ្វើឲទើសមុខរបស់អូនបងមិនទុកនោះទេ វាត្រូវតែស្លាប់យ៉ាងវេទនា ទោះជាគេចចេញផុតក៏គេចផុតបានត្រឹមតែវិញ្ញាណដែល ហឹុស «គួឲខ្លាចណាស់ បីសាចជាមួយគ្រប់គ្នាតែសម្រាប់ប្រពន្ធគឺថ្នម អ្នកណាប៉ះគឺមិនបាននោះទេ ហឹម»
