"Ne oldu Venessa? Ağlayacak mısın? Ne kadar acınası"
Sabırım taşmak üzere. Bu lanet olası zorbalardan bıktım usandım. Gözyaşlarıma engel olmak istiyorum. Şu anda akamazlar. Gözlerim şu anda akamaz. Hayır. Dayan azıcık. Birazdan zil çalacak ve nöbetçi öğretmen koridorda belirecek. Belki umurunda bile olmayacak ama en azından bu beni zorbalardan uzaklaştıracak.
***
Üstüm başım çamur ve dağınık. Her zamanki gibi yağmur altında eve gidiyorum. Yine çok zorbaladılar. Eve gitmek istemiyorum. Artık bu dönemden sonra yaşamak bile istemiyorum. Buralarda bir yer var. Bir köprü. Buradan atlayıp intihar eden bir çok insan olduğunu duymuştum. Belki ben de bugün o kişilerden biri olacağım. Evet. Yolumu değiştireceğim. Köprüye gidiyorum. Yaklaşık 18 yılın 15 yılını dışlanarak geçirdiğim için daha fazla dayanamam.
***
Köprünün orası sandığımdan daha iyiymiş. En azından daha az korkutucu. Peki bakalım yeteri kadar oyaladım. Hayatıma sonunu vereceğim ve unutulacağım. Acaba ölürsem ben öldükten sonra kaç kişi beni hatırlar? muhtemelen kimse.
***
Çantamı yere koydum. Köprünün üzerine çıkarken düşünmeden edemedim. Gerçekten atlamalı mıyım? Atlamazsam yine o lanet olası okula gideceğim. Evet, başka seçenek yok, yapacak ve intihar edeceğim. Bunlar düşündükten sonra hissettiğim tek şey suyun soğukluğu ve bel kısmındaki bir acıydı.
DEVAM EDECEK
YENİ BÖLÜM 22 ŞUBATTA
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dışlanan Ölüler Diyarı
Ficțiune adolescențiVenessa,okulda sürekli zorbalanan bir kızdır. Bir gün yine zorbalandıktan sonra eve dönerken daha fazla dayanamaz ve çevreden uzak bir köprüden atlar. Köprüden atladıktan sonra tuhaf bir yere geldiğini fark eden Venessa, bu yerin Dışlanan Ölüler Diy...
